Raji: Boek Een. Charley Brindley

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ de voorste kamer om even naar zijn vader te kijken. Hij leek op zijn gemak te zijn en warm genoeg te hebben, daar bij het vuur.

      “Wacht hier.” zei Fuse tegen Rajiani.

      Hij ging naar de kast onder de trap en kwam terug met wat kleren.

      "Dit is mijn sweater van toen ik klein was, maar ik denk het hij jou zal passen."

      Ze trok de blauw en bruin gebreide sweater over haar hoofd, stopte haar armen in de mouwen en trok dan haar haar uit de kraag achteraan. Ze zei iets tegen Fuse en grinnikte terwijl ze haar hand over de wollige sweater liet glijden.

      "Ja, mijn grootmoeder heeft die ook gemaakt. Pas die laarzen eens, maar trek eerst twee paar kousen aan."

      Rajiani ging op de vloer zitten om de kousen en dan de laarzen aan te trekken.

      "Ze zijn een beetje te groot voor je."

      Ze knoopte de veters dicht van een van de laarzen.

      "Maar dat is beter dan in de sneeuw rondlopen met jouw oude, versleten schoenen." Hij knielde om de andere veter dicht te knopen, maar ze trok haar voet weg.

      Rajiani ging staan nadat ze klaar was met de tweede laars. Ze trok de lederen handschoenen aan die hij haar gaf en liep dan rond in een cirkel voor Fuse terwijl ze naar haar voeten keek.

      Ze stopte voor hem en stelde dan een vraag terwijl ze naar beneden wees.

      "Laarzen." zei hij.

      "Laarzen."

      "Papa." zei Fuse terwijl hij het haardscherm opende. "We gaan naar de overkant van de grote vijver om een kerstboom om te hakken. Is het goed als we je een paar uur alleen laten?" Hij rakelde in de gloeiende kooltjes met een pook en gooide dan nog twee blokken hout op het vuur.

      "Papa." hoorde Fuse Rajiani zeggen achter zich. Hij draaide zich om en zag haar staan voor Mr. Fusilier die naar haar gezicht keek.

      Ze wees naar haar voeten. "Laarzen."

      Zijn hoofd bewoog traag naar beneden. Na een ogenblik bewogen zijn ogen terug naar haar gezicht en hij knipperde met zijn ogen.

Hoofdstuk zeven

      Het was prachtig in het bos, voorbij de grote vijver. De zon scheen, er was geen wind en het enige geluid was het zachte geknisper van de sneeuw onder hun voeten.

      Fuse verliet het pad en liep door de dikke pakken sneeuw. Rajiani liep achter hem en Ransom volgde haar. Hij trok een kleine slee waarop een bijl lag.

      "Hert." Fuse wees naar de sneeuw voor hem, waar een spoor hun pad kruiste.

      "Hert?" Rajiani stond naast hem en volgde het spoor met haar ogen tot op een punt waar het verdween voorbij de oever van een beek.

      De onstuimige beek stroomde snel genoeg om niet te bevriezen.

      "Ze is daar gaan drinken." fluisterde Fuse.

      Rajiani fronste haar voorhoofd.

      Hij deed alsof hij een glas naar zijn mond bracht en wees naar de beek. "Drinken."

      "Hert drinken."

      Ze hurkte neer om het spoor voorzichtig aan te raken. Even later liepen ze verder door het bos.

      Fuse wist welke boom hij wilde. Hij stond aan de verste kant van het bos, dicht bij de omheining die de grens aangaf met de boerderij van de Quackenbushes. Hij had de boom al sedert augustus in het oog, toen hij de omheining aan de noordkant van hun boerderij hersteld had. Onbewust had hij zich de boom voorgesteld als kerstboom omwille van zijn perfecte kegelvorm. Hij was niet zo groot als de spar van vorig jaar, maar doordat hij niet zo hoog was, zou het makkelijker zijn om hem te versieren.

      "Dat is de boom die ik wil." zei Fuse toen ze aan de andere kant van het bos aanbeland waren. Hij ging naar de loblollyden van meer dan twee meter hoog en knielde eronder. "Ik zal hier zo in de stam hakken."

      Hij wees met zijn bijl naar de stam. Ze boog zich voorover om onder de takken te kunnen kijken.

      "Kom hier, dan zal je het beter zien." Fuse deed teken dat ze onder de boom moest knielen.

      Ze liet zich op haar handen en knieën vallen en kroop eronder. Hij trok de bijl terug, zwaaide er hard mee en hakte in de stam, net boven de grond. Door de inslag werd de sneeuw uit de takken geschud en tuimelde naar beneden waar hij hen allebei bijna begroef. Eerst gilde ze, maar toen Fuse lachte, lachte ze ook. Toen ze zich plots realiseerde dat hij haar misleid had, dook ze naar hem. Ze rolden samen door de sneeuw en rolden vanonder de boom. Met een kleine kreet sprong ze recht en stapte weg van Fuse; ze begon de sneeuw van haar armen en schouders te vegen.

      “Saba logo." zei hij met een grijns. Hij ging staan en schudde de sneeuw van zijn jas. "Niet aanraken, hé?"

      Ze keek naar hem, dan naar de grond, en legde haar handen op haar rug. Ze fluisterde: "Saba loga." om zijn uitspraak te verbeteren.

      “Saba loga. Als jullie niet van aanrakingen houden, hoe kunnen jullie dan ooit..." Hij hield op. "Laat maar."

      "Laat maar."

      "Juist."

      Fuse hakte verder, tilde de boom op de slee en dan trok Ransom de slee zonder probleem terug langs het pad.

      * * * * *

      Na het avondeten nagelde Fuse een houten voet aan de boom en haalde dan twee dozen kerstversiering van de zolder. In de dozen zaten twee sets grote glazen versieringen in rood, groen en blauw, samen met lange slingers zilveren engelenhaar, tere sneeuwslingers en slingers van uit papier geknipte figuren die hij gemaakt en gekleurd had toen hij drie of vier jaar oud was. Hij moest even stoppen toen hij aan zijn moeder dacht die hem geholpen had om de papieren figuren uit te knippen en aan elkaar te plakken aan de keukentafel. Hij wenste vurig dat hij terug kon gaan in de tijd en het opnieuw kon doen.

      Mama is zo ver van hier en ze weet zelfs niet...

      Raji zei iets en onderbrak zijn gemijmer. Hij keek naar haar en zag dat ze een van de versieringen vast had.

      "Dat hoort daar." Hij wees naar de bovenkant van de boom.

      "Ah." Ze legde de lichtgele glazen ster op de grond.

      "Ik weet niet welk soort god jullie hebben in India," Fuse ging naar zijn vader en duwde zijn rolstoel tot bij de boom, "maar ik twijfel of het dezelfde is als de onze."

      Hij wist dat ze de betekenis van de boom niet snapte, maar ze vond hem versieren duidelijk leuk.

      Ze nam een blauwe glazen versiering vast en keek hem vragend aan. Fuse nam een rode uit de doos.

      "Hang het aan een tak, zo."

      "Ah, oké."

      Na de groene slingers en de papieren figuren draaiden hij en Rajiani ook het engelenhaar rond de boom. Als alle versieringen op hun plaats hingen, ging Fuse op de middelste trede van de trap staan, leunde voorover en plaatste de ster op de top.

      "Goed gedaan." zei hij nadat hij СКАЧАТЬ