Бабалардын жанырыгы. Кадыр Абакиров

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ кетүүгө мезгил жетти. Биздин да душмандарыбыз көп эле, алар биздин элге кол салып, жерин талашып жатпаса болду.

      – Мен тиякка барып, баш аякты жыйып кайра келип сени алып кетем.

      – Кетишиңиз жүйөөлү болуп жатат, бирок менин боюмда бар эмеспи. Аны кандай кылабыз?– деп ургаачы көзүн жаштады.

      Үн жок үйдүн ичин жымжырттык аралады. Бир гана кашка чымындын ары-бери учканы даана угулат. Бийдин жанында «кетпе» деп Зулайка жары көзүн жаштап турат, кетпейин десе ата мекени күтүп жатат. Тагай бий эки ыңгайсыз абалдын ортосунда калды.

      Ал башын жерге салып:

      – Эмне кылабыз тагдыр ушундай деп шыбырап жатпайбы,-деди.

      – Мен эмне келип-кеткен кишиден эле боюма бүтүп калгандай таштанды аял белем.

      – Жок антип ким айтып жатат. Сени ала кетем. Сен менин нике кыйган асыл жарым эмесиңби.

      – Түндө түш көрсөм сиз тоонун ары жагында, мен тоонун бери жагында болуп калыппыз. Кыйкырсам да эмнегендир үнүм жетпейт.

      Тынчтык. Дабыш жок. Эки ортодо аянычтуу абал өкүм сүрүп турду.

      – Мен бир жолу кетпейм, Ала Тоо бул жерде эле эмеспи.

      – Билбейм көп эле кишилер келип кеткен алардын аздары гана кайрылып келишкен.

      – Сиздин келгениңиз, кеткениңиз мага эсеп эмес, кеп курсактагы балада болуп жатпайбы.

      – Анда сени ала кетейин.

      – Мен көчмөн турмушка ылайыксызмын, өмүрүм бир жерде өткөн. Анын үстүнө боюмда болуп турганда кантип жол тартам, күз күнү суук болуп турганда, суука кабылып жок болом. Катуу суукка чыдамым жок.

      Тагай бий эмне кылаарын билбей калды. Ал Зулайканы сыга кучактап, аял бышактан үн чыгарып ыйлоодо. Бул ажырашуу аянычынын коштошуунун күйүтү болчу. Алар эртеңки армандуу ажырашууну ойлоп жатышты. Экөө түн боюу баягы жолуккан күнүнөн тартып, ушул кезге чейинки күндү бир баштан эскерип чыгышты. Тагай бий үчүн бул жер жакшы эле. Бирок тиякта ата-журту чакырып жатпайбы. Улуу тоонун тентек жели булуттары, шок суулары, ата-журту чакырып жатпайбы.

      – Мен сиздин мекениңизге бара албайм, бирок баланы эмне кылам?

      – Эгер жаратканым колдоп аман-эсен төрөп алсаң баланы алып кетем.

      – Келип алып кете албай калсаңчы?

      – Анда белгими берип кетем.

      – Эмне белги?

      Тагай бий ойлонуп калды:

      – Менин белгим күмүш бычак болот. Ал белгилүү чебер устанын колунан жасалган.

      – Эгер муну бала жоготуп же жол баратканда бирөөгө алдырып жиберсечи?

      – Ага кошуп болот өгөөнү берем. Төштүк өгөө үчүн жердин жети түбүнө түшүп кеткен.

      Зулайка ойлонуп калды да:

      – Мелиңиз экөөн тең таштаңыз.

      Ошентип алар түн боюу сүйлөшүп эскерүү түнүн өткөрүп жатышты. Анан эртеси таң агарды. Куштар сайрап, назик үн салды. Жакын жерден молдонун азан чакырган керемет үнү теребелге дааны угулуп турду. Кайра жашоо башталып, кайра өмүр уланып кирди.

      Алар эртең менен саал кечиреек СКАЧАТЬ