Бабалардын баяны 2. Кадыр Абакиров

Чтение книги онлайн.

      Ачылып турат жолуңуз.

      Бир эмес эки эркек,

      Чоңоёт экен эркелеп.

      Эртең эле эр жетет.

      Жоо менен кармашат,

      Намызды талашат.

      Колуңузда эки куш,

      Корунбай эми калыңыз.

      Ала Тоого ай чыкты,

      Ачылган экен бактыңыз.

      Сүйүнүп кетти Долон бий,

      Сүйкүмү элге жарыя.

      – Сүнчүңө ай балам,

      Тоо торунун үйрүнөн

      Тогуз жылкы берейин,

      Ажарың мага сүйкүмдүү,

      Андан башка не дейин

      Бир эмес эки уулум бар,

      Аларга бакыт тилейин.

      Аянып эми нетейин.

      Кыбыланы каранып,

      Жаратканга жалбарып.

      Бата кылып Алла Таалага,

      Жалынып турду бир азга.

      Кубанып да шаттынап,

      Тамагын кырып каргылданып.

      Куу жоргону камчыланып,

      Ашыга келди үйүнө,

      Ала кечки күүгүмдө.

      Туугандары тосуп алып,

      Туш-туштан баары кубанып.

      Бир кары айтты жылмая,

      – Оң жагыңда бир балаң,

      Ал оң деген атты алсын.

      Сол жагымда бир балаң,

      Ал сол болуп аталсын.

      Азанчы чал карыяны

      Тез келсин деп айттырды.

      «Ат кой деди балдарга,

      Чукулда той өткөрөбүз»,

      Кабар тарайт калкыма.

      Азанчы чал балдардын,

      Экөөнө тең ат койду.

      Жагымдуу бир иш болду.

      Эне болсо сүйүндү,

      Той берүүгө күтүндү.

      Карын-карын май томуруп,

      Аяктарды толтуруп.

      Чакырды жакын коңшуну,

      Баары чогу отурду.

      Долон бий анда кеп салды,

      Кеп салганда деп салды:

      – Оң жагымда Агуулум,( Абылым)

      Ойротто жок чолпонум.

      Сол жагымда Кубулум. (Кабылым)

      Солдон чыккан чолпонум.

      Соолубасын оң колум.