Jenna en die leesperd. Marga Jonker

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ gaan Energade daarvan hoor! Hulle ken nie vir my nie,” het Gwenda gedreig.

      “My ma het vir ons super-gesondheidsmuffins gebak om ons nuwe kuierplek amptelik in te wy, julle. Wag tot julle dit proe, dit is heerlik,” sê Yasmin.

      “Haai, het Jenna al vir julle vertel saam met wie sy uitgehang het by die fisio se spreekkamer?” vra Gwenda.

      “Gwenda, jy wil nou weer my storie met kaassous opdien. Dit was nie so erg nie,” keer Jenna.

      “Nee, en jy wil weer die storie soos oorgaar steak vir ons opdis,” sê Sydney.

      “Waarvan praat julle? Vertel!” vra Yasmin.

      Jenna haal haar skouers op. “Ek het vir Dash raakgeloop by my fisio se praktyk toe hy sy sussie kom haal het.”

      “Toe maak hy opmerkings oor haar rugbesering,” sê Sydney. Sy klink soos ’n ou-omie-nuusleser op ’n radiostasie vir ouer mense.

      “Oh, my word!” sê Yasmin.

      “Toe het sy hom lekker uitgeskel,” sê Gwenda.

      “Reg so! Hoe kan hy so onsensitief wees, noudat Posh jou perd én jou plek oorgeneem het by die Kings­leys,” sê Yasmin. Yasmin se hart is sag en sy is altyd gereed om almal te beskerm.

      “Wag nou, na ek met hom geraas het, het hy om verskoning gevra,” sê Jenna. Sy het lank nagedink oor haar gesprek met Dash in Juliana se spreekkamer. Dit was opwindend om met hom te gesels, al was die atmosfeer tussen hulle eers ’n bietjie gespanne. Daar is iets aan hom wat haar hart vinniger laat klop, al dink sy hy is ’n verwaande oorpresteerder.

      “Oukei, time out! Ek het nou die draad van die ­storie verloor,” sê Yasmin. Sy skud haar lang poniestert soos ’n satynserp. “Begin weer oor.” Sy het ’n kleurvolle tafeldoek oopgegooi en pak nou die muffins daarop uit. Haar ma het ’n gewilde bakkery in die dorp. Yasmin is self al ’n baie goeie bakster. Sy wil graag eendag ’n sjef word wat aan kompetisies deelneem.

      “Yummo, jou ma is wonderlik fantasties, Yasmin! Ek is só honger,” sê Jenna.

      “Jy kan kry, maar al vertel jy nou ook met ’n mond vol muffin, wil ek nou dadelik weet wat presies met jou en Dash aangegaan het.”

      “Ag, daar is nie veel van ’n storie nie. Ek het nie saam met hom uitgehang nie en ek het hom ook nie regtig uitgeskel nie. Hy het sy sussie kom haal en toe het ons ’n paar woorde gewissel, dis al,” sê Jenna.

      “Oh, my word! Woorde gewissel – my flip, Jenna, het hy nie op ’n stadium op sy knieë gesit en jammer­sêpraatjies gepraat nie?” vra Gwenda. Gwenda dra haar hare baie kort. Sy het groot oë en hoë wangbene, sy is altyd op en wakker en haar skerp oë mis niks nie.

      Jenna lag.

      Gwenda hou van ’n goeie storie. Sy wens sy kan ’n storie vertel soos Gwenda, maar sy kry dit nie reg om so baie stertjies by te las nie. Sy vertel hulle weer wat gebeur het toe Dash sy sussie by Juliana se praktyk kom haal het.

      “Hallooo, sien, ek was reg. Hy hét op sy knieë gesit en allerhande mooipraatjies met jou gemaak,” sê Gwenda.

      “Nie waar nie!” sê Jenna.

      “Nou wat makeer sy sussie?” vra Yasmin besorg.

      “Tannie Ragie sê sy sukkel om te lees,” sê Jenna.

      “Ag siestog! Is sy in ’n spesiale skool?” vra Yasmin.

      “Nee, Jakkie vertel my dat sy saam met hom in die graad 2-klas is, maar dat sy nie mondeling hoef te praat nie en ook nie hardop in die klas hoef te lees nie. Jakkie sê sy is baie skaam en huil amper elke oggend. Sy is baie dae afwesig. Party dae mag sy haar troeteldiere skool toe bring. Jakkie sê sy bring soms ’n baie groot verkleurmannetjie skool toe, en ander kere ’n konyn met lang wolhare,” sê Jenna.

      “Ek het al gehoor van die kind wat so troeteldiere skool toe mag bring. Is dit nie sy wat ’n reuse-troetelrot aan ’n halsband skool toe gebring het en toe was daar ’n Facebook-drama daaroor nie?” vra Gwenda.

      “Eeeeu, ’n rot!” gril Yasmin.

      “Ja, julle! Onthou julle nie? Dit was in die Breede ­Gazette: ‘Kind bring rot skool toe; ouers stry op Facebook.’ So iets!” sê Gwenda. Sy wieg op die punte van haar tone en lyk of sy wag om ’n netbalbal te vang.

      “’n Klomp ouers het ’n skinderveldtog op Facebook begin oor die rot in Jakkie se klas. Dit het in die koe­rant gedraai en daar is met hofsake gedreig oor die plaas van ongemagtigde foto’s, maar ek het eers gister besef dié maatjie is Posh en Dash se suster,” sê Jenna.

      “Was die foto’s van die rot of die sussie?” vra Yasmin.

      “Ha-ha, Yasmin!” lag Sydney.

      “Nee, die foto’s was seker van al tweetjies,” sê Jenna. My ma en al die ander ma’s van Jakkie se graad 2-klas het briewe gekry oor die gevare van Facebook. Ouers mag nie meer foto’s van ander mense se kinders op die internet plaas nie, en veral nie op sosiale media nie. My ma gebruik nie Facebook nie, so sy het nie juis geweet van die drama tot van die mammas in die klas ge­dagvaar is vir laster nie. Juffrou Christa, Jakkie se juffrou, het ’n vergadering gehou en die een klomp ouers het toe die hofsake teen die ander ouers teruggetrek.”

      “Ek onthou, dit is in die hoërskool ook afgekondig,” sê Sydney.

      “Nadat die ma’s die prokureursbriewe gekry het, het die inskrywings soos blits van Facebook af verdwyn en die herrie het gou oorgewaai, maar die arme kind sit nou nog met ’n bynaam,” sê Jenna.

      “Wat!? Nog een van die Roux-kinders met ’n bynaam?” vra Sydney.

      “Ja, Jakkie sê almal in die skool noem haar Rugrat,” vertel Jenna.

      “Dash, Posh en Rugrat! Wat byname nie alles kan vertel nie,” sê Sydney.

      “Oh, my flippen word,” sê Yasmin.

      “Wel, ek sou sê, clever boys and girls, baie skerp bynaam vir graadtwees,” sê Gwenda.

      “Nee, totaal wreed!” sê Sydney.

      “Kan jy glo, Posh het ’n sussie wat nie wil skoolgaan of lees nie?” vra Yasmin.

      “Kan jy glo daar is ’n troetelrot in Posh-hulle se huis en haar sussie se bynaam is Rugrat?” vra Sydney.

      5

      Ouma Stirrie

      Dit is halfagt die oggend toe Jenna se ouma die Speelgoedmuseum oopsluit. Die dubbele swaaideure kraak oop. Die geluid nooi haar binne. Die museum ruik na iets wat Jenna oortuig is die reuk van vlermuise is.

      “Dit ruik na ou papier,” sê haar ma altyd.

      “Dit ruik na spoke,” terg haar pa graag.

      “Ek dink ook dit ruik na vlermuise,” meen Jakkie. Hy en Ouma Stirrie is vlermuisliefhebbers.

      “Dit ruik na goeie ou herinneringe СКАЧАТЬ