Название: Maak jou huwelik affair-bestand
Автор: Timothy Kieswetter
Издательство: Ingram
Жанр: Религия: прочее
isbn: 9780796319821
isbn:
In ons vorige huis het ons ’n pragtige groot boom net buite ons slaapkamervenster gehad en ek het dit goedgedink om een van daai houtkapperneste by die kwekery te koop. Die verkoopsman het my belowe die houtkapper sal kom. Ek moet bieg en noem dat ek maar lekker skepties was, want ek het in al die jare dat ons daar gewoon het nog nooit ’n houtkapper gesien nie. Maar glo my vry, nie eens twee dae nadat ek die nes in die boom vasgemaak het nie, skrik ek een oggend vroeg wakker met tik-tik-tak-tok-tok. Sowaar as vet, daar buite ons slaapkamervenster is ’n kuifkophoutkapper besig om vir hom ’n nes te maak in ons tuin.
Die punt wat ek hier probeer beklemtoon, is ’n baie klein paradigmaverskuiwing, maar een wat radikaal verskillende uitwerkings op die huwelik en die individu het. Ek noem net weer dat daar niks mee skort om jou maat op die hande te dra nie, hou so aan. Plaas jou maat se behoeftes voor joune. Wees die minste. Wees eerste om jammer en dankie te sê. Luister meer as wat jy praat. Maar, en hier is die sleutel, doen al hierdie dinge nie omdat jy op jou maat fokus nie, maar omdat jy op jouself fokus en so ’n persoon wil wees wat al hierdie dinge doen. Slegs wanneer jy jou as so ’n persoon sien, kan jy op lang termyn goed wees vir jou huweliksmaat. Anders voel dit heeltyd soos werk … ’n dieretuinopsigter se werk. ’n Tuinier sien nie sy tuinwerk as werk nie. Dit is ’n stokperdjie. Dit is iets wat daardie persoon doen vir liefde, vir hom- of haarself.
Ek besef dit is ’n vreemde konsep, die liefde en fokus op die self, een wat dalk bietjie selfsugtig en selfs new age klink, maar dit is glad nie die geval nie. Die Bybel praat tog van “wees lief vir jou naaste soos jouself”. Niks hiervan is selfsugtig nie. ’n Tuinier maak tog nie ’n tuin en steek dit weg vir niemand om te sien nie. Nee, hy is trots op sy werk en spog graag daarmee. Wie van ons kan waarlik sê: “Ek is trots op die persoon wat ek is”; “Ek is trots op die manier hoe ek daardie saak hanteer het”; “Ek is trots op die groei wat ek in die laaste ruk getoon het”?
As jy nog nie die kloutjie by die oor gebring het nie – jou tuin is jou lewe, jou karakter, jou eie ek. Pas dit mooi op, hou dit gesond, laat dit gedy – en jou liefde vir jou maat en jou “nee dankie” vir jou skelmpie sal so maklik wees soos een-twee-drie.
Ek kan hierdie twee paradysprentjies vergelyk met twee foto’s van presies dieselfde prentjie, vanuit presies dieselfde hoek geneem. Met ’n vinnige kyk lyk hulle identies, maar hoe langer en dieper jy kyk, hoe meer kom jy agter die fokuspunt van die twee prentjies is verskillend. Waar die een in fokus is, is die ander een dof en waar die een helder is, is die ander een uit fokus.
Die fokuspunt is die gesindheid waarmee ons dinge doen. Doen ek dit vir jou of doen ek dit vir my? Doen ek dit omdat jy my gevra het of doen ek dit omdat ek wil luister? Doen ek dit omdat jy nie kan nie of doen ek dit omdat ek graag ’n helper wil wees? Gee ek seks omdat ek weet ek moet of doen ek dit omdat ek regtig wil en dit self geniet?
Soms moet ons dalk by die dieretuinopsigter se “werk”-prentjie begin, maar as ons nie ons fokus op ons eie tuinier-“stokperdjie”-prentjie gaan begin plaas nie, sal ons liefde vir mekaar altyd soos werk voel, die huwelik soos ’n tronk en verliefdheid bloot ’n vae herinnering aan die goeie ou dae.
Kyk hoe verskil die gesindhede van die twee …
Die tuinier is bevoorreg om in die teenwoordigheid van so ’n pragtige dier te wees. Hy besef dat hierdie dier uit vrye keuse hier is en te eniger tyd weer weg kan gaan. Maar solank die tuinier daarop fokus om die tuin te bewaar, sal dit altyd vol diere wees, wat wesenlik nog hul eie self is. Daar is geen onnodige druk op die tuinier of op die dier nie. Al twee is vry. Die gevoel wat by die tuinier agterbly, is een van dankbaarheid en bewondering, waar die gevoel en rol van ’n dieretuinopsigter vinnig kan ontwikkel tot dié van heerser en baas. (Wat ’n lelike woord is dit nie, of hoe?)
Dit bring ons by die klassieke slagspreuk: Moenie die beste maat soek nie, wees jy die beste maat. Steek jou hand op as jy al alles probeer het om jou maat te verander. En? Was dit suksesvol? Dalk vir ’n dag, ’n week, ’n maand – op die meeste. Dan is dit maar weer dieselfde ou storie, met dieselfde ou gewoontes. Hoekom?
Ek glo, solank die dieretuinopsigter alles gaan doen vir die dier in sy sorg, gaan die dier nooit op sy eie bene kan staan nie. Die teenoorgestelde is ook weer waar: As die dieretuinopsigter niks vir die dier doen nie en hom heeltemal verwaarloos, sal daar niks wees wat daardie dier nie bereid sal wees om vir aandag te doen nie. Dan raak dit ’n bietjie meer van ’n sirkus, en dit is ’n groot oop deur vir ’n affair om te gebeur. Sodra iemand sy of haar regte, egte menswees ontneem word en nie ’n selfstandige individu kan wees nie, verander daardie persoon in ’n besitting of prys van die hoogste aanbieder en laat hom of haar met geen vrye keuse nie.
Daar is baie vroue en mans wat na my toe kom, as’t ware met die desperate pleidooi om vir hulle te sê wat hulle tog kan doen om hul maats by hulle te laat bly, lief vir hulle te hou en gelukkiger te maak. En my antwoord is altyd dieselfde. Hoe desperater jy raak, hoe meer gaan jy die persoon wegstoot. Die meeste mense daarbuite raak aangetrokke tot ’n persoon wat ’n mens uit eie reg is, en nie iets of iemand anders nodig het om te wees nie. Iemand met wie jy jou lewe kan deel en nie wie se lewe jy is nie. (Dit kan nogal uitputtend raak.)
Affair-slaggat #1
Jy glo jy kan op niemand anders as jou sielsgenoot verlief raak nie, so nimmer as te nooit, en hierdie verliefdheidsfase moet vir altyd hou. Wel, wanneer dit nie so gebeur nie en jy ontmoet iemand anders op wie jy verlief raak, wat is die logiese gevolgtrekking waartoe jy kom?
Ek het met die verkeerde sielsgenoot getrou of ons paaie het uiteen geloop, maar ek het darem nou my ware (nuwe) sielsgenoot gevind.
Maak jou huwelik só affair-bestand teen dié affair-slaggat:
1. Bou ’n monument by jul ontmoeting
Die ontmoetingsfase van ’n verhouding speel ’n sleutelrol in die dinamika van daardie verhouding. Onthou, jou siel sien iets raak in daardie persoon wat jy ontmoet, wat jou laat voel asof jy in die paradys sweef. Dit is met opset so sodat jy in daardie tuin moet bly en dit bewerk.
Ons moet ons oorspronklike verliefdheid beskerm en behou. Daarsonder loop ons gevaar om in die affair-slaggat te trap wanneer ons verlief begin raak op iemand anders.
Vertel gereeld vir mekaar, vir jouself, vir jou kinders en nuwe kennisse of vriende hoe wonderlik en sprokiesagtig jul ontmoeting was. En ek val nie vir daardie storie dat julle maar net platoniese vriende was en toe besluit het “om nou maar te trou nie”. Bog met jou. Daar was iets wat julle na mekaar getrek het. Gaan vind dit weer. Versterk daardie gevoel in jul gedagtes.
As jy enigsins iets van geskiedenis weet, doen die mensdom hierdie soort ding al van die begin van menseheugenis af. Ons rig monumente op. Monumente wat ons herinner aan nie net ’n geskiedkundige gebeurtenis nie, maar aan die gevoel wat ons gevoel het tydens daardie gebeurtenis. Al was jy nie self daar nie (jy is die derde of vierde generasie verder in die ry), wanneer jy na daardie monument kyk, deel jy in die gevoel wat in daardie gebeurtenis vasgevang is.
Die verliefdheidsgevoel is ’n wonder. God het ons aspris so gemaak, om potensiaal tussen die gewone raak te sien. Toe Adam die eerste keer Eva raakgesien het, het hy dadelik geweet, sy is die een. Toe jy jou man of vrou ontmoet, het jy geweet hierdie een is anders. Dit is die een hierdie.
Sit nou die boek neer en skryf jul paradysontmoeting neer. Lees dit dan deur, en as jou tone nie omkrul van opgewondenheid nie, skryf dit oor totdat jy weer daardie verliefdheidsgevoel kan voel.
Beskerm dit, bewaar dit, onthou dit.
2. Beplan ’n afgebakende tyd vir rus
Dit СКАЧАТЬ