Название: In God se teenwoordigheid
Автор: Johan Smit
Издательство: Ingram
Жанр: Религия: прочее
isbn: 9780796315687
isbn:
Here, laat ek tog nooit vergeet dat U sonde haat nie. Amen.
23 Januarie
In die bloedstroom
Toe sê die Here vir Kain: “Waarom is jy kwaad? Waarom is jy bedruk? Wag daar nie vir jou blydskap as jy goed doen nie? As jy nie goed doen nie – die sonde wag jou in daarbuite en hy wil jou in sy mag kry. Maar jy moet oor hom heers.” Kain het met sy broer Abel gepraat, en toe hulle in die veld was, het Kain vir Abel oorweldig en hom doodgemaak. Genesis 4:6–8
Jy kan dit die “vloek van genetika” noem, of “ongevraagde oorerwing” of sommer net “erfsonde”. Sonder om by teologiese debatte oor die saak betrokke te raak, is dit onteenseglik duidelik dat die Bybel vir ons vertel dat sonde in ons bloedstroom gekom het. Ja, ons sê wel iemand soek sonde, maar eintlik het ons almal dit alreeds. In sonde ontvang en gebore …
As ’n mens na die sondeval terugkyk, kan jy in die stilligheid wonder of die vrugtestelery regtig so erg was. Ja, dit was nou wel vrugte in God se tuin en teen sy uitdruklike bevel, maar darem tog net vrugte? Maar natuurlik weet ons dat dit nie oor vrugte gaan nie; dit gaan oor ongehoorsaamheid; dit gaan oor verset teen God. En spoedig blyk dit toe dat dié verset oor veel meer as vrugtesteel gaan; die mens sal nog veel meer doen om homself te bevredig en te probeer bevoordeel. Ons lees daarvan in Kain se storie.
Kain se offer het nie God se goedkeuring weggedra nie. God soek opregte en toegewyde harte, nie omkoopoffers nie. Sy lewe was nie goed nie. En daarom was sy offer nie vir God aanvaarbaar nie. Toe word Kain deur die sonde van afguns oorweldig. En die uiteinde was die eerste moordverhaal in die Bybel, broedermoord.
Here, bewaar my teen die sonde van afguns en hebsug. Mag my lewe ’n dankbare offer tot u eer wees. Amen.
24 Januarie
Algehele verrotting
Toe die Here sien hoe groot die verdorwenheid van die mens op aarde is en dat hy sy lewe lank net slegte dinge bedink, was die Here bedroef daaroor dat Hy die mens op die aarde gemaak het. Dit het Hom diep gegrief. Die Here het gesê: “Ek sal die mens wat Ek geskep het, wegvee van die aarde af; mens en dier …, want Ek is bedroef daaroor dat Ek hulle gemaak het.” Genesis 6:5–7
Sonde het spoedig epidemiese afmetings aangeneem. Die storie van die mensheid het sy glans verloor. Die mens het die heerlikheid waarmee God hom geseën het, verloor. Die mens se verdorwenheid het geen perke geken nie. En God was bedroef dat Hy die mens op die aarde gemaak het. ’n Hartseer God. ’n Diep teleurgestelde God. Ons vind dit moeilik om hierdie Goddelike emosie behoorlik te verstaan. Het die alwyse God dan nie geweet die mens sou Hom teleurstel nie? Was die verderf vir God regtig so ’n groot verrassing? Ek reken hierdie porsie inligting wil vir ons net sê dat God ’n hoë verwagting van die mens gekoester het. En ook dat God nooit bereid was om die mens se vryheid in te perk nie. God was hartseer omdat Hy die mens liefgehad het.
Maar dan die skokkende aankondiging: God besluit om mens én dier op aarde uit te roei. God besluit op ’n skoonmaakproses. Hartseer oor die mens wat Hom teleurstel. Woede oor die vernietigende mag van sonde.
Maar weer ’n keer kom die woord “genade” in die spel … Omdat daar een man was wat aan God getrou gebly het, vind daar toe nie ’n volledige uitwissing van alle lewe plaas nie. God bly maar deurentyd die God van nog ’n kans! Daaroor gesels ons later.
Here, ek wil nie deur my sonde tot u hartseer bydra nie. Help my om u Woord te gehoorsaam. Amen.
25 Januarie
Kollektiewe sonde
Toe sê hulle: “Kom ons bou vir ons ’n stad met ’n toring waarvan die punt tot in die hemel reik en ons maak so vir ons ’n naam. Dan sal ons nie oor die hele aarde versprei nie.” Die Here het afgekom om te kyk na die stad en die toring wat die mense vir hulle gebou het, en toe sê Hy: “Hier is hulle een volk en almal het een taal. Hulle het nog maar net begin om iets te doen. Hierna sal niks wat hulle beplan vir hulle onmoontlik wees nie.” Genesis 11:4–7
En nog is dit het einde niet! Laat ons tog maar na nóg ’n oeroue sondeverhaal luister. Hierdie keer kom ’n nuwe aspek van verset teen God in die spel. Persoonlike sonde word nou kollektiewe sonde. Mense span saam om ’n sondige projek uit te voer. Miskien vra jy waarom die bou van ’n toring ’n sondige projek genoem word? En is dit verkeerd dat mense saamstaan en hande vat in ’n poging om iets groots tot stand te bring? Nee, saamstaan en hande vat is nie verkeerd nie – solank dit net nie beteken dat jy in die proses God se hand los nie. En dit is presies wat hier gebeur het. Dit het gegaan oor die begeerte om vir hulle ’n naam te maak en om onafhanklik te wees.
Mense meen vandag nog om ’n magsbasis te bou wat aan hulle onafhanklikheid en monopolie kan waarborg. Daar is talle voorbeelde in die geskiedenis van politieke, ekonomiese, kulturele groeperings wat hulle eie mag en status verafgod het. In die toring van Babel-sage leer ons dat mense se skynbaar prysenswaardige eenheidstrewe so maklik ’n front teen God se heerskappy kan vorm.
Here, laat u Naam in en deur my lewe asook deur alles en almal met wie ek my vereenselwig, verheerlik word. Amen.
26 Januarie
Die gevolge van sonde
Toe vra die Here vir Kain: “Waar is jou broer Abel?” en Kain antwoord: “Ek weet nie. Moet ek dan my broer oppas?” Genesis 4:9
Julle, daarenteen, is ’n uitverkore volk, ’n koninklike priesterdom, ’n nasie wat vir God afgesonder is, die eiendomsvolk van God, die volk wat die verlossingsdade moet verkondig van Hom wat julle uit die duisternis geroep het na sy wonderbare lig. 1 Petrus 2:9
Sonde het ’n uitwerking op alle vlakke van ons bestaan. Ons het reeds gesien dat dit die verhouding tussen God en mens in die wiele ry; dat dit menseverhoudings beduiwel en dat dit ook verwoestende implikasies vir die natuur het. En in die oog van die sonde-orkaan staan die mens wat homself verhef tot meer as mens. In plaas daarvan dat hy ’n medewerker van God is, word hy ’n teenstander van God.
In Kain se arrogante antwoord op God se vraag na sy broer hoor ons die toonaard van die gevalle mens. “Ek is aan niemand iets verskuldig nie. Ek is my eie baas.” Blaai maar net deur die koerante en vra jouself af waar die oorsaak van al die smart en ellende lê. Moord, verkragting, roof, motorongelukke, aardverwarming – alles het sy oorsprong by die mens se onversadigbare drang na selfbevrediging, selfverryking, selfhandhawing.
En dan is daar die kerk – God se volk wat uit genade gered is. En die kerk leef in hierdie stukkende wêreld met die roeping om heel te maak, om God se genesende krag in werking te stel. Ons moet net waak dat ons nie deur wêreldgesindheid oorweldig word nie, dat ons nie deel van die probleem word in plaas van om die oplossing aan te bied nie.
Here, help my om deel van u oplossing vir ’n stukkende skepping te wees. Amen.
27 Januarie
Daar is niemand wat goed doen nie
Van die hemel af kyk die Here die mense deur om te sien of daar één verstandige is, één wat na die wil van God vra. Almal het afgedwaal, die laaste een het ontaard; daar is niemand wat goed doen nie, selfs nie één nie. Psalm 14:2–3
As СКАЧАТЬ