Kobieta trzydziestoletnia. Оноре де Бальзак
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Kobieta trzydziestoletnia - Оноре де Бальзак страница 11

СКАЧАТЬ uczuć, która każe zdławić daremną skargę i zrzec się wygranej, kiedy tryumf musiałby upokorzyć i zwycięzcę, i zwyciężonego.

      Julia próbowała dać własne zdolności i własne przymioty panu Aiglemont i chlubiła się szczęściem, którego jej brakło. Cały kobiecy spryt zużywała daremnie na oszczędzanie człowieka, który tego nie odczuwał i którego utwierdzało to jedynie w despotyzmie. Chwilami była pijana nieszczęściem, bez myśli, bez hamulca; ale na szczęście prawdziwa pobożność sprowadzała ją zawsze do ostatecznej nadziei: chroniła się w przyszłe życie, a ta cudowna wiara pozwalała jej na nowo podejmować bolesny ciężar. Te straszliwe walki, te wewnętrzne rozdarcia były bez sławy, te długie smutki były nieznane: nikt nie widział jej rozpaczliwych spojrzeń, jej gorzkich łez wylewanych w samotności.

      Niebezpieczeństwa krytycznego położenia, do jakiego Julia musiała dojść nieznacznie, objawiły się jej nagle w całej grozie pewnego styczniowego wieczora roku 1820. Kiedy małżonkowie znają się doskonale i od dawna przywykli już do siebie, kiedy kobieta umie sobie wytłumaczyć najdrobniejszy gest mężczyzny i wnikać w uczucia lub sprawy, które on jej ukrywa, wówczas światło rozbłyska nagle po uprzednich refleksjach lub spostrzeżeniach wynikłych z przypadku lub czynionych zrazu bezmyślnie. Często kobieta budzi się nagle nad brzegiem lub też na dnie przepaści. Toteż Julia, szczęśliwa, że jest od kilku dni sama, zrozumiała nagle przyczynę tej samotności. Niestały czy znudzony, wspaniałomyślny czy wiedziony współczuciem, mąż jej nie należał już do niej. W tej chwili nie myślała już o sobie, o swoich cierpieniach, o swoich ofiarach. Była tylko matką; widziała majątek, przyszłość, szczęście swojej córki, jedynej istoty, która jej dawała trochę szczęścia; Helenki, jedynego skarbu, który ją wiązał do życia. Teraz Julia chciała żyć, aby uchronić swoje dziecko od straszliwego jarzma, pod którym macocha mogłaby zdławić życie drogiej istoty. To nowe widmo złowrogiej przyszłości pogrążyło ją w owej palącej zadumie, której płomień pożera całe lata. Odtąd między nią a mężem wyrosły całe światy myśli, których ciężar miała dźwigać tylko ona sama. Dotąd, pewna miłości Wiktora, o ile on był zdolny kochać, poświęcała się dla szczęścia, którego nie podzielała; dziś, nie mając już tej świadomości, że łzy jej tworzą szczęście męża, sama na świecie, miała jedynie wybór nieszczęścia. W chwili tego zniechęcenia, które w ciszy i pustce nocy odprężyło wszystkie jej siły, w chwili gdy wstając z kanapy od wygasłego prawie ognia, miała przy blasku lampy spojrzeć suchym okiem na córkę, wrócił pan d'Aiglemont w doskonałym humorze. Julia ukazała mu z zachwytem śpiącą Helenkę, ale on przyjął entuzjazm żony zdawkową uwagą:

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      były to oddzielne epizody; bohaterka ich (…) – Sam Balzac pisze o tym w przedmowie z r. 1834 tak: „Wiele osób pytało, czy bohaterka… nie jest pod różnymi nazwiskami jedną i tą samą osobą. Autor nie umiał odpowiedzieć na te pytania. Ale może myśl jego wyrazi się w tytule, który łączy te rozmaite sceny. Osoba, która przebywa niejako sześć obrazów… to nie jest postać; to jest myśl. Im bardziej ta myśl przywdziewa rozmaite stroje, tym lepiej oddaje intencje autora. Ambicją jego jest zrodzić w duszy mglistą zadumę, w której kobiety zdołałyby odnaleźć pewne wrażenia, wspomnienia, wyczytać z niej pewne nauki… Kobiety wypełnią zapewne te luki; być zaś jednako zrozumianym przez wszystkich, to niepodobieństwo…”. Mimo to później Balzac dał bohaterce sześciu epizodów jedno nazwisko. [przypis tłumacza]

      2

      biust (daw.) – tu ogólnie: górna część tułowia; popiersie. [przypis edytorski]

      3

      trzy kwadranse na dwunastą (daw.) – za kwadrans dwunasta; jedenasta czterdzieści pięć. [przypis edytorski]

      4

      osmucać – dziś: zasmucać. [przypis edytorski]

      5

      Karuzel – spolszczona nazwa od: Le Place du Carrousel. [przypis edytorski]

      6

      zwodny – dziś: zwodniczy. [przypis edytorski]

      7

      osmucać – dziś: zasmucać. [przypis edytorski]

      8

      wzięcie (daw.) – zachowanie, sposób bycia. [przypis edytorski]

/9j/4AAQSkZJRgABAQEASABIAAD/2wBDAAMCAgMCAgMDAwMEAwMEBQgFBQQEBQoHBwYIDAoMDAsKCwsNDhIQDQ4RDgsLEBYQERMUFRUVDA8XGBYUGBIUFRT/2wBDAQMEBAUEBQkFBQkUDQsNFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBT/wgARCAeoBXgDAREAAhEBAxEB/8QAHAABAQEAAwEBAQAAAAAAAAAAAQACAwYHBQQI/8QAGgEBAQADAQEAAAAAAAAAAAAAAAECBAUDBv/aAAwDAQACEAMQAAAB7L899vpQzWgioE1iiM5GECKo1GTQQVEUNZTaspYQitVGbOSUIDQGUVTKKiK1USK5RFQkVzZqWAQTS4s1LmxKCtS7lEzSZE0UYrUIUG5SyiKggI0UFAjBUIQ0RUGlkozSBEBo3KVhEojVpJmmEhVMoqI25QEo0sYs1BSokQxmkCEBAQEiI2uYLI1KI25ThyjEBuKsxZLFogrNajcvHlKNy4yjixZtQTNOJIK5JQEDSplNLhKuSXCRpQEVkVCTSxQVEQCaAxZqVjGUZc2alRMJGlgOSXKFRqM1CBDBUbXKalEzWjIiUK5sYViok0oYs3KJmtRmmCkANwFW5cWUFbXKQxmtQFWpYEgqhCmVIjKaWIEjShizRARkRAhIYq1LhKtLQIrmziRCmEKIsm8aIEaWMJsxW4VDGUcSK8dx3LVRtcIDTLWUvFceaZBFTAisajNIAImEq3LkTKJuZRx3HS4s3KxUEahOHKal1FUAkQGUq3jSmKqKoZWsoxmkhjFbGURUSNLlM1oIhIgrUoma0URUQkRGK0MRVQrUwUxixjNahWM2MqQAml0ZM2MRGlylQblwhWiKG0kVgSXFnJLVwsStGE5JkWZCyl1ERDWY0ZNFWpUySSxmxNSxlElQJM1zTLiYpKJyS5qGM1JpQE3KGagRUs1LoyZTS4TkXJoZRNKIUEajNJGpYxZCbXMFkRtcyKiBVqXFmoVzYERGoja5rCagpA3LGUVrAIVkVEK1KJmk2tGRMWbl0ZEyCVblBpiOOwEjUomrSM2MFalLNyhlIiJdGUqZRNKAlXJLk/Jngw2sMRowWRxFVOKoAqYRhWMogRVuURUTNUaWEwiaVAYq1LGLM2ZNy6IDUZpACEgJFcppQSEyagrRRComahIoxZySlalE2oJkxZEajNJDFVCuLGKogEBhASIjNJGpYLMmohWrCaiNW0QVuMmLMmjcoJlFc2RAaiFc2REalzZqUQEiNKWMoJx2aiFYxZ+XLDbLUVZk5JU48oxpaM5IYzUKaxsFaEzGa2EaJcpyy4oSI0oICZrcBCZBIhFQ0UZslQQrUubCEV0AkRizUuoKBiNLixIBirJoYzW5agECISjNmlYgpiAK1GaQI3KIUxGK2MubIYjShlGlaICRXFmjS5kBMWaWATS0CZrUFBEJRUytCRRHHlOTGhVqURWIEqVogTgzxFE1LoDRgLFQEV5MWchGiExQMnLMsppRJZJSyhUsZUymlSMiZTShCIGE2sAkZTa4Sqja5EiGKgjQDLmyEYKBA1ERVFGahGM0kUQVoBitpM0wUkalyiaXFmpc2ZNEBpREoVzYw25SjSwgQWQEBqUs1LlKtrhNSllBTBUKsBJtcI2iBqUsZcpUlCubGKooVQPy54bxpWijORgrWKrCckuaKY1HHk1iRMVqNEoiubNyxlASohNLDBQbjGUAjahCZTS6OOzUoaI47OTG4yjLqExQiu4Ko0ubAiNRBWU1LUEblhAxZuXNgBuURCo0omDcQFWTll47I1CohTEZpNy4sYzWo0vHYmTllzYAbl0AGU2uLMhZyY2IqDcubMmylgsDcuEq1LAma5JcWaWhrjTUZrUujKFQwUjLGj8ueLislHFZyrGQNxQiNuUzUJrFFQMVAwCREBDTLojIm4CrJlI0sREcdnJLlKtSgiBpcpERCRCBmo1AQlGa2ZGEiXNnJKGjCFRGpRG3juOTklykalSIitpCmFYEbSTNagoEgGGiNLmxhtJFYSIyFjAJKnHZsoxW4BFYiIATSxCRhGgiKKoYBCmFY4biZMgaIpNylUBoxZpQzSRrFoyaNLhAgyaxRpYym1DFlEJpYgNAQCAJpUozSQUxGbNygCBuCg1 СКАЧАТЬ