Еракка китеп кара = Взгляни издалека. Мөдәррис Әгъләмов
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Еракка китеп кара = Взгляни издалека - Мөдәррис Әгъләмов страница 30

СКАЧАТЬ яктыра, йолдызлар яна

      Сагышлы төн. Өстә – зәңгәр күктә

      Ай яктыра, йолдызлар яна…

      Һәм китәсе килә чиксезлеккә –

      Иң ахыргы йолдызга таба…

      Сагышлы төн. Зәңгәр күлдә – төптә

      Ай яктыра, йолдызлар яна…

      Сикерәсе килә мәңгелеккә –

      Иң ахыргы йолдызга таба.

      «Без дигәнчә генә барса икән…»

      Без дигәнчә генә барса икән,

      Булса икән без дигәнчә генә,

      Тимерченең чүкечедәй сиңа

      Килеп төшә тормыш, яньчә генә –

      Барса икән без дигәнчә генә.

      Шагыйрь шигырь язып йөрмәс иде,

      Зур хирург, табиб булыр иде,

      Яруын да ярыр, ә кем тегәр?

      Яручыны табып булыр иде –

      Һәркем шулай табиб булыр иде.

      Әгәр шулай хөкем итә калсаң,

      Юләргә дә мөмкин әйләнергә,

      «Ник бу агач кире үсә?» – диеп,

      Табигатькә мөмкин бәйләнергә –

      Даһига да мөмкин әйләнергә.

      Бәлки, әллә кемнәр чит ноктада

      Гомерләрен юкка үткәрәдер,

      Кычкырырга кирәк, бәлки, аның

      Чикләвеге чынлап юкәдәдер –

      Ә ул читтән эзләп үткәрәдер.

      …Сез дигәнчә генә булса икән,

      Барса икән сез дигәнчә генә…

      Тимерченең чүкечедәй, беркөн

      Килеп төшә Вакыт, яньчә генә –

      Барысы да була ул дигәнчә генә.

      Таулар

      Ир – егет ир булса әгәр,

      Яуда торыр тау булып;

      Агар каны, китәр җаны,

      Калыр даны сау булып.

      Ишелеп яңгырлар койганда

      Тыңланып йөрдем мин Уралда…

      Тауларның сүзләрен ишеттем,

      Сөйләшә иделәр үзара:

      «Уйнаса, давыллар уйнасын,

      Кагылса, яңгырлар кагылсын.

      Иңнәрдән йөгерә өермә,

      Иңнәрдән йөгерә агымсу.

      Иңнәрдән йөгерә яшеннәр,

      Тик бездән түбәнгә төшмиләр.

      Күтәреп торабыз яшенне:

      Түбәндә – авыллар, кешеләр».

      Имәннәр ваклана чырага,

      Кыялар бары тик чылана…

      Тауларның һәм батыр ирләрнең

      Урыны тарихта бер чама.

      Кырыкмыш

      Юкка йөрми кеше җир буйлап,

      Атлый һаман яңа сер уйлап,

      Сернең чиге әле ерактыр,

      Үзгәрер бу дөнья мең тапкыр.

      Чыккан күк замана каршына,

      Кырыкмыш юл аша кузгала –

      Кычкыртып туктала машина,

      Туктала. Шофёр да сүгенми.

      Кырыкмыш белә үз бәясен –

      Машинаң ни аңа, чорың ни!

      Бөтенләй үзгәрде бу чорлар,

      Атлар да баралар онтылып,

      Баштарак онытылды күчерләр…

      Барыбер онтылмый үткәннәр,

      Кешеләр иминлек көткәндә,

      Атлар да зарыгып көткәннәр.

      Карт шофёр төшенә, сүгенми,

      Картларга кычкыру килешмәс –

      Машинаң ни аңа, чорың ни.

      Юлларда машина, машина…

      Чапсаң да иң соңгы тизлектә,

      Үткәннәр чыгарлар каршыңа.

СКАЧАТЬ