คำปฏิญาณแห่งศักดิ์ศรี . Морган Райс

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ มหาดเล็กและขุนนางหลายสิบคนที่ยังอยู่ ต่างยืนนิ่งและกระซิบกระซาบกัน

      “ออกไป!” ราชากาเร็ธทรงตะโกน “พวกเจ้าทุกคน!”

      คนที่เหลืออยู่ในท้องพระโรงต่างรีบออกไป รวมทั้งกองรบของพระองค์

      เหลือเพียงคนเดียวที่อยู่รั้งท้าย

      ลอร์ดคัลติน

      มีเพียงเขาและราชากาเร็ธอยู่ตามลำพังในท้องพระโรง เขาเดินมาหาราชากาเร็ธ และหยุดยืนห่างไปราวสองสามฟุต พลางมองสำรวจพระองค์ ราวกับกำลังพิจารณาพระองค์ ใบหน้าของเขาปราศจากความรู้สึกใดเหมือนเช่นเคย เป็นใบหน้าของทหารรับจ้างอย่างแท้จริง

      “ข้าไม่สนใจว่าพระองค์ทรงทำอะไรหรือทำไม” เขาทูลด้วยเสียงแหบพร่า “ข้าไม่สนใจเรื่องการเมือง ข้าเป็นนักรบ ข้าสนเพียงเงินที่พระองค์ทรงจ่ายให้ข้าและคนของข้า”

      เขาหยุด

      “แต่ข้าอยากรู้ เพื่อความพอใจของข้าเอง พระองค์ทรงสั่งให้คนพวกนั้นขโมยดาบไปจริงหรือไม่?”

      ราชากาเร็ธทอดพระเนตรมองเขา มีบางอย่างในแววตาของเขาที่พระองค์ทรงรู้จักในตัวพระองค์เอง ความเย็นชา โหดเหี้ยม ทะเยอทะยาน

      “แล้วถ้าข้าทำล่ะ?” ราชากาเร็ธตรัสถามกลับ

      ลอร์ดคัลตินมองตอบมานิ่งนาน

      “เพราะอะไร?” เขาทูลถาม

      ราชากาเร็ธทรงมองตอบ พลางนิ่งเงียบ

      ดวงตาของลอร์ดคัลตินเบิกกว้างอย่างเข้าใจ

      “เมื่อท่านไม่สามารถครองมันได้ ก็ต้องไม่มีใครได้อย่างนั้นหรือ?” ลอร์ดคัลตินทูลถาม “เป็นเช่นนั้นหรือ?” เขาพิจารณาความเป็นไปได้ “แต่ถึงอย่างนั้น” ลอร์ดคัลตินทูลต่อ “พระองค์ก็ทรงทราบดีว่าการส่งดาบออกไปจะทำให้โล่พลังงานสลาย ทำให้พวกเราอ่อนแอต่อการโจมตี”

      ดวงตาของลอร์ดคัลตินเบิกกว้างมากขึ้น

СКАЧАТЬ