เสียงร้องแห่งเกียรติยศ . Морган Райс

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ “ที่นี่ไม่ใช่โรงหมอ ทุกคนบอกว่าเจ้าชายสิ้นพระชนม์แน่ และ....”

      “เขายังไม่ตาย!” เจ้าหญิงทรงตะโกน “แล้วเจ้าสองคน” ทรงหันไปหาอคอร์ธและฟุลตัน “พวกเจ้าเป็นเพื่อนแบบไหนกัน? เขาเคยทิ้งพวกเจ้าแบบนี้ไหม?”

      อคอร์ธและฟุลตันมองหน้ากันเงียบ ๆ

      “อภัยให้ข้าด้วย” อคอร์ธทูล “หมอมาดูเมื่อคืนนี้และบอกว่าเจ้าชายกำลังจะสิ้นพระชนม์ และทำได้แค่รอเวลาให้ความตายมาถึงเท่านั้น ข้าไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้อีก”

      “เราอยู่กับพระองค์ตลอดคืน ฝ่าบาท” ฟุลตันทูลเสริม “อยู่ข้างพระองค์ เราเพิ่งออกไปพักและดื่มเพื่อให้ลืมความเศร้า ตอนที่ท่านเสด็จมาถึง และ...”

      เจ้าหญิงเกว็นทรงยื่นพระหัตถ์ไปปัดเหยือกเหล้าในมือของทั้งสองคนด้วยความกริ้ว เหยือกกระเด็นไปบนพื้น เหล้ากระจายไปทั่ว ทั้งสองคนเงยหน้ามองพระนางด้วยความตกใจ

      “เจ้าสองคน ช่วยกันยกเขาคนละด้าน” พระนางตรัสสั่งอย่างเย็นชา ทรงรู้สึกถึงพละกำลังที่พลุ่งพล่านขึ้นใหม่ในพระวรกาย “พวกเจ้าจะพาเขาไปจากที่นี่ เดินตามข้าไปในราชสำนัก จนถึงหมอหลวง พี่ชายข้าจะต้องได้รับการรักษาที่แท้จริง และจะไม่ถูกทิ้งให้ตายเพราะคำบอกของหมอโง่เง่า”

      “ส่วนเจ้า” เจ้าหญิงทรงหันไปหาเจ้าของร้านเหล้า “หากพี่ชายข้ารอด และถ้าเขากลับมาที่นี่อีก แล้วเจ้ายอมรินเหล้าให้เขาดื่มอีก ข้าจะถือเป็นเรื่องสำคัญที่จะโยนเจ้าเข้าคุกใต้ดินไม่ได้ออกมาอีก”

      เจ้าของร้านขยับตัวและก้มศีรษะ

      “เอาล่ะ ไปได้แล้ว!” เจ้าหญิงทรงตะโกน

      อคอร์ธและฟุลตันสะดุ้ง แล้วกระโดดขึ้นทำตาม เจ้าหญิงเกว็นรีบเสด็จออกจากห้อง โดยมีชายทั้งสองแบกเชษฐาของพระนางตามหลังมา ออกจากร้านเหล้าไปสู่แสงตะวัน

СКАЧАТЬ