กำเนิดความกล้าหาญ . Морган Райс

Чтение книги онлайн.

      “มันไม่มีอะไรที่สายเกินไปหรอก” ไคร่าบอก พยายามสร้างความมั่นใจให้เธอ

      แต่เดียร์ดรีเพียงแต่ส่ายหัว

      “มันเป็นเพียงแค่ความฝันของเด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสา” เธอบอก เสียงหนักแน่นไปด้วยความรู้สึกผิด “และเด็กผู้หญิงคนนั้นก็จากไปนานแล้ว”

      ไคร่ารู้สึกเศร้าที่เพื่อของเธอกลับมาสู่ความเงียบ ยิ่งลึกเข้าไปในป่า เธออยากทำลายความเจ็บปวดของเพื่อนเธอ แต่ไม่รู้วิธี เธอสงสัยในความเจ็บปวดที่ผู้คนต้องเผชิญในชีวิต เหมือนสิ่งที่พ่อเธอเคยบอกเธอครั้งหนึ่งไม่ใช่หรือ? อย่าถูกหลอกโดยสีหน้าของผู้คน พวกเขาทุกคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยความสิ้นหวังอย่างเงียบ ๆ บางคนซ่อนมันไว้ได้ดีกว่าคนอื่น ๆ จงเห็นใจทุกคน แม้ว่าการทำแบบนั้นจะไม่มีเหตุผลใด ๆ เลย

      “วันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของฉัน” เดียร์ดรีพูดต่อ “คือวันที่พ่อของฉันยอมรับในกฎหมายของแพนดีเซีย เมื่อเขายอมให้เรือเข้ามาในคลองของเรา และยอมให้คนของเขาลดธงของเราลง มันเป็นวันที่น่าเศร้า เศร้ายิ่งกว่าวันที่เขายอมให้พวกมันคุมตัวฉันไป”

      ไคร่าเข้าใจทุกสิ่งเป็นอย่างดี เธอเข้าใจดีถึงความเจ็บปวดที่เดียร์ดรีต้องเผชิญ ความรู้สึกของการถูกทรยศ

      “และเมื่อเธอกลับมา?” ไคร่าถาม “เธอจะเจอพ่อของเธอไหม?”

      เดียร์ดรีมองลงต่ำอย่างเจ็บปวด ในที่สุดเธอบอกว่า “เขายังคงเป็นพ่อของฉัน เขาทำผิด ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ได้ตระหนักว่าสิ่งที่ทำส่งผลต่อฉันอย่างไร ฉันคิดว่าเขาคงไม่เป็นเหมือนเดิมหลังจากได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันอยากบอกเขา สบตาเขา ฉันต้องการให้เขารับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ฉันรู้สึก СКАЧАТЬ