Сине сөям, дисең… Шигырьләр. Рифа Рахман

Чтение книги онлайн.

      Син аның да өзмә инде җанын,

      Илһам бул тик минем өчен генә,

      Юлым тулы сөю булыр, сөю —

      Моннан соңгы һәрбер шигыремдә!

      Ә Зөлфәткә кирәк түгел илһам,

      Ул болай да бөек инде һәм зур.

      …Бөеклеге миңа гына сыймый,

      Дип, ишеген ачып куйган тамбур.

      Шагыйрьләргә белмим ни әйтергә.

      Кирәкмәс гәп – ничек туктатырга?

      Әллә ташлап китеп барысын да,

      Зур Шагыйрьгә, димен, сүз катарга?

      Җитми минем шуңа кыюлыгым.

      Тапмыйм бер җай, сүзне башлар өчен.

      Менә Арча. Бергә куба вагон,

      Комплиментлар арттан ташлар өчен.

      Күзәтсә дә озак тамбурыннан,

      Озата Зөлфәт мине, дәшми генә.

      Шагыйрьләрнең «сөеп» уйнаганын

      Мин аңламыйм әле, ә ул белә…

      Ирен читләрендә сорау аның,

      Күз алмасы карап тора уйлы.

      Китерсен дип кабат арабызга,

      Телидер күк, Казан – Арча юлы.

      Бүген кызый, ди күк миңа Шагыйрь,

      Һәрбер җанга, китеп, ут салырсың.

      Киткәч, юлың булыр кая таба,

      Кайда – иң-иң мөһим тукталышың?

      Язарсыңмы гелән син дә шигырь,

      Китерерме язмыш арабызга?

      Әллә кабат Арча юлларында

      Очраштырыр микән тик поездда?

      Тамбур ачык. Үтәли җил йөрер,

      Кочаклашып кергән-чыккан белән.

      Бөдрә чәчле Зөлфәт карап тора

      Ачык киткән поезд ишегеннән.