Pięćdziesiąt twarzy Greya. Э. Л. Джеймс

Чтение книги онлайн.

      Niedotrzymanie któregoś z warunków wymienionych powyżej będzie skutkować natychmiastowym wymierzeniem kary, której charakter zostanie określony przez Pana.

      O cholera.

      – Granice bezwzględne? – pytam.

      – Tak. Czego nie zrobisz ty, czego nie zrobię ja, musimy to określić w naszej umowie.

      – Nie jestem pewna w kwestii przyjmowania pieniędzy na ubrania. Wydaje mi się to niewłaściwe. – Zażenowana poprawiam się na krześle, a przez moją głowę przemyka słowo „dziwka”.

      – Chcę nie szczędzić ci pieniędzy, pozwól, abym ci kupił jakieś stroje. Możliwe, że będziesz mi towarzyszyć podczas różnych wyjść i chcę, abyś dobrze wtedy wyglądała. Jestem przekonany, że twoja pensja, kiedy już znajdziesz pracę, nie wystarczy na tego rodzaju stroje, w jakich chciałbym cię widzieć.

      – Nie muszę ich nosić, kiedy nie jestem z tobą?

      – Nie.

      – W porządku. – Potraktuję je jako uniform. – Nie chcę ćwiczyć cztery razy w tygodniu.

      – Anastasio, musisz być gibka, silna i wysportowana. Zaufaj mi, przydadzą ci się te ćwiczenia.

      – Ale nie cztery razy w tygodniu. Co powiesz na trzy?

      – Chcę cztery razy.

      – Sądziłam, że to negocjacje?

      Zaciska usta.

      – Okej, panno Steele, kolejna celna uwaga. Co powiesz na trzy razy w tygodniu po godzinie i raz w tygodniu pół godziny?

      – Trzy dni, trzy godziny. Mam przeczucie, że kiedy tu będę, już ty mi zapewnisz odpowiednią porcję ćwiczeń.

      Uśmiecha się szelmowsko i mam wrażenie, że w jego spojrzeniu pojawia się ulga.

      – Owszem. No dobrze, zgadzam się. Jesteś pewna, że nie chcesz odbyć stażu w mojej firmie? Niezła z ciebie negocjatorka.

      – Nie sądzę, aby to był dobry pomysł. – Przebiegam wzrokiem po zasadach. Woskowanie! Woskowanie czego? Wszystkiego? Uuu.

      – No dobrze, granice. Oto moje. – Wręcza mi kolejną kartkę.

      Uch. On to musi wszystko spisać! Oczywiście – to się wydaje bardzo rozsądne i szczerze mówiąc, niezbędne… Chyba nikt zdrowy psychicznie nie miałby ochoty na te wszystkie rzeczy? Mimo wszystko robi mi się niedobrze.

      – Chciałabyś coś dodać? – pyta grzecznie Christian.

      Kuźwa. Nie mam pojęcia. Kompletnie mnie zatkało.

      Patrzy na mnie i marszczy brwi.

      – Jest coś, czego nie zrobisz?

      – Nie wiem.

      – Jak to nie wiesz?

      Wiercę się na krześle i przygryzam wargę.

      – Nigdy nic takiego nie robiłam.

      – Cóż, a kiedy uprawiałaś seks, spotkałaś się z czymś, na co nie miałaś ochoty?

      Po raz pierwszy od naprawdę dawna oblewam się rumieńcem.

      – Możesz mi powiedzieć, Anastasio. Musimy być wobec siebie szczerzy, inaczej to się nie uda.

      Wbijam wzrok w splecione dłonie.

      – Mów.

      – Cóż… jeszcze nigdy nie uprawiałam seksu, więc nie wiem – odpowiadam cicho. Zerkam na niego. Wpatruje się we mnie znieruchomiały i pobladły.

      – Nigdy? – pyta szeptem. Kręcę głową. – Jesteś dziewicą? – pyta zduszonym głosem. Kiwam głową, ponownie się rumieniąc. Christian zamyka oczy i wygląda tak, jakby liczył do dziesięciu. Kiedy je otwiera, piorunuje mnie wzrokiem. – Czemu mi tego, kurwa, nie powiedziałaś? – warczy.