Poradnik Dobrej Spowiedzi. Praca zbiorowa
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Poradnik Dobrej Spowiedzi - Praca zbiorowa страница 5
Название: Poradnik Dobrej Spowiedzi
Автор: Praca zbiorowa
Издательство: OSDW Azymut
Жанр: Религиоведение
isbn: 978-83-66133-21-1
isbn:
Jesteśmy wszystkie wzruszone do łez. Pani Helena drżącym głosem odpowiada:
– Siostro, Bóg miłosierny jest twoim kapłanem. Jeśli ulgę ci sprawi wyznanie przede mną grzechów, chętnie wysłucham je i będę za ciebie modliła się.
Zatykamy sobie uszy, żeby nie krępować pani Jadwigi. Prawosławne w najdalszym kąciku zaczynają odmawiać swoje korne modły. Jadwiga cichutko zwierza pani Helenie swoje grzechy, zwątpienia, bóle.
Zamiast komentować to wydarzenie, przypomnę, że sam św. Tomasz z Akwinu zachęca do spowiedzi przed człowiekiem świeckim w sytuacji, kiedy nie ma dostępu do kapłana: Jeśli konieczność nagli, penitent powinien zrobić to, co może, a mianowicie obudzić w sobie skruchę i wyznać swe grzechy, komu może to uczynić, chociaż ów nie może dokonać sakramentu, czyli udzielić rozgrzeszenia. Jezus Chrystus, Kapłan Najwyższy, uzupełni to, co powinien uczynić nieobecny kapłan. Niemniej spowiedź przed człowiekiem świeckim, dokonana z pragnienia wyspowiadania się przed kapłanem, ma poniekąd charakter sakramentalny, choć nie jest doskonałym sakramentem wskutek braku czynności kapłana.
Niekiedy z naglącą potrzebą wyspowiadania się ze swoich grzechów przychodzą do księdza niekatolicy, należący do tradycji religijnych, gdzie spowiedź nie jest praktykowana. Przywołam tu świadectwo Justyny Iwaszkiewicz, znanej tłumaczki z języków skandynawskich. Chociaż mieszkała ona w Norwegii, do Polski przyjeżdżała dostatecznie często, żeby do spowiedzi przystępować przy okazji tych przyjazdów. Kiedyś jednak przez dłuższy czas do Polski nie wyjeżdżała i poszła wyspowiadać się do katolickiej katedry w Oslo. Spowiedź tę wspomina następująco:
Pamiętam, jak kiedyś w Oslo chciałam się wyspowiadać, a pierwszym pytaniem, jakie mi zadał ksiądz, było: „Czy jesteś katoliczką?”. Oniemiałam, takiej wątpliwości nikt przedtem nie wyrażał! Potem zrozumiałam, skąd to pytanie, bo jak się okazuje coraz częściej zdarzają się wypadki, że protestanci pukają do katolickich drzwi, by odbyć spowiedź.
Jezus często i w różnych sytuacjach powtarzał, że nawet wielki grzesznik z chwilą, kiedy pragnie się nawrócić, jest bliższy Bogu, niż ktoś na pozór bez zarzutu, kogo sprawiedliwość polega głównie na tym, że swoich grzechów nie zauważa. A nie zauważa, dlatego że stały się one poniekąd jego drugą naturą i do nich się przyzwyczaił.
Przypomnijmy sobie przypowieść o synu marnotrawnym. Owszem, stał się on powodem wielkiej zgryzoty swojego ojca, jednak się nawrócił. Trudniejsza do naprawienia była moralna postawa jego brata. Pozornie nic nie można mu było zarzucić – on przecież pozostał przy ojcu. Tak, pozostał, ale bardziej ciałem niż sercem. Natomiast swojego marnotrawnego brata on po prostu potępił i jego losem się nie przejmował. Toteż nawet jego powrót w ogóle go nie ucieszył.
Zakamieniałe serce człowieka „bezgrzesznego” demaskuje Pan Jezus również w przypowieści o faryzeuszu i celniku. Faryzeusz czuje się sprawiedliwym w stopniu wręcz ponadprzeciętnym: Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam (Łk 18, 12). Wydawało mu się, że jest o całą klasę lepszy od celnika, który w kącie świątyni bił się w piersi i powtarzał: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.