Żywa nauka. Naturalne komiksy. Rem Word

Чтение книги онлайн.

      Co to jest «ziarniste medium»? Tak, w pierwszym przybliżeniu – piasek nasączony wodą. Tutaj musisz kopać. Jeśli szukasz czegoś, musisz go znaleźć. Przynajmniej i nie zawsze dokładnie to, czego szukałeś. Drugi raport na temat wykopalisk znajduje się w popularnym kiedyś magazynie «Technique-Youth», nr 6, 2003. «Niektóre z podstawowych praw fizyki są tak proste i oczywiste, że nikt nie wątpi w ich ważność. Nikt nie sprawdza. W szczególności dotyczy to prawa Ohma, zgodnie z którym moc prądu stałego w obwodzie (w każdym razie przy jego niskiej gęstości) jest równa napięciu dzielącemu podzielonemu przez rezystancję: I = U / R. Postępuj zgodnie z innymi zasadami elektrotechniki. Na przykład, zgodnie z prawem Joule’a-Lenza, ciepło W uwalniane na rezystancję R jest wprost proporcjonalne do spadku napięcia na nim U, siły prądu I i czasu jego przejścia t, to znaczy W = R-U-1-t. Dlatego też, jeśli dwie identyczne rezystancje są połączone szeregowo w obwodzie zamkniętym, to taką samą ilość ciepła należy im przypisać na jednostkę czasu. Wydaje się dość oczywiste, że omijając pierwszy opór, elektrony nie mogą ani uzyskać dodatkowej energii, ani jej stracić. Ale czy prawo Ohma jest prawdziwe dla wszystkich rodzajów oporu przy niskich gęstościach prądu? Zainteresowany tym pytaniem przeprowadziłem serię prostych eksperymentów. Dwa, jeśli to możliwe, ten sam opór, zawarłem w obwodzie prądu stałego, a obok nich dołączono czujniki czułe termometry. Każdy opór wraz z jego „własnym“ czujnikiem umieszczono w oddzielnym termostacie. W pierwszych eksperymentach użyłem żarówek jako rezystancji (zaprojektowanych dla 2,5 V i 0,15 A). Włączając prąd (jego źródłem był obniżający się transformator stabilizujący i prostownik podłączony do obwodu domowego 220 V), mierzyłem temperaturę w termostatach przez godzinę; następnie zmienił lampę w miejscach i powtórzył pomiary. Pięć serii podobnych eksperymentów pokazało, że rezystancje metali emitują pewną ilość ciepła w pełnej zgodności z klasycznymi prawami inżynierii elektrycznej, niezależnie od tego, gdzie te opory zostały zlokalizowane. Nie przeprowadzałem pomiarów z użyciem innych rodzajów oporów, ale przeprowadziłem eksperyment wykorzystujący ogniwa elektrolityczne jako opór, w którym zwykła woda z kranu rozkładała się na elektrodach ze stali nierdzewnej. Wynik ponownie nie ujawnił żadnych anomalii. Ale jeśli elektroliza wody została przeprowadzona w porowatym, niejednorodnym ośrodku, obraz okazał się inny. Napełniłem ogniwa elektrolityczne mieszaniną piasku kwarcowego i wody z kranu, zakwaszonej dla lepszej przewodności za pomocą kilku kropli kwasu solnego (co, ogólnie rzecz biorąc, nie jest konieczne). A pierwsze eksperymenty dały niesamowite rezultaty, które nie są zgodne z klasycznymi prawami inżynierii elektrycznej. Mianowicie temperatura w termostacie umieszczonym wzdłuż ruchu elektronu okazała się znacznie wyższa niż temperatura w następnym termostacie! Gdy napięcie źródła prądu wynosi 220 V, a jego siła wynosi 0,5 A, różnica wynosiła 90°, co znacznie przekroczyło wartość błędu poprzednich eksperymentów. W sumie wykonałem 10 podobnych eksperymentów i zauważyłem, że różnica temperatur między komórkami wyraźnie zależy od siły prądu w obwodzie i może nawet sięgać kilkudziesięciu stopni. Zauważyłem również, że spadek napięcia na pierwszej komórce był wyższy niż na drugim (odpowiednio 150 i 70 V), co wyjaśnia zwiększone rozpraszanie ciepła. Ale główne pytanie pozostało bez odpowiedzi: dlaczego pojawia się tak zauważalna asymetria, jeśli przed i po eksperymentach oporności komórek były takie same? Przecież СКАЧАТЬ