Ο Χορός Του Φεγγαριού. Amy Blankenship

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ ÎºÎ¿Î¯Ï„Î±Î¾Îµ τα φωτορυθμικά που χόρευαν στο συννεφιασμένο ουρανό. Τώρα το διώροφο κτίριο φαινόταν καλά. Τελευταία δούλευε πολύ και δεν της είχε δοθεί ακόμα η ευκαιρία να τσεκάρει το Μούνντανς. Ήξερε μόνο όσα είχε ακούσει από τους πελάτες της. Εντάξει, εξωτερικά δεν έλεγε και πολλά. Ήταν απλώς μια παλιά αποθήκη από τούβλα, λίγα παράθυρα και μία μεγάλη επιγραφή από μωβ νέον στον μπροστινό τοίχο.

       Καλοντυμένοι άνθρωποι που μιλούσαν ζωηρά σχημάτιζαν ουρά, που έφτανε μέχρι το παρκινγκ, για να μπουν μέσα. Το γεγονός ότι, περασμένες δέκα, υπήρχε ακόμα κόσμος που περίμενε, την έκανε να σκεφτεί ότι η δουλειά εκεί θα ήταν πολύ προσοδοφόρα.

       «Ναι, σίγουρα θα κάνω αίτηση,» σκέφτηκε χαμογελώντας.

       «Τουλάχιστον η ουρά κινείται γρήγορα,» είπε σχεδόν σαρκαστικά ο Τσαντ , μη μπορώντας να περιμένει άλλο για να δει την αδρεναλίνη της αδερφής του να ξεσπά πάνω στον Τρέβορ.

       Πάρκαρε στο βάθος του σκοτεινού παρκινγκ, ακριβώς δίπλα στο αυτοκίνητο του Τρέβορ. Πριν καν η Ένβι προλάβει να ανοίξει την πόρτα, ο Τσαντ τη σταμάτησε, αρπάζοντας την από το μπράτσο. «Πάρε,» της είπε και της έβαλε στο χέρι το μικρό ηλεκτροφόρο όπλο. Χωρίς να πει άλλη λέξη βγήκε από το αυτοκίνητο.

       Η Ένβι γράπωσε τη συσκευή χαμογελώντας. Ο αδερφός της την είχε διδάξει αυτοάμυνα, σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορεί να νικήσει τους περισσότερους συναδέλφους του χωρίς να στάξει μια στάλα ιδρώτα. Ωστόσο ο Τσαντ έλεγε πάντα, «Γιατί να παλέψεις, όταν το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πατήσεις απλά αυτό το κουμπί;»

       Έβαλε το όπλο στην πλαϊνή τσέπη της δερμάτινης φούστας СКАЧАТЬ