και να τον κάμω μισητόν 'ς τα 'μάτια του Οθέλλου.
Διότι και ο Κάσιος τον νυκτικόν μου σκούφον
φοβούμαι τον εφόρεσε. Κ' ενώ θα καταστρέφω
μ' αυτά του Μαύρου και ζωήν, και νουν, και ησυχίαν,
και τον τρελλαίνω εξ ενός, εξ άλλου θα τον έχω
να μ' αγαπά, να με τιμά και να με ανταμείβη.
Τα έχω μέσα εις τον νουν, αλλά συγκεχυμένα.
Η πονηριά τα μούτρα της δεν θα τα ξεσκεπάση,
παρ' όταν έλθη 'ς την στιγμήν το πράγμα να ξεσπάση.
ΣΚΗΝΗ Β'
Ο ευγενής και γενναίος στρατηγός μας Οθέλλος θέλει
και ορίζει να δείξη ο καθένας την χαράν του, διά την
καλήν είδησιν, ότι εχάθηκε ο στόλος των Τούρκων.
Χορεύσετε, ανάψατε φωτιαίς, χαρήτε και ξεφαντώσετε,
ο καθένας κατά την προαίρεσίν του. Διότι εκτός της
καλής αυτής ειδήσεως, ο στρατηγός εορτάζει και τους
γάμους του σήμερα. Είναι θέλημα του στρατηγού να κηρύξω
αυτά. Τα μαγειρειά του κάστρου είναι ανοικτά, και
όποιος αγαπά ας ορίση να φάγη και να πιη από τώρα
πέντε η ώρα, έως να σημάνη η καμπάνα τας ένδεκα.
Ζήτω η Κύπρος και ο στρατηγός Οθέλλος! Πολλά τα
έτη του!
ΣΚΗΝΗ Γ'
Έχε τον νουν σου 'ς την φρουράν απόψε, Κάσιέ μου,
και πρόσεχε να μείνωμεν έως εκεί που πρέπει·
να μη το παρακάμωμεν εις το ξεφάντωμά μας.
Τον Ιάγον τον ωδήγησα τι χρεωστεί να κάμη·
αλλά και με τα 'μάτια μου ο ίδιος θα προσέχω.
Ο Ιάγος είναι άξιος. Μιχάλη, καλήν νύκτα,
και αύριον πρωί πρωί να σου 'μιλήσω έχω. —
Έλα, γυναίκα μου γλυκειά. Εκείνος π' αγοράση,
της αγοράς του τον καρπόν τον χαίρεται κατόπιν,
κ' είναι ανοικτοί λογαριασμοί ακόμη μεταξύ μας. —
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
1
Η τραγωδία του Οθέλλου, εδημοσιεύθη το πρώτον κατά το 1622 μ.Χ., αλλά κατά τας εικασίας των νεωτέρων σχολιαστών εγράφη περί το 1602 ή το 1604. Τινές θεωρούσι αυτήν κατά τινα έτη μεταγενεστέραν. Όπως δήποτε εγράφη δέκα τουλάχιστον έτη μετά την τραγωδίαν «του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας,» ο εστί κατά την ακμήν СКАЧАТЬ