De Ridders. Aristophanes

Чтение книги онлайн.

      Aaklige vent,

      Dief zonder end,

      En schreeuwer, je bent – mislijk!

      305Jou en je kliek

      Kent het publiek,

      Je schreeuwt je nog ziek – gewislijk!

      Ambtenarentractementen

      En belastingdocumenten,

      Advokaten en kliënten,

      Weten hoe brutaal je bent,

      Van je schreeuwen en je knoeien,

      Je bedillen en bemoeien,

      Doe j’ Athene overvloeien,

      310Alles raakt hier op z’n end.

      Jij hebt met je stemgebulder heel Athene leeggepompt,

      En gelijk een visscher azend kijk je naar belasting uit!

      ’k Ben allang reeds op de hoogte, wie mij dat toch heeft gelapt.

      315Zooals jij in ’t schoenenlappen, zoo ben ik in ’t worstenvak.

      Jij die huid van slechte beesten handig te versnijden weet

      En dan rondvent aan de boeren, of het dikke zolen zijn,

      Voordat één dag is verloopen, is het leêr al uitgezet!

      Zeus zal m’n getuige wezen, dat heeft hij ook mij gelapt,

      320Al de lui van mijn gemeente en m’n vrienden lachten m’ uit,

      Vóór ik Pergase bereikte zwom ik reeds in iedren schoen.

      Kléon! je bent

      Zoo’n slimme vent,

      Want ’t is bekend

      Sinds eeuwen:

      Nu en altijd,

      Gepeupel leidt

      Brutaliteit

      325En schreeuwen!

      Door je invloed in Athene melk je iedren vreemdeling,