Denizin Söyledikleri. Mutallip Saydula

Чтение книги онлайн.

      Yollar

      Kesip geçmekte beni

      Tıpkı senin gözün gibi

      Yetişmek

      Kuyu içinde bir tane pembe gül

      İkiye bölündü dolunay orada

      O bir şarkı

      Sadece benziyor sana

      Her sabahın sonu

      Dönüşüyor güzel şarkıya

      Pazar günü o haftanın sonu

      Fakat

      Hayatın yeni adımı

      Yol alır senin olduğun kuyuya

      Yıldızların doğduğu güzel bahar gibi

      Ah! Bu deniz benziyor sana.

      Deniz

      Batmış dopdolu göz yaşına

      Taşlar

      Rüzgara uyar dansında

      Ayaklarım batmış bataklığa

      Yüzüyorum karşı sahile

      Öyle bir duygu

      “Koşmakta bakarak çırılçıplak hayata”.

      Bulanık bir gürültü kanat çırpar

      Meçhul bir kadın öpmüş dudaklardan

      Ney sesi gibi

      Düğün sesi gibi

      Şarkı sesi gibi

      Işık sesi gibi

      Bir kadın kucakladı geceyi

      Vedalaşıyor gibi

      Rivayetlerde söyleniyor gibi

      Vaatlerde bulunuyor gibi

      İntikam alıyormuşçasına

      Bir kadın soyundurdu geceyi

      Ağlıyor gibi sanki

      Savaşıyor gibi

      Pişmanlık duyuyor gibi

      Yalvarıyor gibi

      Bir azap kesip geçti geceyi

      Ölecek gibi

      Nefesten kesilecek gibi

      Hayat son bulacak gibi

      Hiçbir şey kalmamış gibi

      Sessizliğe büründü dünya

      Sanki vaatler kurumuş gibi

      Yapılmadan evvel

      Ağır nefes içindeki taş devri

      Yapıldıktan sonra

      Erkekliğin sembolü oldu

      Öf!

      Bazen vazgeçiyorum

      Bu hangi devrin tefekkürü.

      Adem ata ve Havva ana

      Muhabbette yoğurulup birbirine dönüşmüş

      Ayırmak zor ne su ne ateşi

      Yeryüzüne alev olup yayılan

      Bilirim

      Visalin en son anları

      Senin yanağındaki iki damla göz yaşına dönüşmüş

      Biri senin biri benim

      Bu sevginin basamağıdır belki

      Her ikimiz yanıp küle dönüşen.

      Biz komşuyduk

      Ama tanımazdık birbirimizi.

      Onlar bizim bahçenin arkasında bitiyordu,

      Hepimiz sarı toprakla yüzümüze kendimizi çizerdik