Название: Taraskonlu Tartaren
Автор: Альфонс Доде
Издательство: Elips Kitap
isbn: 978-625-6485-17-4
isbn:
Esatirî: Mitolojik. (e.n.)
7
Nefir: Yuf borusu. (e.n.)
8
Meşbu: Dolmuş, dolu, doymuş. (e.n.)
9
Salip: Haç. (e.n.)
10
Müselles: Üçgen. (e.n.)
11
Mabaid: Arka, devam, geri. (e.n.)
12
Ariyet: Eğreti, ödünç, ödünçleme. (e.n.)
13
Faikıyet: Üstünlük. (e.n.)
14
Mühmelane: Önem ve ehemmiyet vermeksizin, baştan savarcasına. (e.n.)
15
Debboy: Silah, giysi vb. asker eşyası ambarı. (e.n.)
16
İhata etmek: Kuşatmak. (e.n.)
17
Layemut: Ölümsüz, ölmez. (e.n.)
18
Teheyyiç etmek: Coşturmak, heyecanlandırmak. (e.n.)
19
Mevzun: Biçimli, düzgün, oranlı, uyumlu. (e.n.)
20
Avdet etmek: Dönmek. (e.n.)
21
İstical etmek: Acele etmek. (e.n.)
22
Mütekallis: Gerilen, çekilip toplanan, gerilmiş. (e.n.)
23
Tefahür: Övünme. (e.n.)
24
Tevfikan: Uyarak, uygun olarak. (e.n.)
25
Talakat: Kolayca düzgün söz söyleme durumu. (e.n.)
1
Methal: Giriş. (e.n.)
2
Cesamet: Büyüklük, irilik. (e.n.)
3
Safderunane: Safça, saf gibi. (e.n.)
4
Taraskon’da yaşadığı rivayet olunan hem karada hem suda yaşayan bir hayvanmış, anlatıldığına göre Rhone Nehri’nde yaşar, gemileri batırır, bazen da karaya çıkar insanları, koyunları yermiş. Bir azize hayvana mukaddes su atarak onu tutmuştur. Taraskon’da paskalyanın ellinci günü bunun için şenlikler yapılır.
5
Taharri: Arama, araştırma. (e.n.)
6
Esatirî: Mitolojik. (e.n.)
7
Nefir: Yuf borusu. (e.n.)
8
Meşbu: Dolmuş, dolu, doymuş. (e.n.)
9
Salip: Haç. (e.n.)
10
Müselles: Üçgen. (e.n.)
11
Mabaid: Arka, devam, geri. (e.n.)
12
Ariyet: Eğreti, ödünç, ödünçleme. (e.n.)
13
Faikıyet: Üstünlük. (e.n.)
14
Mühmelane: Önem ve ehemmiyet vermeksizin, baştan savarcasına. (e.n.)
15
Debboy: Silah, giysi vb. asker eşyası ambarı. (e.n.)
16
İhata etmek: Kuşatmak. (e.n.)
17
Layemut: Ölümsüz, ölmez. (e.n.)
18
Teheyyiç etmek: Coşturmak, heyecanlandırmak. (e.n.)
19
Mevzun: Biçimli, düzgün, oranlı, uyumlu. (e.n.)
20
Avdet etmek: Dönmek. (e.n.)
21
İstical etmek: Acele etmek. (e.n.)
22
Mütekallis: Gerilen, çekilip toplanan, gerilmiş. (e.n.)
23
Tefahür: Övünme. (e.n.)
24
Tevfikan: Uyarak, uygun olarak. (e.n.)
25
Talakat: Kolayca düzgün söz söyleme durumu. (e.n.)