Ажралмас ҳамроҳим пешона терим.
Узоқ йўл босибман, ўйласам бу кун,
Орқада қолдириб сўқмоқлар, бурим.
Энг оғир маррадан ўта олмадим,
Мен ортда, бақога йўл олди ёрим.
Тез ўтди навниҳол, мардона чоғлар,
Йўқотишлар бўлди-ҳасратим, зорим.
Қисматин яшайди бандаси, ахир,
Ҳамдларим, шукронам – қалбимда борим.
Фарзандлар бахтини тиладим Ҳақдин,
Набиралар сафда, қаторда норим.
Қўлимда тебраниб турибди қалам,
Тарихдан ёзмоқлик бўлди шиорим.
Душманим авжида, ёнида шайтон,
Тўғаноқ солади чалиб барорим.
Этагин тутганман сабру бардошинг,
Отамдай азиздир номуси орим.
Аллоҳга таваккул, тақдирдир, Поён,
Насибича яшаш, ижод – қарорим.
Г У Л Ж А Б И Н
Сулув қизнинг қиёси гулжабиндур, гулжабин,
Хиром этса солланиб, ифтихор айлар замин.
Сарви қомат дилрабо шаҳримизда ягона,
Кўчасига тизилиб шайдолар бошлар азмин.
Гулгун сочи, ой юзи, зулфи тори чамани,
Савдо солур ошиқнинг бошига оғир, вазмин.
Назокат ҳам карашма, фасоҳатли шеваси,
Шоир аҳли лутфини ашъор қилурлар тазмин.
Лобар, хушрўй, оқила, одоб, ҳаё мусаллам,
Интилади билимга, китобдан топар мазмун.
Атрофида парвона муҳаббат саболари,
Номаларда муҳиблар битар юракнинг рамзин.
Поён Равшан ҳавасда гулжабин саботига,
Тилаб унга саодат, ёзди ҳайратда назмин.
ОҚ ТОЛАЛАР
Сунбул сочларингда кўрдим оқ толалар,
Зил кетди юрак, қилдим маюс нолалар.
Кўз ўнгимда жонланди ўн саккиз ёшинг,
Товонга оқарди қора шалолалар.
Зулф қомандингга асир, нолон кўп эрди,
Тори беназиринга бўлиб волалар.
Саболар ошуфта, эсарди парвона,
Соч ёйсанг ифорга тўларди далалар.
Юрсанг қўш аждаринг ортда тўлғонарди,
Қўрқиб ваҳмдин кўздан оқарди жолалар.
Қирқ кокилинга боғланганди қирқ ошиқ,
Ол яноғингдин хижил эди лолалар.
Шоҳи, атлас безамишди сарви қандни,
Яхши ният, тумор таққанди холалар.
Оҳ, бу сочлар, пайкарларга орзу бўлган,
Бир бор тутмай, доғда қолдик бўз болалар.
Йиллар ўтди, бошда қиров, Ҳожи Поён,
Дер, қора сочдин йироқ бўлсин балолар.
СЎЗИНГГИЗ
Шириндир, шакардир,болу асал сўзинггиз,
Бахш этар жонимга жон филмасал сўзинггиз.
Муҳтарам, мўътабар, одоб ҳаёда СКАЧАТЬ