АСРОРНОМА. Шайх Фаридуддин Аттор

Чтение книги онлайн.

      Ки жумла анбиёйи мурсалинлар

      Тилаб васлинг, йўлингда ўлтирурлар.

      Йўлингга кўз тикарлар термулиб то,

      Сени кўрмакка, эй хуршиди даргоҳ.

      Турарлар жумла ҳурлар ҳам ёйиб сеп,

      Улардин кимга тушгайдир кўзинг деб.

      Малоик ичра тушмиш бонгу ғулғул,

      Дебон, ул биз томон сургайми дулдул?

      270 Ҳама юлдузки, кўкда оламафруз,

      Чарақлар то сабоҳ сенга тикиб кўз.

      Сенга Яздон насиба айламиш нур,

      Ки мунча кўрмамиш жаннат аро ҳур.

      Тур энди, бунда ҳозирдир Буроқинг,

      Уни минмоққа бордир иштиёқинг.

      Қадам қўй олами қудсийга шул дам,

      У қопқа ҳалқасин ургил дамо-дам.

      Шу жонинг бўлди ул Ҳақ бирла ҳамроз,

      Ки эт розингни сен Ҳақ бирла пардоз…

      275 Қафас ичра нечук булбул урар пар,

      Шу янглиғ тушди қўрқувга Паямбар.

      Яшинворий Буроқ тарк айлади хок,

      Эшитди хутба андин аввал афлок.

      Мударрис бўлди барча махласинга,

      Ҳақиқат дарсин айтди мурсалинга.

      Жаҳоний анбиёлар кўрдилар иш,

      Зиёда эрди нур Ҳазратда, тобиш.

      Уларнинг нурлари, бас, бўлди нобуд,

      Не деймиз, оташ ичра бор эди дуд.

      280 Магар бир лаҳзада ер таркин этди,

      Учиб, юксак фазо қаърига етди.

      Бориб, хулд узра ул қўйди қадамни,

      Кейин Арш узра қўндирди аламни²⁵.

      Тушиб фируза гардунга хурушлар,

      “Тарриқу!”²⁶ деб уриб бонг сабзапўшлар²⁷.

      Шу тахлит юксалиб, излаб улув у,

      Малоик қичқириб ҳар дам: тарриқу!..

      Қолиб ой пастда, тубанда қолиб фарш,

      Учиб ердин самога то чақинваш.

      285 Биҳишт унга ўзин ораста айлаб,

      Осиб гул пардалар, маснадни шайлаб.

      Ҳаяжонга тушиб ул Арши аъзам,

      Келур, деб садри бадри икки олам.

      Амиру саййиди содот келур деб,

      Сипоҳсолори мавжудот келур деб…

      Шу янглиғ пардайи нилийдан ўтди,

      Кейин ул пардайи ғайбийга етди.

      Йўқ эрди йўлини тўсгувчи нарса,

      Йўқ эрди йўлини кесгувчи кимса.

      290 Сира ён-верига этмай назар ул,

      Рафиқи бирла айларди сафар ул.

      Агарчи боғ аро минглаб ҳур эрди,

      У боқмас, чунки муштоқи нур эрди.

      Ўшал нур ярқираб чун, кўзни олди,

      Руҳул қудс тўхтади, бас, ортда қолди.

      Кўринди кўзга равшан нури даргоҳ,

      Руҳул қудс чекди шунда оташин оҳ.

      Дедиким, эй саййид, борсам яқинроқ,

      Қанотим куйдирар нур мисли чақмоқ…

      295 Расулуллоҳ деди: қаршингдадир Раб,

      Паямбарлар турарлар бунда титраб.

      Яқинлашмоқчи СКАЧАТЬ