Название: Үз туксаным туксан / Моя правда
Автор: Гамил Афзал
Издательство: Татарское книжное издательство
isbn: 978-5-298-02890-5
isbn:
Төрле нигъмәт, закускалар уңда-сулда.
Ятам, имеш, кәефләнеп, киерелеп кенә,
Тәмле ашлар ашап кына, симереп кенә.
Председатель эш эшләргә кушмый, имеш,
Эш хакында бер дә эчем пошмый, имеш.
Сарыклар да, сыерлар да фермаларда
Ашамый да, эчми генә кышлый, имеш.
Ятам икән рәхәт кенә, чыкмый эшкә,
Килсен, әйдә, дөнья йөзе асты өскә!
Уйлаганда минем эшләр ходта, диеп,
Абзагызны уяттылар, артка тибеп.
Бәй, уянсам, өем түгел, ферма икән,
Эш өстендә бәйрәм итеп йөрмә икән.
Кызлар килгән иртә белән сигезләрдә:
– Мөдир агай, салам кирәк үгезләргә!
Бәхәс
Көтүлекләр тирән карда күкселләнеп,
Чәчәк исле, җылы язны көткән заман.
Берзаманны, силос өчен ямьсезләнеп,
Телгә килде Бахбай белән Сыерҗамал.
– Тыгылма син монда, – диде Сыерҗамал, –
Бу силосны миңа салды Бибикамал.
Колхоз сыйлый мине, чөнки файда бирәм,
Тирес бирәм, сөт тә бирәм, май да бирәм.
Син йөрисең әрле-бирле койрык селкеп,
Анда-санда утын илтеп, кунак илтеп.
Сиңа дигән саламны да монда туры
Тракторлар китерә бит, адәм хуры.
Бахбай әйтте: – Күп сөйләмә, әвен корсак,
Синең өчен яхшы булыр, тату торсак.
Дөнья тулы файда биргән эшем минем,
Кирәк чакта яклый торган кешем минем.
Бәхәсләшмим синең кебек карга белән,
Агрономның үзен йөртәм арба белән.
Кая барсам, җитәкчеләр таныш миңа,
Зампредның күк айгыры кайнеш миңа…
Сыер әйтте: – Харап икән, әйдә, талаш,
Синдә әле тар милекчел, иске караш.
Юкка гына мактанасың син дус белән,
Американы узам мин силос белән…
Шулчак Бахбай, ярар инде, кодагый, дип,
Атларның да кирәк чагы булгалый, дип,
Башын иеп ялап калды улак читен,
Заманасы шундый булгач, нәрсә дисен!
«Акыл алып аннан тамчы, моннан тамчы…»
Акыл алып аннан тамчы, моннан тамчы,
Үсә берәү «Мин зур» диеп уйлаганчы.
«Мин зур» дигәч, бер урында туктап кала,
Кәрлә булып китә башлый артка таба.
Мөнәсәбәтләрне бозмыйча…
Бер цехта бер Имгәк Юныс була,
Зәмзәм суы белән бик дус була,
Атна буе, нинди эш чыкмасын,
Имгәк Юныс эчә получкасын.
Акча бетә, бурыч өскә чыга,
Имгәк Юныс инде эшкә чыга.
Начальнигы әйтә: – И дускаем,
Кайда йөрдең, Имгәк Юныскаем?
Нишләтергә инде син оланны, – ди, –
Тутырмыйсың СКАЧАТЬ