Яшен ташы / Непоседа (на татарском языке). Ренат Гаффар

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ кайсы кая качып бетте, эт халкы әллә кая гына тайды. Гомер булмаганны, Шайтан да шыр җибәрде – эт оясына кереп шылган, бичара.

      Әнкәсе сөйләгән яэҗүҗ-мәэҗүҗ ише, иске-москыны да ашый, ахры, үзләре.

      Чабата, бабаңнан калган кылыч, икона, сөлге таптыралар, ди.

      «Эрекитәр, оланнар, безнең авылда гомер урыс тормаган, ул төртенә торган икона безгә каян килсен соң?» – дигәч, беренче герман сугышыннан исән-имин кайткан йөз дә җиде яшьлек Гәрәй бабайны эт итеп кыйнап ташлаган, ди, тегеләр. Гадел, иконасы булмагач, шыр җибәреп тормады. Марсианнар авылдагы иске-москыга шоколад китереп тоттырасылар икән, дигәч, ник куркып торырга соң әле? Ярар иде дә бит хәзер Шайтанга бер-ике «Марс» каптырсаң. Батыраеп китеп, үгез итен бик ярата торган әлеге кавемнең өнен алыр иде ул, эт оясында посып ятканчы.

      Ә алай да ни генә алып барып бирсен икән соң малай теге, бабай әйтмешли, эрекитәрләргә?

      Гаделләр өендә андый әйбер калмаган шул инде. Иске өйләрен, читкә чыгып киткәнче, исерек әтиләре ут төртеп яндырган иде. Каладан кунакка кайтып йөри торган чыбык очы туганнары булган хәтлесен алып китте. Хәзер һәммә кеше әнә шулай иске-москы җыя икән. Әртис Равил Шәрәфи абыйлары ишек тоткасы җыя башлаганнан ары әнә шулай бозылган, имеш, халык.

      Ә алай да малай ни генә алып барсын икән соң, ул бабайны бүтән кыйнамасыннар өчен? Үзенә дә газиз Мотошайтанын илтеп тапшыра алмый ич инде ул.

      Шундый сәер малай инде ул Гадел. Һич кенә дә тик тора белмәс. Гел нидер уйлап чыгарырга маһир. Бүтәннәргә кызык ул. Гадел нидер уйлап чыгара, һәммәсен көлдерә, ә авыры – аңа. Йә «икеле» чәпәп кайтаралар, йә класстан ук куып чыгаралар. Ярый ла шуның белән генә эш бетсә. Инде бу юлы дәрестә җиденчеләрнең тарих китабын актарып утырганда «янды». Укытучы Хәниф абыйлары парта астында китап кыштырдатуын сизеп алды да:

      – Ни кыштырдатасың анда? – дип сорады.

      «Мотошайтанның өченче бәтиеннән ничек итеп Мотогалим ясарга кирәк, тарихта шундый хәлләр очрамаганмы, шуңа актарам» дип әйтә алмый ич.

      – Алтын эзлим, – дип ычкындырганын сизми дә калды. Шаркылдап көлделәр. Әйе, кирәк, бик кирәк иде аңа контактка бераз гына алтын. Мотокәҗәнең кайдалыгын белү өчен, радиосигнал җайланмасы уйлап чыгарган иде.

      – Тарихта алтын каян булсын инде? – диде укытучы.

      – Ник, үзегез әйтәсез бит, фәлән кешенең исеме тарихка алтын хәрефләр белән язылган, дип.

      Тагын шау-гөр килделәр. Ничә мәртәбәләр акыллылыгы аркасында аның шундый хәлләрдә калганы бар. Һәммәсен әнисенә ирештерә баралар. Бу әләкчеләр булмасын иде ул. Менә шуңа тарих тәгәрмәче әкрен әйләнә, әләкчеләр шул тәгәрмәчкә таяк тыкканга!

      Бураннарның иң катысы – өйгә кайткач. Әнисе, боларның һәммәсен ишетеп алган саен, Гаделне «пешерә», ә аннары утырып елый. Әйтерсең каеш аның үзенә эләккән. «Пешерә» торгач, каеш та тузып, юкарып бара инде. Ә малай барыбер еламый.

      Бер атнадан теге марсианнар СКАЧАТЬ