Tanrı görmüş köpək. Дино Буццати

Чтение книги онлайн.

      – Otuz nəfər. Bazar günləri və Milad bayramında bir az daha çox, təxmini əlli nəfər.

      – Yaxşı, de görüm, Tisdə adamlar çox söyüş söyürlər?

      – Onlar İsanı onun üçün bir şam yandırmadan belə söyürlər.

      Zahid ona baxıb başını buladı:

      – İşə bir bax, İsaya inananların sayı azdır.

      – Az? – Defendente ürəyində istehza ilə gülərək dedi, – Bir sürü dinsiz var.

      – Yaxşı, bəs uşaqların? Onları tez-tez kilsəyə göndərirsən?

      – Əlbəttə, onları xaç suyuna saldırmışam, sonra da bir neçə dəfə dualar oxutdurmuşam.

      – Doğrudan? Dua da oxutdurmusan?

      – Həə. Böyük oğlumun qavrayışı yaxşıdır, duaları tez öyrənir, ancaq balacası…

      Birdən-birə dayandı, fikirləşdi ki, görəsən çox ağ eləmədi ki?!

      – Çox yaxşı ata imişsən, – zahid ciddiyyətlə dedi. (Bəs niyə belə gülümsəyirdi?) – Aradabir, vaxtın olanda mənə baş çək, Tanrı səninlə olsun!

      Sonra xaç çəkirmiş kimi bir hərəkət etdi.

      Bir an çaşbaş qalan Defendente nə cavab verəcəyini bilmədi. Sonra başını xəfifcə əydi və papağının ucuna toxunaraq xaç çəkdi. Xoşbəxtlikdən, bunu heç kim görmədi – köpəkdən başqa.

      VII

      Çörəkçinin özünü bələdiyyə kürsüsündə görmək xəyalları davam etdikcə, zahidlə gizli dostluq etməyə çalışdı. Əslində, bu məsələdə ehtiyatlı olmalı idi. Öz günahı ucbatından olmasa da, kasıblara çörək paylaması Tisdə onu bir xeyli hörmətdən salmışdı. İndi də kimsə xaç çəkdiyini görərsə, lap biabırçılıq olardı. Amma yaxşı ki, heç kim yox idi. Dəqiq bilirdi ki, nə yolda gedərkən kimsə onu görmüşdü, nə də köməkçilərinin bu gedişdən xəbəri var idi. Amma yenə də tam əmin ola bilməzdi. Bir də köpək məsələsini necə həll edəcəkdi? Bundan sonra ona çörək verməmək düzgün olmazdı, amma bunu dostlarının gözü qabağında da edə bilməzdi. Nəsə başqa bir şey fikirləşməli idi.