Lənətə gələnlər. Rövşən Yerfi
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Lənətə gələnlər - Rövşən Yerfi страница 3
– Ana, ay ana, hey…Aç qapını, hardasan? – Bir neçə addım irəliləyib rəngi solmuş balaca alaqapını tərpətdi, qapı açıldı, – qapı açıqmış, – həyətə girdi. Heç nə dəyişməmişdi. Son dəfə həyəti necə görmüşdü, elə də qalmışdı. Elə bil iki il yox, iki gün keçmişdi.
Şüşəbəndin qapısı açıq idi. O narahat oldu: qapı-ları açıq qoyub anası hara getmişdi? Evdə idisə, niyə cavab vermirdi? Üzünü evə tərəf tutub yenidən çağırdı:
– Ay ana, hardasan? Gözün aydın, gəlib çıxmışam.
Burnuna təzə bişən təndir çörəyinin iyi gəldi. Çoxdan tamarzı qaldığı təndir çörəyinin ətrini ciyər-lərinə çəkdikcə, bir anın içində yaşadığı keçmiş günlər kino lenti kimi gözlərinin önündən keçdi. Anası haqlı imiş, dünyada ona burdan əziz yer vardımı?
Evin arxasındakı bağçaya gedən yolda yerləşən təndirxana deyilən tərəfə baxdı. Deyəsən anasının başı tüstüsü çıxan təndirə qarışmışdı.
– Kimsən, ay bala?
Üstüörtülü təndirxanadan çıxıb ona tərəf gələn, təndirin istisindən qorunmaq üçün başındakı şalla üzünü bağlayan anasını görəndə tanımadı. Anası cansız həyət-bacadan fərqli olaraq axır iki ildə nə qədər qocalmışdı?! Saçları tamam ağarmışdı, istidən qızarmış yanaqlarına qırışlar iz salmışdı.
– Ana, mənəm, gəlmişəm.
– Paşa.., ana sənə qurban, – sevincdən Çəməngülün gözləri yaşardı, yüyürərək qollarını açıb oğlunu bərk-bərk qucaqladı, alnından öpdü, – xoş gəlmisən, həmişə sən gələsən. Qurban olaram sənə. Yenə təkmi gəlmisən?
– Yox, ay ana, ötən dəfə sənə söz vemişdim axı. Demişdim uşaqları da gətirəcəyəm.
– Bəs hanı uşaqlar, hanı mənim gül nəvələrim?
– Burdadırlar, darıxma. Küçədə maşındadırlar, indi çağıraram. Sən gəlmə, əziyyət çəkmə.
– Nə danışırsan, uşaqları küçədə saxlamağı azdı, bir mənim qayğıma da qalır.
Ana, neçə illərdir həsrətində olduğu nəvələrini, gəlinini görmək üçün ürəyi çırpına-çırpına cəld addım-larla özünü həyətin alaqapısına çatdırdı. Küçədəki maşının arxa pəncərəsindən onu donuq baxışlarla başdan-ayağa süzən orta yaşlı sarışın qadını, mavi gözlü iki uşağı görəndə bir anlığa özünü itirdi. Nə edəcəyini bilmədi. Sevincdən oğlunun üstünə çımxırdı: – Ay bala, uşaqları niyə saxlamısan bağlı maşında. Düşüb gəlsinlər də evə, nəyi gözləyirlər?
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.