Сайланма әсәрләр / Избранное. Сажида Сулейманова

Чтение книги онлайн.

      Еллар уза. Менә тагын бер ел

      саубуллашып узды үткәнгә.

      Ямансудыр карап калу,

               еллар

      гомер йомгагыңны сүткәндә.

      Ерагая бара йомгак очы,

      кечерәя бара йомгагың…

      Һаман киләчәккә омтылганга,

      гомер җебен үлчәп тормадым.

      Юк, ел түгел,

      без үзебез үттек,

      җырлар җырлап еллар аркылы.

      Чор – оркестр гүя,

               кеше гомере –

      әйтерсең лә шуның бер кылы.

      Кыл тартылган саен, көй югары,

      алдан тия җиле, яңгыры.

      Кыл өзелсә, еллар чыңлап кала,

      кайтавазлар булып яңгырый.

      Җыр көчәя һаман, күтәрелә,

      алдан тия уты, ялкыны.

      Юк, ел түгел,

               без үзебез үттек,

      юллар ярып еллар аркылы.

      Агым сулар ярсып ага,

      әллә яры тар микән?

      Сулар ага, йөрәк яна,

      сүреләсе бар микән?

      Агым суда, агым суда

      агып китә балдагым.

      Агым сулар ташлап китә

      үз дип көткән ярларын.

      Агым суга сал төшердем,

      тал бөгелә, кисмәдем.

      Хисләреңне җилкән итеп,

      бармы дәрья кичкәнең?

      Аккан сулар кире кайтмас,

      иңләп-буйлап йөзәрмен.

      Син онытсаң, мин бәс булып

      керфегеңә төшәрмен.

      Су буйларын буйлыйм.

           Ярга басып,

      рәсемнәр дә, җыр да язганнар.

      Гел яшәреп торган бизәкләрне

      табалмаган әле рәссамнар.

      Нинди серле минем зәңгәр күгем!

      Күк гөмбәзе, беләм, ачылган.

      Ләкин хыял очкан биеклеккә

      менәлмәгән әле лачыннар.

      Үлчәп төштек девон тирәнлеген –

      океан-диңгезләргә тиң генә.

      Кеше күңеле – тиңсез тирән дәрья:

      беркем җитәлмәгән төбенә.

      Ярларына кайтты елга,

      яшелләнде киң ялан.

      Урсал тауда – күксел томан,

      әллә шуңа моңланам.

      Яшьнәп, яшеннәр көйдерсә,

      яңгырда калып чылан.

      Урсал тауда – кара урман,

      керсәм чыгалмам сыман.

      Көзләр килде –

           төсләр төрле,

      алтын бизәк – ай гынам!

      Урсал тауны сары сарган,

      әллә шуңа кайгырам?

      Үтә айлар, көтә Зәйләр,

      суларында йөзалмыйм…

      Урсал тауга карлар яуган,

      барам инде, түзалмыйм…

      Кар суы шаулап-гөрләп акты,

      кошларны уятты.

      Минем кайгы-хәсрәтем кайтты,

      җылатты, юатты.

      Гөл СКАЧАТЬ