Сайланма әсәрләр / Избранные произведения. Нури Арсланов

Чтение книги онлайн.

      Азат җанлы булып туганмын мин.

      Карышсам да язмыш кушканга,

      Бәйгеләрдә чабар ат булсам да,

      Аякларым булды тышауда.

      Шул тышауны өзеп ташлар өчен

      Үз гомеремдә күпме көрәштем!..

      Җиңалмадым тормыш ваклыкларын,

      Тик көчемне җилгә өләштем…

      Ахмакларга акыл сатмадым мин,

      Сорамадым акыл әҗәткә;

      Намус-вөҗдан шартын бозмасам да,

      Табынмадым әхлак-әдәпкә.

      Акыл белән эш ит, диләр миңа…

      Ә йөрәкне кая куясы?

      Анда һаман әле давыл уйный,

      Анда һаман «җеннәр оясы»!

      Аның әле амур укларыннан

      Һаман килә яра аласы.

      Булса булыр икән бу кадәр дә

      Тынгы белмәс адәм баласы!..

      Типсәң тимер өзәр чак узса да,

      Мин калышмыйм әле ярыштан,

      Мәйдан тотсам – исемем генә түгел,

      Бөтен рухым, җисмем арыслан!

      Нәрсә көтә – әзер барысына да,

      Күптер әле алда күрәсе.

      Ярышларда егылып үләр идем,

      Бер дә килми авырып үләсе.

      Мәхәббәтем, җиргә Сак-Сок булып

      Яралмасак, нәрсә булган соң?!

      Арабызда еллар ераклыгы…

      Белә торып ник омтылам соң?!

      Язгы чәчәк булып күкрәгеңә

      Куналмадым күкрәп үскәндә.

      Риза булыр идем, итәгеңә

      Көзге яфрак булып төшсәм дә.

      Моңын, сагышын яшереп йөрәгемнең,

      Балкып торса ачык йөзләрем,

      Син уйлама шат дип… яшьсез булыр,

      Яшьсез елар минем күзләрем…

      Диңгез, диңгез!

      Кояш нурларында

      Миллион төсләр белән кабындың.

      Син иректәй иркен,

      Мин шулай да

      Иделемне өзелеп сагындым.

      Барган саен яңа җирләр, илләр…

      Диңгез ача тылсым сандыгын.

      Һәр шәһәре – әкият…

      Мин шулай да

      Казанымны өзелеп сагындым.

      Аджарлар бар монда, абхазлар бар –

      Хуҗалары диңгез ярының,

      Матур, батыр халык,

      Мин шулай да

      Татарымны өзелеп сагындым.

      Купшы магнолиясе, чинарлары,

      Хөрмәләре таулар ягының.

      Мәңгелек җәй монда,

      Мин шулай да,

      Туган ягым, сине сагындым.

      Дулкыннарга, офыкларга карап,

      Күз-керфегем күпме талдырдым;

      Ялгызсынам икән сездән башка,

      Бик сагындым, дуслар, сагындым…

      Диңгезнең дә хәтта бар бер чиге,

      Тик чиге юк хисләр агымының!

      Туфракларың – сөрмә, суың – ширбәт,

      Татарстан, сине сагындым.

      Ни әйтерсең, әгәр беркөн үлем килсә:

      – Вакыт җитте китәргә, әйдә, кем! – дисә.

      Ярый ла әйтә алсаң: – Чү, орынма! – дип.–

      Юлыңда СКАЧАТЬ