Название: Яшьлегем тугае
Автор: Фаиль Шафигуллин
Издательство: Татарское книжное издательство
Жанр: Поэзия
isbn: 978-5-298-02793-9
isbn:
Шыпырт кына сөйләшәләр дулкыннар,
Көне буе дулап йөргән җил тынган.
Күренми ни акчарлаклар, ни балык,
Кичке диңгез нидер көтә, шомланып.
Тоныклану белән нурлар балкышы,
Мәгъруранә канат җилпи төн кошы.
Күкне каплап оча офыкка таба,
Ефәк болытларга кинәт ут каба.
Уй-гамь иңә, моң иңә көләч көнгә,
Ычкына да алтын җепләрдән менә,
Өзелгәндәй өлгереп алсу алма,
Бата кояш, күмелә дулкыннарга.
КЫРГЫЙ АТАУ
Булган бу хәл әүвәл заманда,
Күрәсеңдер инде язмышы –
Океандагы кыргый атауда
Калган икән кеше ялгызы…
Сүнгән саен күктә йолдызлар,
Чыккан саен кояш диңгездән,
Кыргый кошлар күргән кешене
Үксеп яткан килеш йөзтүбән…
Моңайма, дип океан шаулаган,
Тор инде, дип җылы җил искән,
Атла, диеп чыклы үләнгә
Ай сукмаклар салган көмештән.
Шифалы су биргән чишмәләр,
Карурманнар татлы аш биргән,
Киңәш биргән эшчән дулкыннар,
Куышка дип, таулар таш биргән…
Сабыр иткән кеше, илкәен
Сагынса да өзелеп-өзелеп.
Узган айлар кыргый атауда,
Киек казлар кебек тезелеп.
Ә беркөнне ерак офыктан
Балкып чыккан кинәт ак җилкән.
Ярга килеп баскан кешенең
Еллар инде чәчен ак иткән.
Гаҗәпләнеп, каушап торганда,
«Өнемме бу, диеп, төшемме?!» –
Утырткан да туган иленә
Алып киткән кораб кешене.
Кошлар озак очкан озатып,
Боегып калган атау еракта.
Караган да кеше караган,
Нидер җуйган сыман шул якка…
Елаган ул өнсез, тавышсыз
Һәм аттырган палубада таң.
…Авыр булган аңа аерылу
Хәзер инде кыргый атаудан.
НЕМЕЦ ЕГЕТЕ
Керфекләрдә яшьләр кипмәгән,
Яралардан һаман ага кан,
Без аермый идек ул чакта
Немец дигән сүзне «фашисттан».
Нәрсә саклап йөртмәс күңелендә,
Чит ил халкын аны кем белсен, –
Пароходка килгән көннән үк
Өнәмәдек немец егетен.
Өнәмәдек, безне замполит
Орышса да чакырып үзенә.
Гүя немец егете гаепле
Безнең ятим калып үсүдә.
Ничек килгән безнең илгә ул,
Әти-әниләре кем аның? –
Немец булгач, немец инде… Без
Сорашмадык шуннан артыгын.
…Бервакытны борт янына ук
Дулкын мина куып китерде…
Бозлы суга немец егете
Иң беренче булып сикерде…
Исән-имин калды пароход,
Кичерсәк тә үзебез бик күпне.
Ләкин менә салкын тидереп,
Авырып китте немец егете.
«Муттер, муттер…» аның бар сүзе,
Муттер, ди ул, һаман саташа.
Төшендереп бирде замполит –
Әни икән «муттер» аларча.
Карасана, кыен булган СКАЧАТЬ