Каеннар сары иде. Хәсән Туфан

Чтение книги онлайн.

      Юл ташларына

      Яфрак коела,

      Аккошлар инде

      Юлга җыена.

      Киткән кошларга

      Адреслар бирсәм,

      Идел буеннан

      Узарлар микән?

      И нурлы Казан –

      Туган ил төсе,

      Синең ташларда

      Бабайлар эзе.

      Алсу Алтайда,

      Зәңгәр Байкалда

      Истә син, Казан,

      Истә һәркайда.

      И якты Казан,

      Синең нурларың –

      Кыйбласы безнең

      Озын юлларның.

      Кем кайтмый калыр

      Туган иленә?

      Кошлар да кайта

      Үскән җиренә.

      Еракта да син

      Йөрәккә якын;

      Торган җир – көмеш,

      Туган җир – алтын.

      Туган җир якын!

      Туган тел якын!

      Килеп чыктың тагын юлыма син,

      Күктән иңгән зәңгәр нур сыман.

      Кем сиңа мин? Нинди аермам бар

      Очрап калган гади юлчыдан?

      Нәфис кулың минем авыр учта,

      Сибелә җанга якты нурларың.

      Кайгыртасың: «Хәлең ничек?» – дисең.

      Ни диим соң? – «Әйбәт, туганым…»

      Гадәтемчә, уйлап тормый гына

      Әйтәмендер сиңа боларны.

      Шәйлисеңдер әрнү, гамьнәремне,

      Чалларыма кунган моңнарны?

      …Арыш эчләреннән миңа таба

      Алсу нурлар сузылып килгәндәй,

      Юлларыма чыгып хәл сорыйсың,

      «Гамьнәреңне бүлеш…» дигәндәй.

      Ышан миңа, ышан, минем җавап

      Ялганлашып әйткән сүз түгел:

      Кырлар аша сузган синең кулдан

      Кайнар дәрткә тулды бар күңел.

      Китеп бардың, җиңел җилкән кебек.

      Рәшәләрдә төсең күмелде.

      Сагыш микән? Үткән яшьлек микән? –

      Җанда тагын нидер терелде.

      Ана күзе балада,

      Бала күзе кайларда?

      Бу заманда бала күзе

      Марсларда, Айларда.

      «Әнкәй, тыныч бул, җаным:

      Үссен генә буйларым,

      Айга түгел, Җидегәненә

      Җитәр әле кулларым.

      Укып үсеп җитәм дә,

      Күккә очып китәм дә

      Йолдыз алып кайтам, Казан,

      Синең Сөембикәңә!

      Әнкәй, рөхсәт бир генә:

      Ярый, улым, диң генә,

      Йә Зөһрәне, йә Чулпанны

      Алып кайтам үзеңә».

      «Туган тел»не дә,

      «…Күбәләк»не3 дә

      Безнең бер Ләлә

      Күңелдән белә.

      Бу Ләлә инде

      Кала баласы:

      Казанга күчте

      Ата-анасы.

      Күбәләк белән

      Шул нәни Ләлә

      Уку турында

      Серләшә әнә:

      – Кил әле, кун әле

      Кулыма, Күбәләк!

      Серләшик әле без

      Бүген дә бергәләп.

      Болында, кырларда

      Күңелле иде дә,

      Сизми СКАЧАТЬ