Каеннар сары иде. Хәсән Туфан
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Каеннар сары иде - Хәсән Туфан страница 12

СКАЧАТЬ төшкән халыкларны

      Карый-карый көтә гүяки…

      Бишбалтага трамвай килде исә,

      «Кайтты микән?..» дигән шикелле

      Карыйсың да, гөлле тәрәзәкәй,

      Күзәтәсең шулай син кемне?

      Эшләр көтә мине Бишбалтада!

      Алар, – әйтик, телсез әйберләр.

      Кешеләр бар бит әле эш янында,

      Яшьләр көтә мине Бишбалтада! –

      Алар менә нәрсә әйтерләр?..

1955

      «Сибелә чәчәк җилләрдә…»

      Сибелә чәчәк җилләрдә.

      Җилгә очкан чәчәк кебек

      Сибелгәнбез илләргә.

      Зәйтүн җиргә бөгелгән

      Чәчәк җиңел түгелдән.

      Безнең хәл дә аермасыз

      Җирнең шушы гөленнән.

      Гөлнең башлар июе –

      Чәчәгем күп диюе.

      Йөрәгемнең хәле шундый:

      Чәчәк атты сөюе.

      Гөлләр җиргә сөрлегә

      Чәчәкләре көчлегә.

      Мин дә шулай бөгелеп төштем

      Шушы гөлләр төслегә.

      Көннәр нурлыга бугай,

      Гөлнең хәле бик уңай.

      Гөлләр өчен кояш ничек,

      Безгә дә ирек шулай.

      Ис инде, җил, ис инде,

      Сиреньнәрне сип инде.

      Минем шул сиреньнәр кебек

      Сибелер көнем ич инде.

      Гөлем сыгылып төште бит,

      Чәчәкләре көчле бик.

      Әй бу сөю! Минем хәл дә

      Шул гөл хәле төсле бит.

      Үзебез кара… Йөзебез кара…

      Күзем кара дим тагы.

      Үзебез кара булсак та,

      Әнкәбезнең аппагы…

      Саубуллашыйм гөл белән,

      Сибелә чәчәк җил белән.

      Бер күрергә тилмергәннәр

      Бер без түгел – ил белән.

      Гөл көтә ай батканын,

      Алсу таңнар атканын.

      Гөлләр өчен кояш ничек,

      Шундый миңа хатларың…

      Кошлар сайрый гөлләрдә…

      Мин сүз кушыйм кемнәргә?..

1955

      «Иркәләнеп кояш нурында…»

      Иркәләнеп кояш нурында,

      Гамьсез генә, тыныч, тын гына

      Яшь бер чыршы үсеп утыра

      Урмандагы сукмак буенда.

      Кар-бураннар өереп, кыш килде,

      Бил тиңентен карга батырды,

      Ботаклары башына атланып,

      Җиргә бөкте чыршы факырны.

      Буранлы җил хәтта екса да,

      Әлегә бик авыр булса да,

      Кояшлы яз барыбер киләчәк!

      Чыршы моңа анык ышана.

      Тоя җаны: якын ул көннәр,

      Бу явыз кыш барыбер узачак.

      Иңендәге карларны атып,

      Кояшка ул кулын сузачак!..

1955

      «…Атучының бары бәбәге зур…»

      …Атучының бары бәбәге зур,

      Җаны – куян, күсе, кечкенә.

      Ә бу кешеләр бары да Сусанинны,

      Җәлилләрне искә төшерә.

      Өчәү иде алар, атылачаклар. Т

      ик кечесе алдан җитеште:

      Атылачак төшкә барып басты,

      Һәйкәл куела торган таш өстенә –

      Пьедесталга чыккан шикелле.

      Ә атучы – үзе тикшерүче

      Һәм үзе үк хөкем итүче,

      Һәм СКАЧАТЬ