Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3. Ахат Гаффар

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ Урамның бер очында – үлем. Икенче очында – туй. Тормыш шулай булмаса, ничек яшәр идең? Йөрәк кабул итми бүтәнчә. Һәммәбезгә шунда барасы. Җырламагыз да, биемәгез дә дигән сүз белән йөрмим бит.

      Хөрмәт. Өстеңне сал, Сара апа. (Булыша.)

      Люция. Әйдәле, утыр, күңелең булмасмы?

      Сара. Җәяүле буран кузгалды. Бераз җылынам да китәм. (Люциягә төенчек суза.) Мәле, кызым, алып куй түргәрәк.

      Люция. Юк, юк. Зинһар, кирәкми. Безгә синнән бүләк кирәкми.

      Сара (Фәрдәнәгә). Алып куй әле бер төшкә… Сине искә алды. Соңгы мәлендә дә искә алды. Сиңа атап әйткән васыятеннән йөрәкләрем өшеп китте инде менә.

      Фәрдәнә (әкрен). Исән чагында кыланмаганны да кыланган икән. Куй үзең анау урындыкка. Җиткерергә бүтән вакытын тапмас идеңмени?

      Сара. Әллә аңлата алмадым, әллә аңлый алмадың, Фәрдәнә. Иртәгә дә менә алган булыр идем, иртәгә чаклы күңелең елап, эчең пошып тормасын дип уйладым. Яшиселәр дә бар ич әле.

      Фәрдәнә. Уз, утыр. Балалар, сез барыгыз, бәйрәм итегез.

      Люция. Әлбәттә, әлбәттә!..

      Кереп китәләр.

      Сара. Иртәнге өчен үпкә тотма инде.

      Фәрдәнә. Анысы шулай… Әйдә, чәй эчик әле. Сөйләшик. Таш булып күңелдә калмасын.

      Чәй эчәргә утыралар.

      Бал кап.

      Сара. Тирләтер. Кайтасы бар.

      Фәрдәнә. Кун димим. Кунаклар күп.

      Сара. Бүген өйне ничек ялгыз кундырасың? Балалар көтеп калды. Һәммәсе кайтып җиттеләр, сабыр гына озаттылар.

      Фәрдәнә. Безнең Габделхарис кына өлгермәде. Күңеле белән безгә якын да бит, эше белән дөнья читендә. (Тынлыктан соң.) Сәгыйдулла җир җимертеп йөри иде әле. Узган атнакич төзелештән кайтып килә. Балтасына агач башы элгән. Шул кичне төш күрдем. Имеш, ана казымны күтәреп, аның янына килгәнмен дә: «Суеп бир әле», – мәйтәм, ә ул: «Ана казны суймыйлар», – ди.

      Сара. Миһербанлы булды.

      Фәрдәнә. Чәй эч. Балан кабып кара әле, тамагыңа каптырмасмы әзрәк?

      Сара. Ул юклыкка ничек кенә күнегелер инде.

      Фәрдәнә. Күнегелмәс. Ир күмү – ярты җанны күмү белән бер ул.

      Сара. Син инде икенче кат. Башта Ярмине…

      Фәрдәнә. Өченче. (Тынлыктан соң.) Сәгыйдулланы ике тапкыр.

      Сара. Вилдан мине калага алып китәм ди.

      Фәрдәнә. Хәерлегә булсын… Мине күпме чакырдылар. Ул Габделхарисым инде… Таш астындагы бака күк шәһәрдә яшисем килмәде. Күчтәнәчләре болай төгәл йөри йөрүен.

      Сара. Балаларга ата-аналарның хәсрәтен күрмәү яхшы. Безнең бәхетебез шунда – белмәсеннәр. (Фәрдәнәнең күзенә карап.) Берсен дә белмәсеннәр, Фәрдәнә… Йөзгә чыгармадык, тату яшәдек. Үпкә тотмадык, шөкер. Беребезгә бер бурычлы калмадык. (Төенчеккә ымлый.) Менә соңгысын алып менүем.

      Фәрдәнә. Шулхәтле дә серле ни соң ул, Сара?

      Сара. Сәгыйдулла язларының моңы.

      Төенчекне чишә. Урындыкта гармун ятып кала. Сара орынгач, кыңгыраулары чыңлап куя. Фәрдәнә читкә борыла.

      Фәрдәнә. Ник күтәреп йөрисең аны?

      Сара. Сәгыйдулла кушты.

      Фәрдәнә СКАЧАТЬ