Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин

Чтение книги онлайн.

      Аның иксез-чиксез киң кодрәте

      Җирне нурдан артык күрсә, кем карышыр?

      «Көн фәякүн»[38] дигән көчле ихтыяры,

      Ләүхелмәхфүзе сине генә буйсындырыр.

      «Көн фәякүн» иясенә, ля мәкянга,

      Ләүхелмәхфүз нигә кирәк булган аңа,

      Утлы, мөһер, кодрәт каләм, көчле җәхим,

      Зобанилар, нигә кирәк тагын аңар?

      Юк!..

      Курку дәһшәтләре чолгап аны,

      Тәңре курка халык иткән колларыннан,

      Куркуыннан кабызды ул тәмугларны,

      Куркакларны качырмакчы утларыннан,

      Нигә газап, нигә сәҗдә, нигә коллык?!

      Нигә тагын кирәк булган бу оҗмахлар?!

      Аһ, юк, юк!..

      Нурның уттан курыкмаганын белә бит ул,

      Әмма утны көчле сулар сүндерә ала.

      Безнең нурдан яралганны күрә бит ул,

      Шул вәсвәсә аңа шомлы курку сала.

      Нурдан туган гали коллар адашсалар,

      Зәмһәрирдә туңып торган урыннар бар.

      Имам булып ахырында саташсалар,

      Аларга да ләүхелмәхфүз урын табар.

      Безнең имам булырга син мөстәхыйксың.

      Ләүхелмәхфүз көче белән чикләндереп,

      Нигә тота оҗмахында тоткын итеп?!

      Кемгә каршы баш күтәрдең, гөнаһкяр җан,

      Кемнең утлы уйларына алдандың син?!

      Мин үзем ут, утлы җилләр миннән исә,

      Мин үзем нур, нурлы уйлар миннән оча!

      Әмма Тәңре тоткын итеп нигә, нигә,

      Минем нурлы юлларымны нигә кисә?!

      Дәҗҗал синең мөнбәреңә кулын суза,

      Тәңре мондый җинаятькә булмас риза!..

      Югал, сатлык, имансыз җан!..

      Аман, аман, әл аман!..

      Тәңре сине дәргяһында көтеп тора.

      Тәңре белән эшем беткән, кирәк булса,

      Үзе килсен, үзе килсен, кирәксенсә!

      Мордар!

      Сөбханалла, сөбханалла!

      Тәңрегә каршы!

      Көфран нигъмәт!

      Ә-тә-тә-тә-тә-тә!..

      Бу нәрсә соң? Аңлый алмыйм!

      Ха-ха-ха!

      Алда хәят, алда хәят!..

      Коткар безне, коткар безне!..

      Ә сез нигә тик СКАЧАТЬ