Пьесалар / Пьесы. Туфан Миннуллин
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Туфан Миннуллин страница 3
Название: Пьесалар / Пьесы
Автор: Туфан Миннуллин
Издательство: Татарское книжное издательство
Жанр: Драматургия
isbn: 978-5-298-04251-2
isbn:
Әлмәндәр. Кем соң ул Гөлфирә?
Мансур. Көлмә инде, Әлмәндәр бабай.
Әлмәндәр. Көләм әле, малай. Гөлфирәнең кем икәнен әйтмәсәң, мин дә әйтмим.
Мансур. Синең оныгың.
Әлмәндәр. Дөрес әйтмәдең, оныгымның кызы. Минем оныгымның кызы сиңа нигә кирәк?
Мансур. Нигә кирәк дип, болай гына.
Әлмәндәр. Бар, чыгып кит. Минем оныгымның кызы болай гына кирәк булгач, сөйләшеп тә тормыйм.
Мансур. Кайтмадымыни?
Әлмәндәр. Белмим.
Мансур. Әйт инде, Әлмәндәр бабай.
Әлмәндәр. Әйт, нигә кирәк?.. Яратам, шуңа кирәк диген, җебегән авыз… Кайтмады әле. Кайткач, үзем барып әйтермен.
Мансур. Сау булып тор, Әлмәндәр бабай.
Әлмәндәр. Исән бул, малай. (Мансур чыгып киткәч, капканы яба да тәрәзә янына килә.) Әй!.. Әй, дим. Нәрсә анда, әллә йоклап ятасызмы? Чәй чыгарыгыз! (Җавап бирүче булмагач, тәрәзәне шакырга тотына.)
Тәрәзә ачыла, анда – Өммия.
Өммия. Ни булды инде тагын?
Әлмәндәр. Әллә колагыгызга сумала сылап куйдыгызмы? Ярты сәгать кычкырам!
Өммия. Йә, йә, әткәй, узынма. Нәрсә кирәк?
Әлмәндәр. «Нәрсә кирәк…» Чәй кирәк!
Өммия. Самавыр кайнаган, өйгә кереп эч.
Әлмәндәр. Өйгә кереп эчәргә – беткән ди минем эшем. Мин бит сезнең кебек тик ятмыйм.
Өммия. Кем кушкан сиңа… Кирәкле эш эшләп йөрмисең, такта әрәм итеп кенә йөрисең.
Әлмәндәр. Телеңә салынма. Килен булсаң, телеңне тый!
Өммия. Җитәр, болай да кырык ел тел яшердем. Җүләр булганмын.
Әлмәндәр. Кырык ел сөйләмәгәнеңне ун елда чыгарып бетердең инде. Матри, килен!.. Мин кызсам…
Өммия. Кызсам, дигән була… Кызып нишләрсең… (Тәрәзәне ябып куя.)
Әлмәндәр. Уңмады, уңмады малай. Әрәм үтте гумере малайның. Шулай… Чурту-матыр, дөбер-шатыр, үтте китте яшь гумер, диген. (Верстак янына килә.)
Чынаяк күтәреп, өйдән Өммия чыга.
Өммия. Кая куйыйм? Бал белән эчәсеңме, әткәй, вәринҗә беләнме?
Әлмәндәр. Китер монда.
Өммия чынаякны верстак өстенә куя.
Бал тирләтә килен, шикәр чыгар.
Өммия кереп китә.
Акылына килгән. Пәриләрен качырып тормасаң, хәзер базыналар.
Өммия, шикәр чыгарып, верстак өстенә куя да кереп китә.
Әллә кая югалма, кычкырырлык булмасын! (Верстак өстенә утырып чәй эчә.) Юк инде, үзеңнең хәләл хатының булмаса, юк инде. Чурту-матыр, Йөзембикә ясаган чәйне эчеп җибәргәч, өчәр көн айный алмый йөри идем.
Шулчак койма өстендә Илсурның чуалган чәчле башы күренә.
Илсур. Бабай, нихәл!
Әлмәндәр. А-а-а… Илсур килгән. Төш әйдә минем янга, агай-эне ак мыек.
Илсур. Төшмим.
Әлмәндәр. Ник төшмисең?
Илсур. Ату, канфит бирәсең.
Әлмәндәр. Бирсә ни…
Илсур. Мин аны СКАЧАТЬ