Bloed Regen. Amy Blankenship

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ de Witch's Brew minder dan een uur geleden proberen te vergeten… sinds het onder dwang was gebeurd, dacht Lacey aan de laatste keer dat ze elkaar hadden aangeraakt. Het was hier in dit kantoor gebeurd. Ze had geloofd dat ze bij zonsopgang dood zou zijn en had de laatste uren die ze nog had in sensueel genot met hem willen doorbrengen. Ren had er een eind aan gemaakt omdat hij naar haar gedachten had geluisterd.

      Nou, ze had dankzij hem geen doodsbedreiging meer boven haar hoofd hangen, dus dat kon hij haar niet kwalijk nemen. Als ze haar zin had gekregen, zou zij heel snel iets anders tegen haar aan hebben en met de stemming waarin ze verkeerde, hoopte ze dat het groot en kloppend was.

      “Aangezien jij degene bent die me de kracht heeft gegeven om mezelf per ongeluk op deze manier in brand te steken ... wil jij degene zijn die me helpt de vlam te doven, of moet ik iemand anders vinden die bereid is om mijn brandweerman te zijn?” Vroeg ze, zich de angel van zijn laatste afwijzing herinnerend.

      Ren verstevigde zijn greep op het bureau toen de hitte die hij had gevoeld snel veranderde in hete woede. Had ze echt zojuist gedreigd iemand anders te gaan zoeken om haar verlangen te stillen? Het beeld van haar en Vincent die in een niet zo verre verleden de liefde bedrijven, schoot als een locomotief door zijn hoofd.

      Hij had haar ook moeten waarschuwen voor extreme jaloezie, maar het was een betwistbaar punt, aangezien hij de enige leek te zijn die die bepaalde emotie voelde.

      “Ik zal je niet alleen leren hoe je de krachten kunt gebruiken die in je zijn ontwaakt, maar ook hoe je de krachten kunt beheersen die anderen in gevaar brengen,” fluisterde hij bedrieglijk, voordat hij haar in zijn armen nam.

      Lacey knipperde met haar ogen toen Ren haar tegen zich aan trok en ze zag dat het kantoor in de verte vervaagde. Binnen enkele seconden bevond ze zich in dezelfde slaapkamer als waarin ze wakker was geworden ... de zijne. Haar blik dwaalde naar het bed in de hoop dat ze eindelijk zou krijgen waar ze stiekem naar verlangde sinds ze hem had ontmoet. In plaats daarvan pakte hij haar bij haar arm en trok haar langs het bed, waardoor ze verward fronste.

      Ze werd naar een aangrenzende badkamer gedreven en kon de geschokte schreeuw niet onderdrukken toen ze plotseling in de douche stond met ijskoud water dat op haar kruin naar beneden stroomde. Rillend stak ze haar hand uit en draaide het water dicht, zich realiserend dat ze nog steeds volledig gekleed was. Ze zag haar gevoelige huid nu in een heel nieuw licht. Dat was freaking kouder dan koud ooit had gedacht.

      “Waar was dat verdomme voor,” schreeuwde Lacey, terwijl ze Ren woedend aankeek met moord in haar ogen.

      “Les nummer één,” gromde Ren, terwijl hij zich naar haar toe boog om de nadruk te leggen, “laat de seksuele hitte niet zo erg bij je opkomen dat je met iedereen naar bed zou gaan om ervan af te komen.”

      Lacey's blik werd niet minder terwijl haar tanden klapperden. “Je hebt gelijk. Wat dacht ik je te vragen? Ik beloof het, de volgende keer zal ik een beetje wijzer kiezen aan wie ik het vraag.” Ze wachtte op een comeback van hem, maar kreeg een volledige stilte die haar een beetje nerveus maakte, en het feit dat ze zijn ogen niet kon zien en de stomme zonnebril hielp niet echt.

      Ze vroeg zich af waar het verlangen dat Ren zojuist had gevoeld was gebleven en waarom het in godsnaam plotseling was vervangen door woede. De emotie was zo sterk dat ze moeite had om het te beheersen. Ze had het afgelopen jaar haar gedachten en emoties beschermd tegen gevaarlijke mensen en nu was ze er bijna een professional in ... behalve bij hem in de buurt om één of andere verdomde reden.

      In plaats van de grote eikel te raken zoals ze wilde, greep ze de douchedeur en sloeg hem dicht in zijn gezicht zodat ze hem niet hoefde aan te kijken. Ze trok de jurk uit, gooide het doorweekte ding over de douchedeur en grijnsde toen het geluid van slingerend water dat tegen iets sloeg haar oren bereikte. Ze hoopte dat hij de koude regen recht in zijn gezicht kreeg. Hij verdiende het zo en nog veel meer.

      Lacey keek om naar het matglas en wilde een vrolijke dans doen toen ze de vervormde vorm van Ren's lichaam zag en merkte dat hij zijn zonnebril afzette om ze af te drogen. De kleine smaak van wraak bekoelde haar woede even. Lacey zette het hete water aan, stapte eronder en kreunde van extase terwijl het haar koude vlees verwarmde.

      Ren klemde zijn tanden op elkaar en kookte nog steeds van de gemakkelijke manier waarop ze hem net had verteld dat ze de volgende keer dat ze geil werd om de hulp van iemand anders zou vragen. Haar in de koude douche gooien was het idee van zijn humeur geweest en zijn humeur was nog nooit zo slim geweest. Hij zou de fout moeten herstellen voordat ze probeerde de dreiging uit te voeren … probeer het operatieve woord te zijn, want hij zou nooit toestaan dat iemand anders haar op zo'n manier aanraakt.

      Zijn lippen gingen open om haar te waarschuwen dat ze een doodvonnis zou geven aan iedereen die ze probeerde te verleiden, maar hij klemde zijn tanden op elkaar om te voorkomen dat de boze woorden zich zouden vormen. Ze zou het sowieso alleen maar als een uitdaging beschouwen en waarschijnlijk rechtstreeks naar haar minnaar rennen, aangezien het niet uitmaakte om de idioot te doden.

      Ren haalde zijn hand door zijn pony om ze uit zijn ogen te krijgen en begon heen en weer te ijsberen terwijl zijn gedachten raceten. Het was waar dat hij haar grenzen zou moeten testen op hoeveel van de wereld om haar heen ze aan het coderen was. Het laatste wat ze nodig hadden, was dat ze in bloedige woede ging, alleen omdat de demon naast haar in een slecht humeur was. Hij had hier veel langer mee geoefend dan zij ... en hij zou degene zijn die haar zou leren hoe ermee om te gaan.

      Zijn tempo werd langzamer en besefte dat ze niet de enige was die grip op nieuwe dingen moest krijgen. In hemelsnaam, hij had de badkamer niet eens verlaten, zodat ze in alle rust een douche kon nemen. Was hij zo bang om haar uit het oog te verliezen? Nogmaals ... het antwoord op die vraag lag voor de hand.

      Ren wendde zijn blik langzaam naar het licht gematteerde glas dat hen van elkaar scheidde. Zijn gezichtsvermogen was veel te goed voor hem om hier rond te hangen.

      Met een gefrustreerde zucht draaide hij zich om en verliet met snelle passen de badkamer. Hij moest afstand nemen van haar naaktheid zodat hij helder kon denken. Hij kwam midden in zijn slaapkamer tot stilstand toen hij Storm zag, die nonchalant tegen de paal leunde met een paar boodschappentassen aan zijn voeten.

      “Ik zal dit snel doen, want binnen een paar minuten zal ze spier naakt naar buiten komen en jou de schuld geven.” Grijnsde Storm, wetende dat zijn vriend het moeilijk had. Het leek erop dat geen van beiden een goede dag had, maar die van Ren stond op het punt een stuk korter te worden.

      “Schiet dan op voordat ik je trage reet zelf hier weg teleporteer,” zei Ren, terwijl hij de grijns beantwoordde, die snel stierf aan zijn lippen toen hij besefte hoe Storm zou weten dat Lacey naakt zou verschijnen. Hij hield zijn hoofd schuin en zag het bloed in Storms oor stromen toen de Time Walker van hem wegkeek.

      “Ze zal deze nodig hebben,” zei Storm, en hij wees naar de tassen voordat hij verdween.

      De wetenschap dat Storm de zweepslagen op de tong inslikte, hielp Ren's humeur niet in het minst. Wat deed Storm in hemelsnaam waardoor hij bloedde? Hij beende naar de tassen en bekeek de kleding erin. Door de aanblik herinnerde hij zich het feit dat ze op dat moment alleen water droeg.

      Hij keek langzaam om naar de deur die hen scheidde en vroeg zich af of hij de kleren niet gewoon moest laten waar ze waren.

      Lacey's hartslag klopte nog steeds terwijl ze zich inzeepte en met snelle, bijna pijnlijke bewegingen over haar koortsige huid schrobde. Ze was gek als de hel en, vreemd genoeg, nog steeds erg opgewonden, wat haar alleen maar meer kwaad maakte. Hell… de pijn van te hard schrobben voelde zelfs goed.

      Dit was de schuld van Ren. Ze was er zeker van dat het zijn seksuele behoefte was СКАЧАТЬ