Синџирот На Дејзи. Owen Jones

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ и покрај сето тоа, Дејзи порасна, горе-долу, сама или поточно со

      слугите. Таа живееше во истата вила со родителите, но Џон беше навикнат

      да биде сам, а беше премногу стар да се менува. Тој сакаше да оди на

      пијачки и вечери навечер, а очекуваше жена му да го придружува како што

      жените на неговите пријатели ги придружуваа нив, и покрај тоа што ова

      обично доведуваше до тоа жените да седат на едниот крај од масата, а

      мажите на другиот откако ќе завршеше оброкот.

      Додека да се вратеа дома, дадилката најчесто ќе ја имаше сместено в

      кревет малата Дејзи, а таа ќе имаше заспиено додека ѝ читаа приказна. Што

      е за право, дадилката на Дејзи ја сакаше нејзе како своја, а мајка ѝ на Дејзи

      се трудеше колку може да надомести за редовните отсуства бидејќи не

      престана да чувствува грижа на совест поради нив, но сега барем беше

      убедена дека иднината на Дејзи е обезбедена, а тоа ѝ беше најважно од сѐ.

      Дејзи нема да треба да го прави истото што таа го направи за да

      обезбеди иднина за себе и за своите деца, кога ќе ги има еден ден.

      Дејзи го следеше патот на многу деца на богати родители. На почетокот, односот кон неа се движеше од тоа да ја разгалуваат родителите кои

      чувствуваа грижа на совест, до тоа истиот дека повторно да ја

      занемаруваат. Потоа, кога наполни пет години, ја запишаа во предучилишна, каде што учителите се трудеа да ги заменат родителите и дадилките на

      децата. Сите беа добронамерни, но сето тоа доведуваше до уште поголеми

      забуна, изолираност и самотност кај засегнатите деца, а меѓу нив и кај

      Дејзи.

      Таа стануваше нечувствителна; осамено дете кое не бараше

      пријателство или друштво. Тоа не ги спречуваше другите деца да

      другаруваат со неа, но со ниту едно не се зближи. Таа немаше поим што е

      тоа најдобро другарче.

      На училиште повторно беше истото, иако на Дејзи добро ѝ одеше. За

      волја на вистината, тоа беше така затоа што сакаше одобрување од татко ѝ.

      Поубедена беше во мајчиното оти мајка ѝ поминуваше малку време со неа, кога не требаше да ги исполнува обврските кон социјалниот живот на Џон.

      Во тој период од нејзиниот живот, кога беше во вишите одделенија, таа

      првпат слушна за подвизите и репутацијата на татко ѝ како „тврдокорен

      човек“. Некои дури одеа дотаму што го опишуваа како „безмилосен“ или

      „ладнокрвен убиец“. Меѓутоа, ваквите описи за татко ѝ не ја тераа да се

      запраша за неговиот карактер, туку само ѝ го потврдуваа неговиот статус на

      херој во нејзиниот млад ум. Сепак, зарем мајка ѝ не го смета за „свој херој“?

      А често и го нарекуваше така. Таа никогаш не разговараше за своите

      чувства во честите прилики кога другите СКАЧАТЬ