Название: Mooier as Marilyn
Автор: Anita du Preez
Издательство: Ingram
Жанр: Контркультура
isbn: 9780795801914
isbn:
“Wag nou, meisies. Dink mooi,” sê Christine. “Vincent is lief vir geld en vrouens. Dis waarop ons moet fokus.”
Nou praat niemand nie. Jy hoor net ys wat teen glas rinkel.
“Stem julle saam?” vra Christine.
Almal laat weer gelyk van hulle hoor.
“Raait,” sê sy, “dié storie gaan nie werk nie. Ons vat dit van oud na jonk. Reg so? Liz, jy begin.”
Liz kyk haar taamlik giftig aan, maar sy kom dit sigbaar te bowe. “Foonseks,” antwoord sy.
Ek kyk verbaas op en Caz los haar foon. Gloria gee ’n aardige giggel.
“Nee,” verwerp Christine die voorstel, “te common.”
“Jy’s dan volgende, Desiree,” sê Liz.
Ek skud my kop woes. Die hele ding gee my ’n migraine. “Sorry, julle, ek bly buite stemming. Dis te gou. Te rou.”
Niemand stry nie. Dankie tog. Ek gaan sit weer op my bed en trek die duvet teen my op.
“Gloria?” vra Christine, seker omdat dit duidelik is dat Liz haar nie ’n kans gaan gee nie.
“Internet dating?” stel Gloria voor. Sy rem haar truitjie affer oor haar middel en haar gesigsuitdrukking verklap dat sy uit ondervinding praat. “Dis mos groot deesdae, nie waar nie?”
Liz skud haar kop. Lyk suur. Skynbaar verteenwoordig Gloria vir haar op die oomblik alle slette wat getroude mans verlei – ook die een met wie Vincent haar destyds verneuk het. “Te algemeen,” maak sy dit met dun lippies af.
“Oukei.” Gloria se wangetjies begin bloedrooi vlam van ergernis, of dalk die vodka. “Wat van as … e …” Sy kry skynbaar ’n ingewing. “As Christine hom probeer verlei?” Dit lyk asof sy skrik vir haar eie briljante idee.
“Laat ek dit so stel: Néé,” kom dit van Christine. “Ek laat eerder naalde in my oogbolle indruk, orraait?”
Dis toe dat Caz haar hand lig, en ek voel hoe my ore warm word toe sy my vol in die oë kyk. “Dan bly daar net een plan oor. Ek weet wat sal werk. Wat hom die seerste kan maak.”
“Ons luister.” Christine hou op skryf.
“Dis eenvoudig,” sê Caz. “Desiree moet dit self doen.” Daarmee druk sy ’n oorfoontjie in haar een oor asof dit die saak afhandel.
Ek weet nou wat my migraine veroorsaak het. Somehow het ek geweet die ding gaan my kant toe draai en eintlik wil ek boggherôl met hulle bose plannetjies te doene hê. Eintlik wens ek hulle wil hulle goed vat en loop. Maar niemand loop nie. Almal kyk na my, maar asof ek nie nog heeltyd betrokke was nie en hulle my nou vir die eerste maal behoorlik raaksien.
“Natuurlik,” sê Christine. “Desiree is die een!”
“Huh?” wil ek weet. “Ek?” Sou hulle van hulle gesamentlike trollie af wees? Hoe de hel moet ek vir Vincent terugbetaal? Hy het my after all so pas verneuk. Watter power of revenge het ek?
Maar vir eens is húlle almal in ooreenstemming.
“Uitstekende plan, Caz,” merk Liz op, wat klaarblyklik vir die oomblik vergeet het dat Vincent haar arme dogter se pa is.
“Maar sy sal dan moet op en uit – só sal dit mos nooit werk nie,” wys Gloria met die pers-geglitterde oorblyfsel van ’n gekoude vingernael na my.
“Ek stem,” sê Liz tot my verbasing, “só kan sy nie lyk nie. Hier kort een enorme makeover.”
“Excuse me?” probeer ek keer.
“Asseblief!” Caz pluk die enkele oorfoontjie driftig uit. “Hoor ek reg? Wil julle my vertel daar’s iets verkeerd met hoe Desiree lyk? Dat dit háár skuld is dat –”
“Dis wat ek ook wil weet!” tjip ek in, aangevuur. “Met ander woorde, as ek beter gelyk het, sou Vincent nie rondgekuier het by die een of ander flooze nie?”
“Hei!” roep Gloria uit. “Moenie my hier kom –”
“Van watter patriargale planeet is julle?” onderbreek Caz haar.
“Nee, nee, my kind,” paai Liz, “dis glad nie wat ons bedoel nie, dis –”
“Dis presiés wat julle bedoel. Die dag as ’n bles vrou met ’n boep en sloffies en ongeskeerde been- en kieliebakhare by ’n vertrek kan instap en glo sy is sexy en begeerlik, is die dag van ware emansipasie. Want dis wat mans doen, so moenie my kom vertel Desiree moes –”
“Bedaar, Caz, bedaar. Ons hoor wat jy sê,” paai Christine, “maar dis nie wat hier aan die gang is nie.”
“Verklaar dit dan, asseblief, want dis exactly hoe dit nou vir my ruik.”
“Nee, luister na my.” Liz kap met haar wysvinger na Gloria, na my en teen haar eie bors. “Jou pa het al drie van ons afgetakel. Op tipiese chauvinistiese wyse oor ons geloop. Ons is juis besig om die saak reg te stel. En daarvoor het ons elke wapen nodig wat vir ’n vrou beskikbaar is.”
“Exactly,” beaam Christine.
“Ek verstaan nie,” laat Gloria hoor, “moet Desiree dan nou ’n bles en ’n boep kry en ophou om haar beenhare te skeer om vir Vincent –”
“Ag, sharrup, Gloria!” roep Liz en Christine gelyk uit.
“Bottom line, Desiree is nie goed genoeg soos sy is nie?” hou Caz ergerlik vol.
“Natuurlik is sy,” verduidelik Liz, “maar sy’t haarself laat gaan. Wat ons hier sien, is nie die ware Desiree nie. Sy moet haarself herontdek. Ek kan haar help. Nie vir enige man nie. Vir haarself. Ons praat van selfrespek. Bemagtiging van die vrou. En as daar as gevolg daarvan ’n nuwe liefde in haar lewe kom, is dit bloot ’n bonus. Dis nie die primêre doelwit nie!”
“Oukei! Oukei dan, Ma, case closed.” Caz prop weer haar oorfoontjie in.
Dit lyk vir my Liz het die drang om iemand verder te oortuig – dalk haarself? “Jy sien, in enige oorlog gebruik jy die wapens tot jou beskikking. En Desiree het …”
“So bietjie die draad verloor?” stel Christine voor.
“Die hele bol wol en sommer die jersey ook, soos dit vir my lyk,” las Gloria by.
Die koppe draai weer na my en ek bespeur geen versagtende omstandighede in hulle uitdrukkings nie. Skynbaar is ek die toonbeeld van hoe enige vrou nié moet lyk nie.
Christine keer darem: “Hei, julle, moenie die girl so vat nie. Ons het gister major vordering gemaak. Shame, sy’t net bietjie van ’n fall-back gehad.” Sy beweeg na my hangkas, ruk die deure dramaties oop en begin met een hand deur die klere blaai. “Wag tot julle die outfit sien wat ons vir haar by Beleza raakgeshop het!” Oom Piet en Antie Soes sluit stertswaaiend by haar aan; blykbaar gaan hier nou iets gebeur? Tot hulle ounooi na my toe omswaai. “Waar’s jou fifties-rok dan, Desiree?”
Ek СКАЧАТЬ