Jukstaposisie. T.T. Cloete
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Jukstaposisie - T.T. Cloete страница 2

Название: Jukstaposisie

Автор: T.T. Cloete

Издательство: Ingram

Жанр: Языкознание

Серия:

isbn: 9780624078036

isbn:

СКАЧАТЬ ’n gewone dorp gewis

      en seker sy gevoel en gedagte

      en sy wil gemaak wat dit is,

      die plek se snob en sy stakker

      het hom help vorm, wie weet sý of hý miskien,

      die onderdorp so goed as die Heilige Akker

      en al die mense tot by Mohadien

      trots en brutaal, nederig en verag

      of gelief, geniaal

      en onnosel, sag

      of hard, mooi en lelik, verhewe of banaal.

      Die digter is ook ’n dief, hy steel

      van elke liggaam en elke gesig

      en siel iets, van wie hulle nie heel

      en bymekaar hou nie roof hy iets vir ’n gedig.

      Maar hy is ook ’n verleë

      afhanklike – deurdat daar so baie was

      rondom hom is aan hom veel gegee

      vir ’n gratias en ’n gratias.

      Mummies

      Poets are short-lived and

      Philosophers hard to kill

      al die opwindende romans berug

      eertyds die gedigte en dramas van weleer

      staan teen die muur met hulle rug stug

      en verneder na die vertrek gekeer

      al die gebalsemde menslikheid en goddelikheid al die eer

      en al die pyn en vreugde waaroor

      wie weet nog was dit nou weer

      al die opwinding en gehaarklowery waaroor

      al die geminagte romanhelde en -heldinne swyg

      al die voos gedigte geen patetiese teaterheld kan hardop

      meer kla nie die verbeelding en idees en erns is ingeryg

      in letters en reëls bo- en onderkas recto en verso weggestop

      in katerne en rakke wie wil terugkeer

      na prosaïese karkaskarakters na krukhelde teaterloos

      nagelaat na rolstoelessays na weleer

      se versgevoelighede uit de oude doos

      Leipoldt 100

      Beste Leipoldt die mense is nog soos altyd op geld

      gesteld die hekseseks is nog net so volop en lekker maar meer

      openbaar en sonder nawee daar is vandag nog steeds geweld

      soos in jou tyd die mens bly degenereer

      sonder dat daar egter ’n einde kom

      aan sy degenerasie Slegs enkele malles laat hulle moveer

      soos altyd om onder miljoene dowes versies te maak te dom

      bly die meeste om te leer

      van Boggom en Voertsek Nog steeds kneusbaar

      is die plant nog altyd welriekend

      is die grond en die blaar

      die krieke deurentyd ongehoor kriekend

      nog steeds is daar die warm klip en die bossies

      wat songeur die insek en die voël

      nog steeds die varing en katdoring die klossies

      bibber nog spokige aaklighede bly goël

      op verlate plase Maar nog altyd die grootste wonder

      is dat die liefste plekke waar jy eenmaal was

      steeds oos bly lê van waar die son onder

      gaan ver anderkant jou as

      Tiener toneelliefhebber

      Teuns Botha

      Op die prosessiedag om my te stig

      het my Moeder my na die toneel

      waarin Mariken die mooi meisie speel

      geneem op die woelige Mark in Maastricht.

      Emmie en al die emme, die Josie

      Moenen, Maria, Modikak, snoeshane

      en hoere, die grootbek courtisane

      van die hertog, by die Goue Boom Maledevosie

      halfnaak dansend, van onder af gille en rook,

      ’n boeremeisie op krukke, donder, dore

      en dorpers, God gekroon op sy goue troon, kore

      hemels en satans, die Pous se klere, die biskop, begyne, gekook

      uit die hel het my grondeloos beïndruk,

      die vrolikheid op die Mark,

      die blinde se hond, hoenders, die snuggerige vark,

      die duiwels wat koppelaars kaalboud afruk

      na Lucifer, tót hoe roerend déúr God Maskeroen

      boetedoenend in ’n soet stemmetjie

      na haar sewe roekelose sondes mooi Emmetjie

      met Hom weer laat versoen . . .

      . . . o O na Moenen die toneel

      verlaat het, vir my te vroeg na die hel

      natstert terug, het die Mirakel van die spel

      my grondig verveel . . .

      Hommage à CM vd Heever

      – al is dit vir min

      beste CM ek weet alte goed min mense lees

      nog jou gedigte in die lig van die sekel- en volmaan

      van die literêre modes het die angswekkende mooi hees

      geskreeu СКАЧАТЬ