Versamelde poësie. D.J. Opperman

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ wat mens en boom verknot

      in Sy kramptrekke; maar eers toe jy die koringgerwe

      in aanbidding van die son kon verwe,

      boere, wasvrouens en gepynigde gesigte,

      die kantelende landskap in die snelle ligte

      geel en groen en blou – alles met koorsige gevlek

      tot branding van die skone kon verwek,

      toe is Sy hartstog eers in jou volbring

      soos groen sipresse tot ’n vlam verwring.

      William Blake

      Hy het verontrus in laat

      nagte deur Londen se strate

      rondgedwaal, en is vereensaam van die mens

      teruggedryf tot by die grens

      waar hy gesels met blom en dier en gees,

      maar weet dat God in iedereen moet wees

      met eienskappe ingeperk

      teenstrydiglik in tand en vlerk,

      in wurm en die roos, die lam, die tier;

      dat Hy die hartstog is, maar ook die vuur

      wat alles lok tot daardie gulde gang

      waarna die moeë sonneblom verlang.

      Dagboek

      DRANG

      Ek weet as maanlig oor moerasse skyn

      dan wil die aandblom bo die turf verskyn

      in skoner lug; ’n inherente wil

      tot styg bring al die bitterheid en pyn.

      RYKDOM

      Wat baat die volle skure, troppe vee,

      die malse somergras, my krag bestee

      aan die gekapte klip as ek ook nie

      my ganse self aan iemand anders gee?

      REIS

      Bedags reis ons tesaam in vrolikheid

      op groot, bruin hingste na die ewigheid,

      maar snags moet elkeen droef-alleen kampeer

      onder die wit tent van sy eensaamheid.

      BESKAWING

      Snags gevange tussen valse mure

      kom ’n oerverlange na die vure

      waar die heidene hul trommels slaan

      en dans deur middernagtelike ure.

      TYD

      Die nagte het die somerlig wat skyn

      in druiwekorrels, met swart voete fyn

      getrap, maar nou uit donker kelders kom

      die saamgedronge lig in kelkies wyn.

      KUNSTENAARS

      Ons is die taaie en die stil-bedaarde

      adel van die akker wat die aarde

      skoner skoffel; kluite, dade fyner slaan

      en enkel dinge eis van hoë waarde.

      FONTEINE

      Om die fonteine saans wil ons die taal

      van sterre en ’n groter doel bepaal;

      ons wil ’n helder visioen eers hê

      voordat ons môreoggend weer opsaal.

      Sinjale

      Deur die laat stilte

      van my kamer jaag

      motors en teen die mure

      wankel en tol

      Plato se skadu-figure;

      iemand op die ondervloer katrol

      die drade van sy gloeilamp

      uit my rug en maag;

      om my skryn die kil morse-kode

      van nagdiertjies

      en soos oor Sappho twee duisend jaar gelede

      kantel die Sewegesternte

      oor na die dode.

      Negester oor Ninevé

      1947

      Vir my moeder

      Ná ’n besoek aan die dieretuin

      Hebban olla vogala . . .

      Twee kraaie het hul nes gemaak

      van stukkies draad;

      en in staalkoue

      ver van riete en riviere afgesluit

      broei rooivinke en wildepoue

      nog hul eiers uit;

      in ysterhokke

      ver van rantjies en langgras

      werp ape en die waterbokke

      nog hul kleintjies af;

      net in ’n enkelkamer ek en jy

      van hulle vreugde afgeskei.

      Nagstorm oor die see

      Het die onrustige see hom verwag,

      die groot grys voël van die berge

      sku uit die nag?

      Sy silwerige СКАЧАТЬ