Meditasies. Joan Hambidge
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Meditasies - Joan Hambidge страница 3

Название: Meditasies

Автор: Joan Hambidge

Издательство: Ingram

Жанр: Зарубежные стихи

Серия:

isbn: 9780798165082

isbn:

СКАЧАТЬ van alle wandel handel . . .

      Less is more, meen onse Mies,

      in ’n stad van oorvloed, oordaad

      en die Tweede Stad is een van oorwinning

      na verwoestende aanslae en vuur:

      Godin Ceres vervang deur ’n feniks.

      11 Keerweer

      Op die hoek van Dunbarton

      en Wisconsin, Washington

      verloor ek ’n gedig oor Chicago.

      Daardie gedig, dit weet ek,

      sal my agtervolg soos ’n slegte gewete

      of ’n droom van iemand, iewers op ’n hoë gebou

      wat val en woordeloos roep om hulp.

      Dit sal terugkeer (soos Eliot waarsku)

      in ’n ander vorm, langs ’n ander roete,

      kopsku die opwagting maak: “Hier’s ek.”

      Dalk het daardie vers

      beland op ’n ander busroete

      of dalk gaan asiel soek by die ambassade?

      Of vermoeid en rooi-oog

      ’n naam op die waglys geplaas:

      Ek was in Chicago,

      ’n bootvaart meegemaak,

      bewonderend gestaar na Mies van der Rohe

      se tuimelende geboue,

      die koue waters voel rinkel

      soos ys in ’n glas, verby die Chicago Tribune,

      die speakeasies,

      van die boot afgeklim,

      na links gestaar na ’n standbeeld

      van Marilyn Monroe in haar bekende pose,

      my glas gelig op Chicago:

      “my kind of town”.

      12 Digkuns, ’n meditasie

      Laatnag in Chicago lees ek Paul Valéry

      en sy worsteling met die groot stiltes.

      Hoe verwoord ’n mens dit, die grootste Abstraksie?

      Vir bykans twintig jaar, word vertel, geen woord

      op papier na die dood van sy mentor, Mallarmé.

      Stilte en dood sou my mentor waarsku,

      is die vyand van hierdie gedig; dus, wis uit.

      Laatnag in Chicago lees ek Paul Valéry

      se worsteling met sy sonderlinge stilstuipe.

      Die groot beoefenaar van die Simbolisme

      se kondisie word ’n skelm, sikkeneurige stillewe.

      Stilaan begin die vers uit stilte stoel,

      ’n stolrots ontspruit immer uit ’n stimulans.

      In Louis Eksteen se Afrikaanse Sinoniem-

      woordeboek (met antonieme) sketter ’n motto:

      “All that lives must die

      passing through nature to eternity.”

      Pampoengeel boek van J.L. van Schaik,

      helaas nou onbekombaar, gepubliseer in 1981.

      Voor daardie groot Stilte my doodsmoor,

      gee ek my oor aan konkrete beelde

      – vermy abkrete en luister na konstraksies –

      hier laatnag in Chicago, beslis my soort stad,

      in fyn afwering én balans met die groot Abstraksie.

      13 Washington D.C., ’n meditasie

      ’n Sondagoggend in hierdie stad

      leer my alles van hóé om eensaamheid

      te verstaan: alleen op ’n dubbeldekker-bus,

      solo in ’n koffiewinkel, enkel in ’n restaurant

      in Georgetown. Klanklose televisie,

      ’n soutpot sonder maat, ’n Spaanse kelner

      sukkelend met ’n bestelling en ’n hotelkamer

      sonder ’n concierge of nagbestuurder.

      Maar dis eers om vyf vm., post hierdie Sondag

      toe ek die stad van gedenktekens verlaat,

      die stad der allergeregtighede, dat ek onthou,

      hoe verlange na jou presies hierdie storie herhaal:

      ek op vertrek na ’n vreemde bestemming,

      op ’n sabbatsreis in sonderlinge stilte –

      jy wat peper gooi oor ons verbintenis

      en ek wat my oorgee aan die vreemde bedryf

      van pyn vertaal in dít wat jy nooit sal begryp.

      14 New York, ’n meditasie

      Tydens ’n slapelose nag in die stad-wat-nooit-slaap

      flikker ’n advertensiebord ’n beeld van ’n stappende mannetjie.

      Vannag onthou ek die vele mense met roet oor hul gesigte

      op die Brooklyn-brug, weg van die gemaal én twee geboue.

      Eers die werklike gebeurtenis, dan die vele voorstellings.

      Uit verskillende hoeke afgeneem, weergegee en vermenigvuldig.

      ’n Vuur bly brand ter herdenking; foto’s teen mure,

      blomme, kruise, onderhoude met naasbestaandes, hou

      die herinnering lewend: pyn is ’n slaapwandelaar

      waarvoor daar geen kuur bestaan, toe of nou.

      ’n Polisiepet, een paar skoene en ’n speelding

      uitgestal СКАЧАТЬ