O krasnoludkach i sierotce Marysi. Maria Konopnicka

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ wejście młodego chłopca w dorosłość i uwolnienie się spod opieki matki, często mające charakter uroczystego obrzędu. [przypis edytorski]

132

podjezdek – określenie młodego, nieujeżdżonego całkowicie, konia. [przypis edytorski]

133

aliści – jednak, mimo to. [przypis edytorski]

134

zachodowa – dziś popr.: zachodnia. [przypis edytorski]

135

zawieść – zaśpiewać; por. zawodzić. [przypis edytorski]

136

świetlica – tu: pomieszczenie, pokój jasno oświetlony i służący do spotkań towarzyskich. [przypis edytorski]

137

wyjść na zaproże – wyjść za próg. [przypis edytorski]

138

na powierzch – na wierzch. [przypis edytorski]

139

siermięga – rodzaj płaszcza noszonego dawniej przez ubogich chłopów. [przypis edytorski]

140

przędza – nitka służąca do wyrobu m.in. tkanin. [przypis edytorski]

141

pasieka – ule wraz z pszczołami. [przypis edytorski]

142

szafarz – osoba zarządzająca gospodarstwem, spiżarnią. [przypis edytorski]

143

wieczorowy – dziś w tym znaczeniu: wieczorny. [przypis edytorski]

144

lira – strunowy instrument muzyczny. [przypis edytorski]

145

opończa – rodzaj płaszcza, z kapturem, bez rękawów, noszonego między XIV a XVII wiekiem. [przypis edytorski]

146

Ziemowit – popr. Siemowit; syn Piasta i Rzepichy, domniemany następca króla Popiela i pradziad Mieszka I. [przypis edytorski]

147

Mieszko – Mieszko I (ok. 935–992) z dynastii Piastów, książę polski, pierwszy historyczny władca Polski od ok. 960 r. W roku 966 przyjął chrzest i rozpoczął chrystianizację państwa. [przypis edytorski]

148

roznośny – słyszany daleko, głośny, potężny. [przypis edytorski]

149

obaczyć – zobaczyć, spostrzec, zauważyć. [przypis edytorski]

150

w boru – dziś popr. forma: Mc., lp.: w borze. [przypis edytorski]

151

krasnoludki – krasny ludek, krasny (daw.): jaskrawoczerwony. [przypis edytorski]

152

rade – z ochotą, chętnie. [przypis edytorski]

153

w boru – dziś popr. forma: Mc., lp.: w borze. [przypis edytorski]

154

tarnina – krzew ciernisty, rodzaj dzikiej śliwy. [przypis edytorski]

155

przytaić się (daw.) – ukryć się. [przypis edytorski]

156

zmitrężyć – zmarnować. [przypis edytorski]

157

zgoła – zupełnie, całkiem, wcale. [przypis edytorski]

158

na pewne – dziś: na pewno. [przypis edytorski]

159

przebrać się (daw.) – przejść, dostać się. [przypis edytorski]

160

kapłon – wykastrowany, młody kogut. [przypis edytorski]

161

rumieńszy – dziś: bardziej rumiany. [przypis edytorski]

162

łapeć (daw.) – but zrobiony (wyplatany) z łyka (tj. znajdującej się pod korą tkanki drzew i krzewów), słomy, itp. [przypis edytorski]

163

czapka magierka – czapka węgierska, zwana później „batorówką” (ponieważ największą popularnością cieszyła się za czasów panowania Stefana Batorego); okrągła lub kwadratowa czapka bez daszka, obszyta często dookoła pasem futra, czyli tzw. barankiem. [przypis edytorski]

164

mimo – tu: obok. [przypis edytorski]

165

purchawka – rodzaj grzyba. [przypis edytorski]

166

kałamarz – naczynie do przechowywania atramentu. [przypis edytorski]

167

tęgo – tu: mocno. [przypis edytorski]

168

modry – ciemnoniebieski. [przypis edytorski]

169

jar – dolina erozyjna, wąwóz. [przypis edytorski]

170

stokrocie – dziś: stokrotki. [przypis edytorski]

171

rzęsów – dziś popr. forma: D. lm.: rzęs. [przypis edytorski]

172

równianka (daw.) – wianek; wiązanka, bukiet. [przypis edytorski]

173

obalać – przewracać kogoś lub coś. [przypis edytorski]

174

kałamarz – naczynie do przechowywania atramentu. [przypis edytorski]

175

koza (pot.) – kara aresztu, wiezienia. [przypis edytorski]

176

zapiecek – w dawnych wiejskich domach miejsce za piecem lub na piecu. Były to przeważnie duże piece kaflowe, czasami budowane z cegły, na których również gotowano posiłki. [przypis edytorski]

177

przędza – nitka służąca do wyrobu m.in. tkanin. [przypis edytorski]

178

motowidło – urządzenie służące do zwijania nici w motki. [przypis edytorski]

179

cebrzyk – zdr. od: ceber; duże, drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach. [przypis edytorski]

180

bieżyć (daw.) – zmierzać, iść. [przypis edytorski]

181

nienajadek – niemogący się najeść do syta; przeciwieństwo: niejadek. [przypis edytorski]

182

gąbka – zdr. od: gęba; buzia. [przypis edytorski]

183

inszy – inny. [przypis edytorski]

184

rynka (reg.) – mały rondelek. [przypis edytorski]

185

okrasa – tłuszcz dodawany do potrawy. [przypis edytorski]

186

kędy (daw.) – którędy, gdzie. [przypis edytorski]

187

próżny (daw.) – pusty. [przypis edytorski]

188

frasunek СКАЧАТЬ