Alleen de voorbestemde. Морган Райс

Чтение книги онлайн.

      HOOFDSTUK EEN

      Royce reed met de snelheid van een pijl uit een boog over de hei richting de kust, zijn lichtbruine ogen gefixeerd op zijn bestemming. Zijn blonde haar wapperde rond zijn gezicht terwijl hij reed en zijn brede schouders waren gespannen van vastberadenheid.

      Er reed een viertal anderen met hem mee, want meer mensen zouden te veel aandacht hebben getrokken. Mark reed naast hem. Zijn vriend zag er veel sterker uit sinds Royce hem had gevonden. Zijn donkere haar stak onder zijn stalen helm uit en het gedeeltelijke harnas van de krijgers van het Rode Eiland glom in de zon.

      Matilde en Neave reden zij aan zij. Het voormalige dorpsmeisje en het Picti meisje wierpen elkaar zo nu en dan een blik toe. Ze waren heel verschillend: Matilde had rood haar en had engelachtig kunnen zijn als ze niet zo fel was, terwijl Neave gevlochten donker haar had, haar iets donkerdere huid met blauwe inkt getatoeëerd. Zodra Matilde had aangekondigd dat ze meeging, had Neave geen seconde getwijfeld.

      De meest verrassende persoon in hun gezelschap was de massieve vorm van Sir Bolis. Hij reed met hen mee in een met kobaltblauwe randen versierd harnas dat glom in de zon en dat net zo goed zijn rijkdom als zijn vechtkunsten vertegenwoordigde. Hij was een jaar of twee ouder dan Royce, die zeker wist dat Bolis hem nu slechts iets meer mocht dan toen hij voor het eerst bij graaf Undine was gearriveerd. Royce wist niet waarom hij was meegekomen, maar hij kon zijn hulp goed gebruiken.

      Zijn havik, Ember, zweefde boven de hei. Door haar ogen zag Royce duidelijk de route die voor hen lag, veilig en vlak, helemaal tot aan de haven van Ablaver. Zodra ze daar aankwamen, wist Royce, zouden ze een schip vinden dat hen naar de Zeven Eilanden zou brengen, waar volgens СКАЧАТЬ