Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью. Тарханова Флёра
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра страница 22

СКАЧАТЬ

      Сөю бирде бәхет, туй белән.

      Исегездәме икән, Фәридә апа –

      Яуширмәгә килгәч бервакыт,

      Сезгә булышып йөргән мин үсмердән

      «Кара мыек» җырын ишетү белән

      Йөгереп чыгып киенү бүлмәсеннән

      Тыңлап утырдыгыз шаккатып.

      Ә аннары минем янга килеп

      Сорадыгыз: «Кайдан бу җырың?

      Мин бит аны яңа алып чыктым,

      Тәү мәртәбә сездә җырлыймын».

      Әйталмадым кемнән ишеткәнне,

      Кайдан белгәнемне оныттым…

      Тик бер сәләт гел ярдәмчем булды:

      Җанга яткан һәрбер матур җырны

      Бер ишетү белән үк оттым.

      Җырларыгыз әле һаман истә –

      Әле дә җырлыйм күңел тулганда.

      Моңга чумган япь-яшь чакларымны

      Җан түрендә сагыну торганда.

      Сезнең белән бергә һаваларда

      «Ике аккош» булып очтым мин,

      «Кайтырсың…»ны ишетеп, Луизаның

      Елый-елый рәсмен кочтым мин.

      «Сызылып киткән кара мыек» белән

      Гомеремнең үтте бер чоры.

      «Сагыш», «Юксыну»дан кайчак күчте

      Сагыну иңгән күңел борчуы.

      Сандугачлар көнләшерлек моңны

      Тутырып биргән Тәңрем гел Сезгә,

      Милли рухны салсын диеп хәтта

      Маңкортлашкан телсез, денсезгә.

      Сез бүген дә иң шәрәфле Йолдыз

      Татар белән башкорт илендә –

      Сез тараткан бөек милли моңнар

      Әле дә яши безнең күңелдә!

2010, Казан

      Хәтерләргә уелып калырлар

      С. Н-кә

      I

      Күп ел элек, үтерүчене эзләп,

      «Бергә үттек» байтак сызаны.

      Ун корбанның берсе ярдәмендә

      Әгерҗедә тоттык без аны.

      Мәскәү Зөфәр әсәрендә сине

      Сөйләттем мин ана телендә.

      Шул чакта ук гел үз кеше булып

      Урын алдың күңел түрендә.

      Повесть, хикәяләр хәйләкәр шул:

      Кызыктырып мине алдады,

      Аннан китте Закон, Кодекслар,

      Регламентлары да калмады.

      Бергәләшеп язган бу хезмәтләр

      Бер якынлык сузды күңелгә,

      Һичбер нәрсә шушы якынлыкны

      Өзмәс кебек иде гомер дә.

      Өзә икән, сорап тормый икән

      Әҗәл дигән шыксыз бер кортка.

      Гомерең белән бергә барысын да

      Алып китте менә төп йортка.

      Шул йортыңның мәрмәр түбәсенә

      Инде шаулап яфрак коела.

      Җаным кабул итми син юклыкны:

      Әле һаман

      Баскычлардан йөгереп үткән саен

      Килеп чыгарсың күк тоела.

      II

      Курыктың син минем кайнарлыктан,

      «Матур» диеп котың алынды.

      «Синдәй белән авырдыр ул», – дидең,

      Үзең исә һаман сагындың.

      Бераз күрми торсаң, шалтыратып,

      Тавышымны тыңлап юандың.

      Шаярышып сөйләшкән сүзгә дә

      Бала-чага кебек куандың.

      Колагымда һаман яңгырап тора

      Рәхәтләнеп көлгән тавышың,

      Һәрбер СКАЧАТЬ