Өч алуунун аягы. Айгүл ШАРШЕН

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ алышсын, – деди Абдраим Сабирадан мурун эле, – Бала тапкандыкы эмес баккандыкы.

      – Ой ала бергиле апа, дегеле тойдум, – деди Сабира дагы, Гүлпари келининин мерездигине таңгала баланы ороп, чулгап алды да көтөрүп алып өз үйүнө кетти, кичүү баласы үйлөнгөнүнө төрт-беш жыл болсо да балалуу болбой жүргөн, кубана Гүлбахарды көтөрүп кирген Гүлпари уул-келинине:

      – Алып кел балам, агаңдын аялы баланы сүйбөйт экен, кудайдын буйругу менен балалуу болуп калсаңар ажеп эмес, чын пейилиң менен наристеге мээримиңди сал, балам, – деди кудуңдай.

      – Жеңем өзү бердиби? – Уулу Азим апасын ишенкиребей карады.

      – Бербегенде эмне, сенин балаңбы, аныкыбы баары биздин тукум.

      – Апа, жеңем кайра алып алсачы? – деди Азимдин аялы Адина.

      – Албайт, мен турам го? – деп Гүлпари наристени сунганда Адина кубана колуна алып мемиреп уктап калган наристени өпкүлөп ийди:

      – Алтыным ий, дегеле көзгө сүйкүмдүү болуп калган го?

      – Болду эми, уктап жаткан баланы ойготосуң, – деп келинчегинин колунан Азим алды, – Орун салчы.

      – Азыр, – Адина шашкалактап балага орун салып жатты.

      – Дегеле мемиреп калганын, үйүндө какылыктап ыйлап жаткан, – Гүлпари эч нерседен капарсыз бөйпөйүп уктап жаткан наристени мээримге толгон көз менен жылмая карап койду.

      – Ошончо эле ыйлаак бекен?

      – Айтпа, күнү-түнү ыйлайт дейт.

      – Ыйласа деле мейли, уктабай эле багып алам, – Адина кызды колуна алып төргө жаткырды, – Садагам ий, ойгоноор түрү деле жок го?

      – Баланын периштеси бар сенде балам, буйруса сен дагы төрөп аласың, ушу кыз ак жолтой болсун.

      – Ошондой эле болсо экен, апа, – Адина бөйпөйүп уктап жаткан наристени ойлуу карап калды, – Кудайым ушундай эле бир кыз берсе болду, – Улутунуп жиберди.

      – Жараткан пендесин өзү жалгайт балам, кудай десеңер куруу калбайсыңар, – Гүлпари сыртка чыгып кетти.

      – Адина, сен муну бага аласыңбы? – деди апасы чыгып кеткенде Азим аялына.

      – Эмнеге бага албайт экенмин, багам эле, – Адина күйөөсүнө бултуң эте таарынып калды.

      – Деги да, өзү ыйлаак болсо, анын үстүнө бала багып көрө элексиң.

      – Багам эле, керек болсо кандай багаар экенмин, – Адина эңкейе кызды ууртунан секин өөп алды.

      – Чоочутасың, – деген Азим анын жанына отура калып өзү дагы наристени өөп алды, – Бала кандай жакшы көрүнөт ээ?

      – Ооба-а, эмдигиче төрөсөм балабыздын алды бешке чыгып калмак, – деп Адина муңканып жиберди, – Мени кечирчи, Азим.

      – Эмнеге кечирим сурайсың, сенин күнөөң жок, анте бербечи Адина, көрөсүң го, биз дагы балалуу болобуз, – Келинчегинин эки бетинен өөп койду, – Капаланбай жүрчү ээ?

      – Ма-акул эми, – Адина унчукпай сыртка чыкмак болуп баратып кайра эмелеги таарынычы жоголуп жаркылдай карады, – Азим, балага сүт алып келиш керек, бизде сүт жок, ойгонсо эмне кылабыз?

      – Чын эле, азыр мен сүт таап келем.

      – Кийим-кече СКАЧАТЬ