Banden Die Binden. Amy Blankenship

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ jaloers omdat de kus niet half zo gepassioneerd was als de kus die ze Hunter had gegeven. “Ik weet dat het nog een paar uur duurt voordat ik eenentwintig word, maar je broer probeert me nu al dronken te voeren.”

      Hij trok haar naast zich en keek achter haar of Hunter niet toevallig achter haar aankwam. Toen zag hij een man leunend tegen de Tiki bar staan die naar hen keek, hij fronste zijn wenkbrauwen en dacht dat het Hunter was…. hij zag dat dit niet zo was. Deze man was ook een Indiaan, maar iets in hem deed hem denken dat deze man gevaarlijker was dan de Indiaan die hij al had ontmoet.

      Ray nam niet de moeite om weg te kijken, in plaats daarvan staarde hij naar Angel’s vriendje. Terwijl hij hem een koele blik toewierp liep hij recht op hen af…. het oogcontact niet onderbroken. Angel zag zijn blik en hij liet zijn blik verzachten door haar aan te kijken, het maakte hem niks uit wat Ashton van hem dacht.

      Angel’s ogen lichten onmiddellijk op. “Oh kijk, het is Ray!”

      Ze begon zich los te maken van Ashton zodat ze naar hem toe kon lopen maar Ashton pakte haar hand steviger vast en hield haar tegen. Ze beet ongeduldig op haar onderlip, ging weer zitten en glimlachte en wachtte dat Ray bij hen was.

      Tristian zag de onhandige manoeuvre en fronste zijn wenkbrauw. Angel zou een knuffel van Ray willen nadat ze hem zolang niet had gezien, dus waarom was Ashton zo bezitterig? Hij stond op om Ashton te zeggen dat hij zich niet zo lullig moest gedragen, het was niet cool, maar zijn lippen gingen over in een glimlach toen Ray recht op haar afliep en haar een knuffel gaf.

      Tristian zag de ongelukkige blik op het gezicht van Ashton en hoopte dat dit genoeg was voor een stevige ruzie.

      â€˜Het is goed om je terug te zien in Sanctuary,’ zei Ray, haar langer vasthoudend dan normaal was, alleen maar om haar vriend boos te maken. Hij ging zelfs nog iets verder en gaf haar een kus op de wang voordat ze zich langzaam los maakte. Zijn ogen kleurden donkerder terwijl hij in haar blauwe ogen staarde. “Als je hand verdoofd is, vertel het me dan…. dan zal ik zijn vingers breken.”

      â€œHeh?” Zuchtte Angel toen ze besefte waar hij het over had. Eigenlijk begon haar hand wel verdoofd te voelen. “Oh nee hoor,” ze kneep even zachtjes in de hand van Ashton alsof het haar helemaal geen pijn deed, en knipoogde naar Ray. “Hij geeft mij geen problemen, dit is mijn vriend Ashton.”

      Ze glimlachte geruststellend, wetend dat Ray echt de vingers van Ash zou breken als ze iets anders had gezegd. Hij had haar altijd heel goed beschermd.

      Er kwam een herinnering naar boven bij Angel van een van die keren dat hij haar beschermde. Ray had Hunter en Tristian een flink pak slaag gegeven toen ze haar in de oude eik hadden laten klimmen die over de vijver hing. Hij had haar al vaker verboden om dit te doen en kwam net op tijd om haar op te vangen toen ze van een hoge tak viel die niet boven het water hing.

      Ray negeerde volledig dat hij aan Ashton werd voorgesteld. “Het is goed dat je naar huis bent gekomen, Angel. Misschien komt de wens van je oma uit en blijf je.” Hij boog zich om dichtbij haar oor te komen alsof hij iets wilde fluisteren, maar zijn stem was luid genoeg zodat iedereen het kon horen. ‘Ik heb later een verrassing voor je.’ Ray wierp haar een geheimzinnige glimlach toe en knikte naar Tristian en Shae. Zonder nog iets te zeggen liep hij om het enorme zwembad heen de achteringang uit.

      â€œNou zeg die bijt”, pruilde Angel. “Waarom bleef hij niet langer hier?”

      â€˜Hij zal je verrassing wel gaan ophalen,’ zei Tristian, hij wist waar Ray naar toe ging.

      Terugkerend naar de picknicktafel ging Angel naast Ashton zitten en wreef afwezig over haar hand toen hij die eindelijk losliet. Ze wilde hem vragen waarom hij zo hard in haar hand had geknepen, maar besloot dit niet te doen terwijl ze naar Shae keek. Als Ashton gemeen wilde zijn…. dan zou hij genegeerd kunnen worden. Ze had zin om te feesten, ze zag haar favoriete vriendin nu pas weer sinds ze waren geland boven op de berg.

      â€œDus mijn broer heeft zich wel gedragen, of heeft hij al die tijd tegen mij gelogen?” Vroeg Angel plagend.

      â€˜Waarschijnlijk heeft hij gelogen,’ Shae keen naar Tristian en knipoogde toen ze opstond. ‘Ik denk dat ik je zusje voor een minuutje ga meenemen zodat we even kunnen bijpraten.’

      â€œWat? Kun je niet roddelen in ons gezelschap?’ Vroeg Tristian, blij dat Angel een reden had om even weg te komen bij Ashton en Shae een reden had om zich niet aan hem vast te klampen. Hij had Shae eigenlijk uitgenodigd zodat Angel nog een reden had om weer naar huis toe te komen.

      â€œDan is de lol eraf,” vertelde Shae hem met een ondeugende trek om haar lippen.

      â€œGoed. Uiteindelijk, heb ik jou eerst van haar gestolen,” gaf hij zonder wroeging toe. Shae liep rond de tafel en pakte Angel’s handen en rukte haar weg alsof ze een paar schoolmeisjes waren.

      Tristian keek naar Ashton en zag dat zijn persoonlijkheid zo veranderlijk was als dag en nacht. Ashton’s lippen vormden dunne lijntjes en hij voelde bijna zijn woede in golven van hem afrollen.

      Hij zuchte opgelucht omdat hij eindelijk weer een reden had gevonden om Ashton Fox niet te mogen. Het leek erop dat deze jongen gewoonweg niet kon delen. Dat bevestigde alleen maar dat Tristian er alles aan ging doen om zoveel mogelijk tijd met Angel door te brengen zolang ze hier waren.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

/9j/4AAQSkZJRgABAQECWAJYAAD/4QBoRXhpZgAATU0AKgAAAAgABAEaAAUAAAABAAAAPgEbAAUA AAABAAAARgEoAAMAAAABAAIAAAExAAIAAAARAAAATgAAAAAAAAJYAAAAAQAAAlgAAAABcGFpbnQu bmV0IDQuMC4xOQAA/9sAQwABAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEB AQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEB/9sAQwEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEB AQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEBAQEB/8AAEQgJxAdTAwEiAAIRAQMRAf/E AB8AAAEFAQEBAQEBAAAAAAAAAAABAgMEBQYHCAkKC//EALUQAAIBAwMCBAMFBQQEAAABfQECAwAE EQUSITFBBhNRYQcicRQygZGhCCNCscEVUtHwJDNicoIJChYXGBkaJSYnKCkqNDU2Nzg5OkNERUZH SElKU1RVVldYWVpjZGVmZ2hpanN0dXZ3eHl6g4SFhoeIiYqSk5SVlpeYmZqio6Slpqeoqaqys7S1 tre4ubrCw8TFxsfIycrS09TV1tfY2drh4uPk5ebn6Onq8fLz9PX29/j5+v/EAB8BAAMBAQEBAQEB AQEAAAAAAAABAgMEBQYHCAkKC//EALURAAIBAgQEAwQHBQQEAAECdwABAgMRBAUhMQYSQVEHYXET IjKBCBRCkaGxwQkjM1LwFWJy0QoWJDThJfEXGBkaJicoKSo1Njc4OTpDREVGR0hJSlNUVVZXWFla Y2RlZmdoaWpzdHV2d3h5eoKDhIWGh4iJipKTlJWWl5iZmqKjpKWmp6ipqrKztLW2t7i5usLDxMXG x8jJytLT1NXW19jZ2uLj5OXm5+jp6vLz9PX29/j5+v/aAAwDAQACEQMRAD8A/wA/+iiigAooooAK KKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAoo ooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiii gAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKA CiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAK KKKACiiigAooooAKKKKACiiigAooooAKKKKACiiigA СКАЧАТЬ