Асарлар. Махтумқули. Махтумкули

Чтение книги онлайн.

      Ey yoronlar, foniy jahon ichinda

      Yaxshi unar, yomon unar, el kechar.

      Ajab so‘zlar pista dahan ichinda

      Dandon tushar, qimmat qochar, til kechar.

      Biz kezgan maydonlar, ajoyib joylar,

      Binosi tutilgan ulug‘ saroylar,

      Davr aylanib, kelib-ketar kun-oylar,

      Yaxshi-yomon, Navro‘zu qish, yil kechar.

      Kelib munda bor ko‘rganing fig‘ondir,

      Bu kun – tirik, erta bo‘lsa gumondir,

      Xazonga qurilgan foniy jahondir,

      Yigitlar keksayar, umr-sol kechar.

      Falak fig‘oningni ko‘ziga ilmas,

      Ul dardingga Luqmon darmoni bo‘lmas,

      Yaxshi-yomon, shoh-gadoni siylamas,

      Qora ko‘z, kamon qosh, incha bel kechar.

      Kim bor tutib qo‘lga olgan jahonni,

      Boq, band aylab qo‘ydi ul Sulaymonni,

      Bog‘ni xazon urar, so‘lar rayhoni,

      Bulbul asir tushar, sarvu gul kechar.

      Falak, sen ham bir dam omon aylagin,

      Biz nodon asirga davron aylagil,

      Maxtumquli, horma, doston aylagil,

      Aql-hush tash tushar, sendan til kechar.

      Haq Seni sarvar yaratdi, podishohim, yo Rasul,

      Anbiyo sardaftari, nuri-ilohim, yo Rasul,

      Zulmati tutdi jahonni (bu) dudi ohim, yo Rasul,

      Bosh qo‘yib yotsam yo‘lingda, qiblagohim, yo Rasul,

      Sen kechirgil nola-yu, faryodu ohim, yo Rasul.

      Barchadan a’lo yaratdi asli nuri-pokni,

      Qaddiga qildi munosib xil’ati-lavlokni,

      Ul muborak qo‘llarinda ham aso-yu misvokni,

      Ummatim degaysan omu, osiyu bebokni,

      Sen kechirgil nola-yu faryodu ohim, yo Rasul.

      Dedilar: «Sultoni olam, ismingni qo‘ydik bo‘la»,

      Oy, bulutdan kim ishorat aylading barmoq ila,

      Mo‘‘jizangning birisi ko‘rsatgali ul Shaq-q bila,

      Arsh ustiga chiqib, roz aytisharsan Haq bila,

      Kunbadi-hafronga chiqmishlar guvohim, yo Rasul.

      Vaz-zuhodir yuzlaring, har barakayi mohu layl,

      «Surayi-Iqra» Sanga mujda keltirdi Jabroyil,

      U Xadicha so‘z topmayin imonga keltirdi mayl,

      Faxri olam Sensan-u o‘zga nabiylar bir zayl,

      Xatm etib arvohingga qildim duoyim, yo Rasul.

      «Yo, Rasullulloh!» deya, andan ketar bo‘ldi Buroq,

      Laylat-ul-Me’roj kechasi Tangri yetkazdi biroq,

      Yetti osmon eshigin ochdi maloyik be so‘roq,

      To‘rt to‘n keldi Sanga – Yashil, Qizil, Sariq ham Oq,

      Birisin olding suyub, shu bo‘ldi rozing, yo Rasul.

      Yod etar Maxtumquli, davronda men qalloshni,

      Shafqatingdan noumid etma meni – muhtojni,

      Xizmatingda sayr etarlar Laylat-ul Me’rojni,

      Ul Xudoy sevgani-chun qo‘ydi boshingga Tojni,

      Xat(m) etib arvohingga qildim duoyim, yo Rasul.

      Nasihatim budir, bayon aylasam,

      Jilvali, pokiza qizdir bu dunyo,

      Shikvasini aytib, ayon aylasam,

      Olamga oshkora so‘zdir bu dunyo.

      Dajjol xuruj aylar chiqar shikorga,

      Namozxonlar tez yetishar diydorga,

      Benamoz yuziga chekilar qora,

      O‘ttizda, qirq beshda oldi bu dunyo,

      Nechalar qon yig‘lab o‘tar zulmatdan,

      Muakkal farishta qoqar Sirotdan,

      Hech foyda topilmas pirdan, ustoddan,

      Rostni, yolg‘oningni bildi bu dunyo.

      Xudoning erkasi hazrati Muso,

      O‘t yedi, suv ichdi, qo‘lida aso,

      Bibi Maryam o‘g‘li hazrati Iso,

      Uni qirq yil podsho etar bu dunyo.

      Bu dunyoda besh kun sog‘u bor bo‘lsang,

      Niyati qisilgan, ko‘ngli tor bo‘lsang,

      Yo‘qsillikdan qashshoq bo‘lib zor bo‘lsang,

      Mardni nomardga zor qildi bu dunyo.

      Bir nechalar jafo bilan mehnatda,

      Bir nechalar qayg‘u bilan kulfatda,

      Namozxonga qirq farishta xizmatda,

      Ishratga sazovor qildi bu dunyo.

      Ul sirotda qanotlaring qayrilar,

      Nechalar o‘tolmay, bo‘yni burilar,

      Bunda rost kezganga behisht berilar,

      Bu ko‘ngildan g‘amni oldi bu dunyo.

      Nechalar ko‘zda yosh, bag‘ri ham qondir,

      O‘tolmay sarg‘aygan talay-tumondir,

      Bunda qilgan ishing bari pinhondir,

      Pinhoning oshkora qildi bu dunyo.

      Maxtumquli so‘zi hech bo‘lmas ado,

      Ajal yoqang tutar shohmisan, gado,

      Oltmish uchda o‘tdi Rasuli Xudo,

      Alarni o‘g‘ilsiz qildi bu dunyo.

      Qardoshlar, kun-kundan badtar bo‘libdir,

      Yil-yildan bad’atlar kelsa kerakdir,

      Xamr71 ichganu zino qilgan jahonda,

      Ma’lum-manshur bo‘lib tursa kerakdir.

      Musulmon qardoshlar do‘nmang bu yo‘ldan,

      O‘tarsiz Sirotdan, inchadir qildan,

      Dajjol kelar derlar bir necha yildan,

      Olamga bir g‘avg‘o solsa kerakdir.

      Ko‘zi birdir, qora kiymish qaddina,

      G‘arib yonar haromining o‘tina,

      Shom, Sharifu Rumu Makka, Madina,

      Musulmonlar bilan to‘lsa kerakdir.

      Iso, Mahdi kelsa odildir, doddir,

      Ya’juj, СКАЧАТЬ