Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı - Анонимный автор страница 7

Название: Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı

Автор: Анонимный автор

Издательство: Elips Kitap

Жанр:

Серия:

isbn: 978-625-6853-58-4

isbn:

СКАЧАТЬ çoktur.

      Canımın ipleri gibi mısralar

      Yolun ölçüleridir.

      Bir şehrin adı İptida,

      Diğer şehir İntiha’dır.

      Canım iki şehrin arasında

      Yolun ıstırabıdır.

      Sen kimdin, kim oldun, ey,

      Gönül, diye sorar kalbim.

      Şiir, aslında kalbin sorusuna

      Gönlün cevabıdır.

      Ömrüm eğer bağ ise, siz

      Bahçıvansınız, halkım.

      Sunuyorum, buyurun – öz bahçenizin

      Şerbeti, gül suyudur.

      Yaşın kaçta diye sormayın,

      Dostlarım, gönül erleri.

      Erkin Vatan’ın yaşı da benim

      Yaşım sayılır.

      GULMIDI, RAYHONMIDI, JAMBUL

      Gulzor ichida gulmidi, rayhonmidi, jambul,

      Yo jambulu rayhonu gul uzguvchi sanam bul.

      Valloh, bu sanam, odam emas, necha so‘z aytsam,

      Odam deya bir boqmadi, e voh, ne odam bul?

      Chaqmoq kabi bir lahza nasib etdi visoli,

      Endi menga yor turk go‘zali hajrida g‘am bul.

      Izlab necha kun shahrida ovora bo‘libman,

      Istanbul emas, oshiq uchun jonga sitam bul.

      Shul yoshda yonib sevgini nazm etsa ne aybkim,

      Erkin yuragi ishq o‘tida kuyguchi sham bul.

1992

      GÜL MÜ, REYHAN MI, CEMBİL MİDİR

      Gülzâr içinde gül mü, reyhan mı, cembil midir?

      Veya cembil, reyhan, gülü toplayan senem midir o?

      Vallahi, bu senem, insan değil, nice sözle anlatsam,

      İnsan diye bir bakmadı, eyvah, nasıl insandır o?

      Şimşek gibi bir anlık nasip etti vuslatı,

      Türk güzelinin hicri artık bana yar – gamdır o.

      Arayıp nice gün şehrinde avare olmuşum,

      İstanbul değil, âşık için cana sitemdir o.

      Bu yaşta yanarak sevgiyi şiire döksem suç mudur?

      Erkin’in kalbi aşk ateşinde yanan mumdur o.

      KECHIR, YO RAB!

      Menga tosh otdi bir johil,

      Kechir, yo rab, kechirdim men,

      U quldir, bandai g‘ofil,

      Kechir, yo rab, kechirdim men.

      Jahonda fitnalar bordir,

      Adolat gohi nochordir,

      Adolat qil, o‘zing odil,

      Kechir, yo rab, kechirdim men.

      Yomon bo‘ldim, yomon bo‘ldim,

      Xato o‘qqa nishon bo‘ldim,

      Xato qilgan emas qotil,

      Kechir, yo rab, kechirdim men.

      Gunohidan o‘t ul jonning,

      So‘ziga kirdi shaytonning,

      Ko‘ngil aldanmog‘a moyil,

      Kechir, yo rab, kechirdim men.

      Tutarman ul siniq odam

      Siniq imoniga motam,

      Diliga e’tiqod jo qil,

      Kechir, yo rab, kechirdim men.

      U ham, men ham qiyomatda

      Turarmiz lol xijolatda,

      Bo‘lib dargohingga doxil,

      Kechir, yo rab, kechirdim men.

      Kechir, yanglishmagan kim bor,

      Mening ham ko‘p gunohim bor,

      Odamzod asli nokomil,

      Kechir, yo rab, kechir, yo rab!

1991

      AFFET, YA RAB!

      Bana taş attı bir cahil,

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      O bende, gafil bendedir,

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      Cihanda fitneler vardır,

      Adalet bazen çaresizdir.

      Adalet eyle, sensin, Adîl,

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      Fena oldum, fena oldum,

      Yanlış oka nişan oldum.

      Yanlış yapan değil, kâtil,

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      Günahını bağışla o canın,

      Sözüne girdi Şeytanın.

      Gönül aldanmaya düşkün

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      O günah işleyen kırık zatın,

      Kırık imanı için yas tutarım.

      Kalbine itikadını yerleştir,

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      O da ben de kıyamette

      Dururuz lâl olup, mülzem.

      Olup dergâhına dâhil,

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      Affet, yanılmayan mı var,

      Benim de çok günahım var,

      İnsanoğlu aslı noksansız değil,

      Affet, ya Rab, ben affettim.

      Hammaning vaqti bo‘lmay,

      O‘rtada chiqib janjal,

      Omadim kelmasa sal –

      Qolar edim tug‘ilmay.

      Otam sho‘rlik ayrilib

      Cho‘ntakdagi boridan,

      Meni sotib olibdi

      Chorshanba bozoridan.

      Xola, holingiz qalay?

      Alam qilsin, ammavoy!

      Tug‘masangiz, tug‘ilmay

      Qolarmidi Jumavoy?

      Bilib qo‘ysin elu-yurt,

      Men dunyoga kelgan kun

      O‘ttiz birinchi fevral,

      Soat ikki kechqurun.

      Beshikda yotganimda

      Bir voqea yuz bergan.

      Aytib beray, Jumavoy

      Rost aytishga so‘z bergan.

      So‘rg‘ichim so‘rib yotsam,

      Eshikni ochib to‘g‘ri

      Men СКАЧАТЬ