Çağdaş Azerbaycan Şiir Antolojisi. Анонимный автор

Чтение книги онлайн.

      Sizin kızınızla görüşüyoruz biz,

      Gidiyoruz kâh yolla, kâh kenar izle.

      Bunu ben biliyorum, siz bilmiyorsunuz,

      O geliyor zaten sizin izninizle.

      Okul arkadaşı, yol yoldaşı var,

      İşi de çok olur, bazen dersi de

      Benim kızınızın, nasıl derlerse –

      Okul arkadaşı, yol yoldaşı.

      Ben anlıyorum, siz annesiniz

      O yüreğe sığmaz ki bu heyecan

      O eve dönünce nigaransınız23

      Evde olunca da benim nigaran.

      Bir ömür yaprağı uzun, ya kısa…

      Aşk, sevgi, hayranlık – hangi daha eski?

      O sizin yalnızca kızınızsa da,

      O benim yegâne saadetimdir.

      Siz de hayransınız, ben de bir kıza

      Kimin kapısından o girmelidir?

      Dünya öyle ki biri bulursa,

      Öteki … mutlaka kaybetmelidir.

      Duruluk simgesi sizin kızınız

      Gözünden okunur kalbi, isteği

      Sizin bu sevdada kaybetmeyiniz

      Sizin borcunuzdur, benim kısmetim.

      Sizin adınıza saygı, ihtiram

      Kadın karşısında baş eğer âlem

      Ben de baş eğerim, vedalaşırım –

      Kızınız gelecek, ben gitmeliyim.

      Bu dünya merdivendir.

      Çıkınca cana yakın

      İnince çok kötüdür.

      Görüştük basamaklarda,

      O çıkıyordu bu demde,

      Ben iniyordum habersiz.

      Onu arzularına

      Çıkarırdı merdiven,

      Beni hatıralara indirdi.

      Bu zaman,

      Birimiz – gün doğana,

      Birimiz – gün batana…

      Çıkamazdım bir daha,

      Ne o güç, ne o takat.

      O da inemezdi hiç.

      Haklı – haksız, vermişti

      Hükmünü zaten doğa.

      Gerek ya inmeyeydi

      Bu görüş hiç araya.

      Ya o önce geleydi,

      Ya ben sonra dünyaya.

      Öyle durursun, öyle bakarsın,

      Sanki karşındaki kuru bir taşım.

      İpek saçını bir zaman okşayan.

      Sanki hiç hiç ben olmamışım.

      Seni dostlarımla, tanışlarımla,

      Ben tanıştırırdım o zaman bir bir

      Şimdi başkaları o ihtiramla,

      Diyorlar tanış ol…

      Ne tuhaf?!

      Rüyada görürdün bir zaman her dem,

      Yolumu beklerdin yollardan uzak.

      Ben senin rüyandan çıkagelmişim,

      Bu da bir rüyadır, gel tanışalım.

      Koluna girerdim… bu hatırındadır,

      Giderdik… yolumuz, arzumuz ortak.

      Kolum kollarının hep yanındadır,

      Dokunsa biz şimdi özür dileriz.

      Nerde olduysam sabah, ya akşam,

      Aradın sen beni, gördün sen beni.

      Şimdi gözlerinin tam önündeyim,

      Nerede durayım ki,

      Göresin beni?

      Zordur benimle beraber yaşamak,

      Bazen gözlerimde değişir âlem.

      Benimle bir ömür arkadaş olmak.

      Bir azcık daha zor,

      Ben anlıyorum.

      Ne duman çekilir, başımdan ne çen24,

      Tufanlı boranlı dağım ben, neyim?!

      Ne bileyim,

      Dünyada ben de kendimden

      Belki de ilk şikâyetçiyim.

      Bende bir “ben” de var…

      Benden habersiz,

      Ne duyar, ne sayar beni.

      Yer var ki o beni hep rezil eyler,

      Yer de var hep üne yetir beni.

      Bir gamı bir yürek valla zor taşır,

      Yüz yürek gamı var bu bir sinemde.

      Ben yerden göklere baksam da eğer,

      Gök yüreğimdedir…

      Yer yüreğimde.

      Bir insan olsaydım neydi derdim,

      Yaşardım her mevsim bir libas giyip,

      Evimde çay içip,

      Yemek de yiyip

      Bir insan gamını çekebilirdim.

      Sinemde halkların bedbaht taliyi25,

      Bazen de aldanmış kadın gileyi26

      Bazen de toprağın batan çeşmesi,

      Bazen de yüzsüzün yüze düşmesi,

      Gönlümün yayını çekip kırdılar,

      Senden dikkatimi çekindirdiler.

      Öyle ki tutuldum, bekle bir kadar,

      Biraz şefkatli ol, sen ana gibi

      Yağmur yağan gibi açılır gökler,

      Ben de yağmalıyım…

      Yağana kadar.