Kırgız Şiirinde Akan Su. Mustafa Kundakçı
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Kırgız Şiirinde Akan Su - Mustafa Kundakçı страница 7

Название: Kırgız Şiirinde Akan Su

Автор: Mustafa Kundakçı

Издательство: Elips Kitap

Жанр:

Серия:

isbn: 978-625-99795-8-8

isbn:

СКАЧАТЬ belden aşan adam gibisin

      Altmış yaş, geri göç eden halk gibiymiş

      Yetmiş, vatanı ile eşit imiş

      Seksenin kara topraktan eksik imiş

      Doksanın buza saçtığın toz imiş

      Oğlunun oğluna hor imiş

      Esenaman-kendi döneminin şairidir. Onun için onun yaratıcılığı aşırı övülmeden veya eksiltilmeden kendi değerini alması gereklidir. Şairin yaratıcılığı kendi döneminin tarihi şartına, toplumsal ve sosyal bakış açısına, ahlaki bilgisine göre oluşturularak gelişmesi ise değerlidir. Bundan fazla talep etmenin bir zaruriliği yoktur. Esenaman’ın yergi şarkıları bazı kişilerin emri ile söylenmesine rağmen, nişanladığı kişiyi indirebilmiştir. Buna yukarıdaki Cankaraç ve Baytik hakkında söylemiş olduğu şarkıları açık örnektir.

      Eseneman dönemindeki mollaların halkı aldatarak menfaat temin etmelerinden de oldukça rahatsızdır. Helal haram konusunda işine geldiği gibi davranan, dini kullanarak halkı korkutan mollaları şiirlerinde açıkça eleştirir. Nitekim bir tanıdığının evine gittiğinde onun hasta hanımını iyileştirmesi için evine çağırdığı Acıbay Molla’yı elindeki tek keçiyi keserek ağırladığını mollanın da bu durumu kendisi için bir hak saydığını görür. Ayrıca Molla, şairi de kendisine ve dolayısıyla dine gereken ilgiyi ve saygıyı göstermemekle itham eder:

      Koconun üyü kayakta

      Kabarın barbı ayakta

      Sooptun tübü beyişte

      Şarıyat colun ayta albay

      Kalgım kelbeyt keyişte

      Hocanın evi nerede

      Haberin var mı o tarafta?

      Sevabın hepsi cennette

      Şeriat yolunu anlatamadan

      Kalmak istemem üzüntüde

(Akmataliyev, 2012: 231)

      Esenaman yanındakilerin de ısrarları ile Acıbay Molla’ya o günün din adamlarının durumunu da gözler önüne seren bir cevap verir:

      Top cıyılıp ıy çıksa

      Tolup ketet moldolor

      Torgoy bolup lepildep

      Konup ketet moldolor

      Aytkandarın çın bolso

      Akıretke barganda

      Aziz başın kor bolor

      Kalabalık toplanıp, haykırış çıksa

      Dolar taşar mollalar

      İbibik kuşu olup acele ile

      Konar gider mollalar

      Dediklerin gerçek ise

      Ahirete gittiğinde

      Aziz başın hor olur

      (…)

      Koşular bolson tayıpka

      Koconun üyü şayıkta

      Kara ookat üçün sen dagı

      Kalarsın katuu ayıpka

      Calgandı cakşı bilesin

      Cardamın tiybeyt mayıpka

      Senin üyün meçitte

      Zeketin kalat keçikpe

      Birleşecek isen taifeye

      Hocanın evi şeyhte

      Haram yemek için sen de

      Kalacaksın ağır suçlamada

      Yalanı iyi bilirsin

      Yardımın dokunmaz engelliye

      Senin evin camidedir

      Zekâtın kalır gecikme.

(Akmataliyev, 2012: 232)

      Şairin özellikle övgü ve yergi şiirlerindeki hüneri, dönemin yöneticileri kadar din adamlarına karşı yazdığı bu tür tenkit şiirlerinde de dikkati çeker. Esenaman; Acıbay Molla’nın söyledikleri ile yaptıklarının birbirini tutmadığını, yalancı ve menfaatçi olduğunu, din anlayışının şekilden ibaret kaldığını söylediği şiirinin sonunda sözü onu herkesin içinde kovmaya kadar vardırır:

      Bey daaratı tozoku

      Karam emey emine?

      Elden aldap alganın

      Aram emey emine?

      Kuuçundaba emi sen

      Küp tüşündün kebime

      Eçki soyso et ceysin

      Eki söz menen epteysin

      Tarpka kongon coruday

      Taş keltekke alsa ketpeysin

      Oylono berbey oydolo

      Otura berbey corgolo

       Abdestsiz cehennemlik

       Haram değil de nedir?

       Halkı dolandırıp aldığın

       Haram değil de nedir?

       Zavallı görünme şimdi sen

       İyi anladın sözümü

       Keçi kesse, et yersin

       İki sözün ile halledersin

       Leşe konan kuzgun gibi

       Taşlasa da gitmezsin

       Fazla düşünmeden kıpırda

       Fazla oturmadan yorgala

      Koltugunda şaytan bar

      Konogun taap korgolo

      Kılçıldaba kalp ele

      Kana ordunan tur moldo

       Koltuğunda şeytan var

       Misafirini bulup koru

       Titreme yalandan

       Hadi yerinden kalk molla

(Akmataliyev, 2012: 232)

      Araştırmalara göre birçok türde ve farklı muhtevada şiirler söyleyen fakat çoğu şiiri bugüne ulaşamayan Esenaman, destan söyleme geleneğinde de hünerli bir şairdir. Destanları hafızası ve hayal gücü sayesinde ustaca anlatan Esenaman’ın doğaçlama şiir söylemedeki ustalığı özellikle bu türde oldukça dikkati çeker. Onun icrasını gerçekleştirdiği ‘Manas’, ‘Semetey’, Kococaş’, ‘Olcobay’ ve ‘Kişimcan’ destanları bugüne kadar kimi şairler tarafından taşınır. Esenaman’la ilgili olarak dönemin meşhur şairi Arstanbek şiirinde:

      Esenaman eski ırçı

      Elge cakkan keski ırçı

      Comoktun bolcu moldosu

      Aytıştın bolçu corgosu

      Nuska sözgö nar ele

      Aytkanınday bar ele

      Kızıl tili kurç ele

      Irçılardın murçu ele

       Esenaman eski şair,

       Halkın hoşlandığı bilge şair,

       Destanın idi mollası

       Atışmanın idi yorgası.

       Nasihat СКАЧАТЬ