Rivoyat va ertaklar. USMON QO‘CHQOR

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ >

      USMON QO‘CHQOR

      Rivoyat va ertaklar

      SHIROQ

      She’riy rivoyat

      DORONING BOSTIRIB

      KIRISHI VA SHIROQNING

       BIR QARORGA KELISHI

      Yer-ko‘kni bosdi faryod,

      Dahshat, vahshat, g‘alayon.

      Ulovda yo piyoda

      Bosib kelar olomon.

      Qochib kelar xaloyiq

      Oh-u zor, dodlar bilan.

      Mingani – tuya, xachir,

      Eshag-u otlar bilan.

      Kimdir kimnidir qarg‘ab,

      Kim yiqilib, kim turib,

      Guvlab kelar izdihom

      Ko‘chki kabi surilib.

      Go‘yo qiyomat-qoyim

      Bosgan deysiz dunyoni.

      Quyoshni to‘sib qo‘ygan

      Sahroning chang-to‘zoni…

      Shu sahroda bir cho‘pon

      Bor edi – oti Shiroq.

      Bir ozgina quv edi,

      Bir oz sodda, odmiroq.

      Ota-bobodan meros

      Bir tayog‘-u bir nayi.

      Lablarida tabassum,

      Nur sochadi manglayi.

      Nigohlari burgutdek,

      Soch – yelkada qo‘ng‘iroq…

      Xullas, suruvni haydab,

      Nay chalib yuragini choq –

      Bu ur-sur, chang-to‘zondan

      Hayratda turib qoldi.

      Itlar tinmay vovullar,

      Otlar pishqirib qoldi.

      Duv etib bitta joyga

      To‘plandi-ku suruvi.

      Sahroga soldi larza

      Xaloyiqning g‘uv-g‘uvi.

      Shiroq otiga minib

      Yeldi o‘tovi tomon.

      Borsa, quduq oldida

      G‘ujg‘on qaynar olomon.

      Qaydan kelmish buncha el

      Sel yoqqandek bemahal?

      Suv ichishar talashib,

      Bir-biriga bermay gal.

      Karvon desa, karvonmas,

      Qo‘shin desa, yo‘q qurol.

      Aralash-u quralash

      Taloto‘pdir, bu ne hol?

      O‘tovning soyasida

      Turar bir chol xafaqon.

      Shiroq borib hol so‘rdi:

      “O‘zi ne gap, otaxon?”

      Gap boshladi chol mahzun:

      “So‘ramagin, ey o‘g‘lon.

      El bunday g‘am ko‘rmagan

      Qurush davridan buyon.

      Yurtimizga o‘tdek bir

      Balo kelur bostirib.

      Eronning yovuz shohi

      Doro kelur bostirib.

      Bog‘-rog‘-u dala-tuzni

      Dushman payhon etmoqda.

      Yosh-qari, erkak-ayol

      Birday tig‘dan o‘tmoqda.

      Yulduzdan ko‘p lashkari,

      Hammasining ko‘zi qon.

      Joningdan umid bo‘lsa,

      Sen ham qochib qol, o‘g‘lon”.

      Chol xayr-ma’zur qilib,

      Olomonga ergashdi.

      Shiroq qayg‘uda qoldi,

      Lol qoldi, aqli shoshdi.

      O‘g‘li bilan xotini

      Yaqin kelib cho‘kdi tiz.

      Yo Tangrim, bu qanday gap?

      Yer tilsiz, falak tilsiz.

      Xotiniga termuldi

      Ichga yutib yoshini.

      Mador yo‘q silagani

      O‘g‘lonining boshini.

      Falakka ne otilsa,

      Qaytib yerga tushadi.

      Burch avvalo otaga,

      Avval erga tushadi.

      Tangri buncha bag‘ritosh,

      Tangri buncha berahm?

      Ayol ko‘zida – o‘tinch,

      O‘g‘lon ko‘zida vahm.

      Ikki mushtipar nigoh

      Turadi najot kutib.

      Yetti kunda bu yerga

      Doro kelarmish yetib.

      Alhol, gap boshlar Shiroq:

      “Dam oling bu kecha siz.

      Erta tongda turibon

      Kunchiqishga ko‘chasiz.

      Men bir chora topgali

      Tangrimga СКАЧАТЬ